مارشال

در مارشال، سال ۱۹۴۱ است و تورگود مارشال (چادویک بوزمن) به عنوان وکیل دادگستری برای انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان (NAACP) کار می‌کند. او به کنتیکت فرستاده می‌شود تا از جوزف اسپل (استلینگ کی. براون)، مردی سیاه‌پوست که به عنوان راننده کار می‌کند و متهم به تجاوز به کارفرمای خود، زنی سفیدپوست به نام النور استربینگ (کیت هادسون) است، دفاع کند. اسپل متهم است که او را به سمت پل رانده، به داخل آب انداخته و با سنگ به او حمله کرده است، اما او بی‌گناهی خود را در همه اتهامات ادعا می‌کند. مارشال پس از ورود به شهر، از کمک وکیل یهودی محلی، سام فریدمن (جاش گد) که فقط با ادعاهای بیمه سروکار داشته است، استفاده می‌کند. شانس موفقیت دشوار به نظر می‌رسد و دشوارتر می‌شود وقتی که قاضی (جیمز کرامول) حکم می‌کند که مارشال اجازه صحبت در دادگاه را نخواهد داشت. به علاوه، اگر مارشال این پرونده را ببازد، انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان ممکن است تعطیل شود. و سوال بزرگ بر همه چیز سایه انداخته است: آیا اسپل واقعا بی‌گناه است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد لحظات خشونت‌آمیز مارشال صحبت کنند. این صحنه‌ها چگونه برای تأکید بر تنش‌های نژادی و خطراتی که شخصیت‌ها با آن مواجه بودند، استفاده شده‌اند؟
• آیا ثرگود مارشال یک الگوی مناسب است؟ چرا؟ در مورد سام فریدمن چه؟ دستاوردهای آنها چیست؟ نقاط ضعف آنها کدام است؟ چگونه شجاعت و کار تیمی را نشان می‌دهند؟ چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیتی هستند؟
• چقدر فکر می‌کنید این فیلم دقیق است؟ چرا فکر می‌کنید فیلم‌سازان ممکن است حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی ساخته شده‌اند، تغییر دهند؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد رویدادهای واقعی و افرادی که در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند، به دست آورید؟
• آیا می‌دانستید که یک فیلمساز سیاهپوست این فیلم را کارگردانی کرده است؟ آیا فیلمسازان سفیدپوست می‌توانند داستان‌های سیاهان را روایت کنند، یا بهتر است که فیلمسازان سیاهپوست این کار را انجام دهند؟ تفاوت در چیست؟
• در این فیلم چه چیزی در مورد اختلافات و تنش‌های نژادی گذشته و حال آموختید؟ آیا هنوز تبعیض علیه افراد وجود دارد؟ آیا می‌توان راه‌حلی برای آن پیدا کرد؟

والدین باید بدانند که مارشال یک فیلم زندگی‌نامه‌ای دربارهٔ تورگود مارشال (چادویک بوزمن) است. او در نهایت به اولین قاضی آفریقایی-آمریکایی دیوان عالی ایالات متحده تبدیل شد، اما این فیلم بر یکی از پرونده‌های قبلی دادگاه او تمرکز دارد. علی‌رغم برخی محتوای بحث‌برانگیز، الگوبرداری‌های عالی و پیام‌های قوی آن در مورد شجاعت، کار تیمی و مدارا، آن را به یک فیلم عالی برای خانواده‌هایی با نوجوانان تبدیل می‌کند. انتظار می‌رود مشت‌زنی و کتک‌کاری را ببینید، با زخم‌ها و کبودی‌های خونین. فلش‌بکی نیز به تجاوز احتمالی وجود دارد، با اعمال خشونت‌آمیز علیه یک زن. صحنه‌ای نسبتاً ملایم از رابطه جنسی شامل بوسیدن است اما برهنه نیست؛ شخصیت اصلی همچنین همسرش را می‌بوسد و در حالی که در تختخواب دراز کشیده است، نشان داده می‌شود. زبان شامل چندین استفاده از کلمه "N" و همچنین "کایک"، یک استفاده از "f--k"، استفاده از "s--t" و موارد بیشتر است. شخصیت‌ها در یک زمینه اجتماعی الکل می‌نوشند (گاهی اوقات به صورت افراطی) و سیگار کشیدن در پس‌زمینه وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این زندگی‌نامه‌ی سینمایی، مانند فیلم جوان آقای لینکلن جان فورد، ساختاربندی شده است و با کنار گذاشتن بیشتر کلیشه‌های این ژانر، شخصیتی هم انسانی و هم قهرمانانه را به نمایش می‌گذارد. ریگنالد هادلین (کارگردان فیلم‌های مهمانی خانه و بومرنگ) کارگردان متبحری نیست، اما او بخشی از جنبش مهم فیلمسازان آفریقایی-آمریکایی در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ بود و انرژی تازه و شادابی را به فیلم مارشال آورده است. این فیلم یادآور کارهای اسپایک لی در فیلم مالکوم ایکس است، اما با جلوه‌های کمتر؛ این فیلم به روحیه‌ی فورد نزدیک‌تر است.بوسمن در سومین فیلم زندگینامه‌ای خود در پنج سال اخیر بازی می‌کند، اما بازی او در این فیلم نسبت به فیلم ۴۲ نقص‌های جذاب‌تری دارد و از نظر احساسی گیراتر از فیلم Get On Up است. او یک اجرای کارشناسانه ارائه می‌دهد و بازیگران نقش مکمل نیز به خوبی با او هماهنگ می‌شوند. حتی براون نیز به عنوان نقش اسپل متهم، عمق خاصی را به نمایش می‌گذارد، که حتی فیلمی کلاسیک مانند To Kill a Mockingbird نتوانست به خوبی آن را به تصویر بکشد. در مجموع، مارشال موفق می‌شود نوعی خشم ناتوان را به تصویر بکشد، که با قدرت مست‌کننده‌ای از ایستادگی در برابر نفرت آمیخته شده است. این فیلم نه تنها سرگرم‌کننده است، بلکه از اهمیت خاصی نیز برخوردار است.