زندگی آمریکایی من

داستان الهام‌بخش و واقعی فوتبالیست کمتر شناخته شده، فردی استینمارک (با بازی فین ویتروک)، که به دلیل جثه کوچک، شانس کمی برای بازی در تیم‌های دانشگاهی داشت، اما در نهایت به یکی از بازیکنان محبوب تیم لانگهورن در دانشگاه تگزاس تبدیل شد. فردی که در کلرادو بزرگ شده بود، تمام تلاش خود را برای جبران جثه کوچک خود با سرعت و انضباطش در بازی به کار گرفت. درست در زمانی که به نظر می‌رسید او شانسی برای دریافت بورس تحصیلی برای بازی در تیم‌های دانشگاهی ندارد، مربی دارل رویال (با بازی آرون اکهارت) به او فرصت بازی در تیم دانشگاه تگزاس را داد. فردی که کاتولیک متعهدی بود، به همراه دوست‌دختر جدی‌اش، لیندا (با بازی سارا بولگر) که او هم پذیرفته شده بود، به تگزاس رفت. او به یکی از بازیکنان برجسته تیم‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ تبدیل شد، اما در اواخر فصل آخر، درد شدیدی در پایش احساس کرد. بعد از تشخیص یک نوع نادر از سرطان، او همچنان منبع الهام تیمش باقی ماند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت فیلم‌های ورزشی صحبت کنند. چرا مخاطبان از این فیلم‌ها لذت می‌برند؟ چه ویژگی‌های مشترکی معمولا در این فیلم‌ها وجود دارد؟
• چقدر فکر می‌کنید این فیلم به وقایع واقعی که الهام‌بخش آن بوده‌اند، نزدیک است؟ چرا فیلم‌سازان ممکن است تصمیم بگیرند تغییراتی در وقایع واقعی ایجاد کنند؟
• فردی الگوی مناسبی است؟ چرا یا چرا نه؟ در مورد شخصیت‌های دیگر چه فکر می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم «همه آمریکایی من» یک درام احساسی و زندگی‌نامه‌ای در مورد فرد استینمارک (با بازی فین ویتروک)، بازیکن محبوب و مرحوم فوتبال دانشگاه تگزاس است که اکثر افراد او را برای این ورزش کوچک می‌دانستند، به جز دارل رویال (با بازی آرون اکهارت) اسطوره مربی لانگ‌هورنز. این فیلم داستان فرد استینمارک را از زمانی که بازیکن مصمم پی‌وی بود تا زمانی که ستاره دبیرستان شد و در نهایت به عنوان یک لانگ‌هورن بازی کرد، حتی زمانی که درد غیرقابل تصوری داشت، دنبال می‌کند. این فیلم داستانی است از اعتماد به نفس، ایمان و عشقی پایدار به فوتبال، که حاوی چند مورد استفاده از زبان تند («bulls--t»، «damn»، «ass») و همچنین چندین صحنه بوسیدن و صحنه‌ای که یک بازیکن به زمین بازی پشت می‌کند (اما چیزی گرافیکی‌تر از آن وجود ندارد). علاوه بر صحنه‌های فوتبال، یک درگیری در اعتراض به جنگ رخ می‌دهد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

همه فیلم‌های ورزشی الهام‌بخش، مثل «همه آمریکایی من»، پیام‌های مثبت و داستانی عاطفی دارند. اما این فیلم کمی بیش از حد روی فوتبال تمرکز دارد و فردی کمی بیش از حد مقدس است (حتی یکی از دوستان نزدیکش او را پولیانا می‌نامد و این لقب به او می‌آید)، و به همین دلیل داستان او کمی غیرواقعی به نظر می‌رسد. منظور این نیست که فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای باید خشن باشند یا داستانی از یک زندگی سخت و فقیرانه داشته باشند تا تاثیرگذار باشند، اما فردی به نظر خیلی خوب می‌آید تا حدی که باورکردنی نیست. او هرگز ایمان، دوستی‌ها، مربی، پدرش، یا هر فرد دیگری را زیر سوال نمی‌برد، به جز در یک صحنه کوتاه در اواخر فیلم، بعد از اتفاقی تراژیک.ویت‌راک قطعا توانایی‌های لازم برای ایفای نقش اول مرد را دارد، اما برای بازی در نقش جوانی که تنها آرزویش فوتبال است و در زندگی‌اش هیچ اتفاق دراماتیکی رخ نمی‌دهد، نیاز به طیف وسیعی از مهارت‌ها نیست. فردی خانواده‌ی فوق‌العالی و حمایت‌گری دارد، یک دوست‌دختر ثابت و عاشق‌پیشه، و یک مربی فابولوس - که اکهرت آن را کمی کمتر از خدایی بودن بیر بریانت در وودلون بازی می‌کند. حتی بعد از کشف سرطان فردی، خیلی چیزها تغییر نمی‌کند؛ او در دقیقا یک صحنه غمگین به نظر می‌رسد. شاید فردی واقعا یک خوش‌بین ابدی بود، اما فیلم داستان او را به یک فیلم ویژه‌ی هفتگی تبدیل می‌کند به جای یک نمایش کامل از زندگی کوتاه اما الهام‌بخش یک جوان.