شبیه عشق

امیلی (با بازی اماندا پیت) و الیور (با بازی اشتون کوچر) برای سال‌ها بارها و بارها با هم ارتباط برقرار می‌کنند و دوستی جنسی خود را ارزیابی مجدد می‌کنند. اگرچه الیور واقعا امیلی را دوست دارد، اما به نظر می‌رسد که شرایط او را می‌پذیرد، اینکه آن‌ها دوستان باقی بمانند. برنامه زندگی او این است که ثروتمند شود (او در دوران رونق دات‌کام، پوشک بچه در اینترنت می‌فروخت). اگرچه امیلی ظاهرا مستقل و ناراضی به نظر می‌رسد (که با لباس‌های عجیب و غریب، نوشیدن و سیگار کشیدن او مشخص می‌شود)، اما برنامه زندگی او این است که آقای درست را پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ویژگی‌های یک کمدی رمانتیک خوب صحبت کنند. برخی از عناصر کلیشه‌ای این ژانر چیست؟ این فیلم در مقایسه با سایر کمدی‌های رمانتیک چگونه است؟

والدین باید بدانند که این فیلم شامل برخی الفاظ تند و زننده است. شخصیت‌ها الکل مصرف می‌کنند، سیگار می‌کشند و رابطه جنسی دارند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ساده‌لوحانه و قابل پیش‌بینی، فیلم «شبیه عشق» در ابتدا به نظر می‌رسد که کلیشه‌های کمدی رمانتیک را به چالش می‌کشد، اما در نهایت به شدت بر آن‌ها تأکید می‌کند. فیلم بر اساس تعاملات امیلی و الیور ساختار یافته است و جزئیات کمی از زندگی شخصی آن‌ها را نشان می‌دهد، به جز اشاره به روابط دیگرشان (با دوستان صمیمی کلیشه‌ای، اعضای خانواده عجیب و غریب و عشاق دیگر که ظاهراً آن‌ها را درک نمی‌کنند). ناامیدی اصلی از این فیلم، نه به دلیل اینکه یک بار دیگر وسیله‌ای ناملهم برای نمایش بازی بی‌باکانه پیت است، بلکه به دلیل فقدان جسارت فیلم است، زیرا فیلم ایده اصلی خود (عدم وجود رابطه عاشقانه در مرکز یک کمدی رمانتیک) را رها می‌کند و به سمت یک پایان کلیشه‌ای حرکت می‌کند که امیلی را به طور کامل در نقش دختری که نیاز به نجات دارد، قرار می‌دهد.در حالی که مسیر الیور به طور مبهمی نجیب است (او که از قبل فروتن است، یاد می‌گیرد که بخشنده هم باشد)، بلوغ امیلی شامل تبدیل شدن به هنرمندی است که نمی‌دانست می‌خواهد باشد (او دوربینی به او می‌دهد و او عکاس می‌شود، به طور خاص با سرعت شاتر دستکاری می‌کند، انگار که تمایلش به کنترل را نشان دهد) و شریک دختر خوبی که نمی‌دانست لازم است باشد. نه تنها پیت باید همبازی خود را با ویژگی‌های سرکوب‌ناپذیر اشتون‌گونه‌اش تحمل کند، بلکه باید داستانی را هم تحمل کند که از او می‌خواهد به عنوان اوج کمدی به در شیشه‌ای برخورد کند. این موضوع به طور واقعی فقدان بینش فیلم را نشان می‌دهد.