من باز هم

ریچ چاپلین (دیوید ای.آر. وایت) یک زن مهربان به نام اپریل (علی لندری) دارد، شغل مهمی به عنوان کشیش، یک جامعه شاداب و یک خانواده زیبا. اما به جای قدردانی از نعمت‌های خوش‌اقبالی‌اش، از کارش ناراضی است، در خانه ناراضی است و قادر به ارتباط با کسانی که دوستش دارند نیست. یک روز، بعد از آرزوی داشتن زندگی متفاوت، خود را در بدن تعداد مختلفی از مردم می‌یابد — یک مدل گرسنه، یک مادربزرگ مسن، یک میلیونر بی‌رحم — با دیدگاه‌های مختلف در زندگی، و در این فرآیند او شروع به دیدن آنچه که به آن عادت کرده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نشان دادن قدردانی صحبت کنند. شخصیت‌های فیلم چگونه یاد می‌گیرند که بیشتر قدردان یکدیگر باشند؟ چه کارهایی می‌توانید هر روز برای قدردانی از خانواده‌تان انجام دهید؟
• آیا فکر می‌کنید این فیلم به‌درستی به موضوع طلاق احتمالی می‌پردازد؟ دلیلتان چیست؟
• پدر چه چیزی از زندگی کردن از دیدگاه دیگران آموخت؟ چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم تا تجربه دیگران را بهتر درک کنیم؟

والدین باید بدانند که فیلم من دوباره فیلمی مسیحی در مورد خانواده‌ای جدا شده در آستانه طلاق است، با پدری (یک کشیش) که بی‌تفاوت و بی‌توجه به زندگی خانواده است. اگرچه فیلم از طنز برای بررسی ناراحتی او استفاده می‌کند و پیام‌های مثبتی در مورد قدردانی و اهمیت خانواده ارائه می‌دهد، اما ممکن است برای کودکان کوچک‌تر، به ویژه آن‌هایی که والدینشان طلاق گرفته‌اند، مناسب نباشد. صحنه‌ای بسیار جزئی وجود دارد که در آن یکی از شخصیت‌ها دچار حمله قلبی می‌شود اما زنده می‌ماند. یک زوج نوجوان در مورد قرار ملاقات با پزشک برای دریافت قرص‌های ضدبارداری صحبت می‌کنند. پدری با پسری نوجوان که با دخترش قرار می‌گذارد در مورد امکان و عواقب رابطه جنسی صحبت می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

دوباره من، سرگرمی سبکی نیست. این فیلم پدری را به تصویر می‌کشد که تلاش می‌کند با همسر و خانواده‌اش ارتباط برقرار کند و روش‌های مختلف او را نشان می‌دهد که چگونه جامعه خود را ناامید می‌کند در حالی که در خودکامگی فرو می‌رود. طنز آن کمی احمقانه است، بیشتر خنده‌ها از دیدن مردی که به عنوان زن با آرایش و کفش پاشنه‌بلند لباس پوشیده است به دست می‌آید و این کار را بد انجام می‌دهد، یا دیدن مردی بالغ که با ناراحتی مواجه شدن ناگهانی با بدن نوجوانی که اتفاقا با دخترش قرار می‌گذارد، سرگرم‌کننده است. این گاهی اوقات حال و هوای فیلم را سبک می‌کند، اما عامل غیرقابل باور بودن در این زمینه بالا است و زمانی که قهرمان ما در دیدگاه‌های دیگر سپری می‌کند، همیشه طولانی یا ظریف نیست تا حس واقعی از چگونگی تغییر او به دست آید.با این حال، این فیلم با برخی ایده‌های جالب در مورد معنای قدردانی، آسان بودن نادیده گرفتن افرادی که ما را دوست دارند، و درک واقعیت از دیدگاه دیگران بازی می‌کند. با دوز زیادی از سخنرانی‌های کلیسایی یکشنبه، «من دوباره» ممکن است برای خانواده‌های مسیحی که به دنبال کمی کمدی در سرگرمی مبتنی بر ایمان خود هستند، کار کند، اما بعید است که مورد توجه مخاطبان سکولار قرار گیرد.