گذرگاه

وقتی جود الیس (استیو زان) کلانتر پورت کنعان، اورگن، صدها نفر را، مرده و زنده، در ساحل شهرش پیدا می‌کند، فکر می‌کند که حتما در دریا اتفاق وحشتناکی افتاده است. اما نه، پناهجویان (آنهایی که زنده مانده‌اند، به هر حال) می‌گویند: آنها از طریق گذرگاه آمده‌اند، از آمریکای ۱۸۰ سال آینده. در آنجا، انسان‌های دستکاری‌شده ژنتیکی بخشی از نژاد جدیدی به نام اپکس هستند و دستور دارند تا به‌طور سیستماتیک اعضای طبقه معمولی را از بین ببرند. ریس (ناتالی مارتینز) یکی از اعضای اپکس است که از آمریکا جدید فرار کرده اما در طول سفر از دخترش لیا (بیلی اسکوج) جدا شده است. در حالی که او به دنبال دخترش است، جود و امما رن (ساندرین هولت) افسر اداره امنیت داخلی به دنبال حقیقت در مورد اینکه چرا این افراد به عقب در زمان سفر کرده‌اند و اینکه واقعا در حال حاضر از ما چه می‌خواهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درگیری و فاجعه صحبت کنند که موضوعات برجسته‌ای در سریال عبور هستند. آیا این سریال خوش‌بینانه است یا بدبینانه؟ آیا شخصیت‌ها قرار است الگو باشند؟ آیا این سریال سعی دارد پیامی را به بینندگانش برساند؟ اگر اینطور است، آن پیام چیست؟
• فرزندان بی‌سرپرست در تلویزیون و ادبیات رایج هستند - چرا؟ چه امکانات دراماتیکی ممکن است در کودکی وجود داشته باشد که یکی از والدین یا هر دو را از دست داده است که در صورت زندگی با هر دو والدین وجود نداشته باشد؟ چه ماجراجویی‌هایی در غیاب والدین ممکن است؟
• شخصیت‌های فیلم گذر از مرز چگونه شجاعت و کنجکاوی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که کراسینگ یک درام علمی-تخیلی در مورد گروهی از افرادی است که ادعا می‌کنند از آینده‌ای جنگ‌زده و ویران شده در آمریکا می‌آیند. لحن این سریال شبیه به سریال لاست است اما خشن و خشونت‌آمیز نیست. با این حال، تصاویر ناراحت‌کننده، ترسناک و خشونت‌آمیز زیادی در آن وجود دارد: افرادی که در آب شناورند و گویی مرده‌اند؛ مادری که در آب از دختر ۸ ساله‌اش دور می‌شود؛ ردیف‌هایی از صدها جسد که در پلاستیک پیچیده شده‌اند؛ افرادی که می‌توانند کارهای فوق‌العاده‌ای مثل پریدن از پنجره‌های بلند انجام دهند. مأموران دولتی و مجرمان هر دو اسلحه دارند و از آن برای تهدید و گاهی شلیک به یکدیگر استفاده می‌کنند. یکی از شخصیت‌ها در مورد کوکائین و نوشیدن الکل در دوران نوجوانی شوخی می‌کند. برخی از شخصیت‌ها به یکدیگر علاقه‌ی عاشقانه دارند؛ ممکن است با هم معاشقه، قرار گذاشتن و بوسیدن داشته باشند. الفاظ زشت و رکیک به ندرت استفاده می‌شود، اما انتظار شنیدن کلماتی مانند جهنم، لعنتی، احمق و بی‌شعور را داشته باشید. بازیگران متنوعی در این سریال حضور دارند و زنان و افراد رنگین‌پوست نقش‌های قوی و محکمی دارند؛ بسیاری از شخصیت‌ها قهرمان‌اند اما برخی فریبکار، قدرت‌طلب و شرور هستند.

ABC از زمان پخش سریال Lost تلاش کرده تا یک مجموعه مرموز جذاب و بزرگ بسازد و با این اثر علمی تخیلی جالب، احتمالاً بالاخره موفق شده. سریال The Crossing آن احساس شلوغ و پر ازدحام را که بسیاری از مجموعه‌های علمی تخیلی را آزار می‌دهد، ندارد—راز اصلی آن به اندازه‌ای پیچیده است که جالب باشد، اما به اندازه‌ای ساده است که (امیدواریم!) مثل سریال Lost که در نهایت خیلی زیاد بود و نمی‌شد همه‌چیز را به هم ربط داد، آزاردهنده نباشد. بهترین مجموعه‌های علمی تخیلی به بیننده نگاهی تازه نه فقط به آینده، بلکه به زمان حال ما می‌دهند، و در قسمت اول این سریال، وقتی می‌شنویم که یکی از بازماندگان می‌گوید همه پناهندگان زمان در «آمریکای قدیم در صلح طولانی» هستند، باعث می‌شود به این فکر کنید که چقدر راحت است که از دید یک مبل راحتی در کشوری بدون جنگ نظامی در مرزهایش، یک مجموعه ترسناک را تماشا کنید.همچنین دور از ذهن نیست که نسل‌های آینده بتوانند چیزی شبیه مردان ایکس خلق کنند و یا اینکه انسان‌های جدید و بهبودیافته با خویشاوندان کمتر بااستعداد خود درگیر شوند. بازیگران این نمایش، به‌ویژه زان دوست‌داشتنی و ناتالی مارتینز با چشمان تیز و نافذ، به‌خوبی حقایق را درباره اینکه پناهجویان اخیر از کجا آمده‌اند و به کجا می‌روند، آشکار می‌کنند. طرفداران علمی-تخیلی و بینندگانی که از یک تریلر آخرالزمانی خوب لذت می‌برند، خوش‌شانس هستند.