درون لوین دیویس

لولین دیویس (اسکار آیزاک) دوران سختی را می‌گذراند. شریک سابق موسیقی‌اش به دلیل خودکشی از دنیا رفته و او حالا تنها مانده است. اگرچه آن‌ها به عنوان یک دوئت تا حدودی موفق بودند، اما حالا به عنوان یک تک‌نواز کسی حاضر به شنیدن او نیست. در همین حال، معشوقه سابقش (کری مولیگان) که حالا با بهترین دوستش (جاستین تیمبرلیک) قرار می‌گذارد، خبری غیرمنتظره به او می‌دهد که باعث می‌شود لولین بیش از همیشه مصمم شود تا زندگی‌اش را سر و سامان دهد. لولین امیدهایش را به دیدار با صاحب یک کلوپ شبانه در شیکاگو و مدیر موسیقی می‌بندد و برای زیارت به شهر بادها (شیکاگو) سفر می‌کند و در این سفر با یک موسیقی‌دان معتاد جاز (جان گودمن) و دستیار بداخلاقش (گرت هدلند) همراه می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت لولین صحبت کنند. چه چیزی او را از دیگر قهرمانان فیلم متمایز می‌کند؟ پیام پشت سفر او چیست؟
• این فیلم چگونه صحنه موسیقی فولکلور دهه ۱۹۶۰ را روشن می‌کند؟ آیا به نحوی باورهای غلط را رد می‌کند؟
• نظر شما در مورد موسیقی محلی که در اینجا اجرا می‌شود چیست؟ چه تفاوتی با موسیقی امروزی دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم «درون لوین دیویس» ساخته برادران فیلمساز جوئل و اتان کوئن، درام تاثیرگذاری است در مورد زندگی خواننده فولک دهۀ ۱۹۶۰ به نام لوین دیویس و تلاش او برای دیده شدن و بقا. انتظار یک روایت تلخ (اما به یادماندنی) را داشته باشید که شامل موضوعاتی جدی (خودکشی، سقط جنین) و همچنین نوشیدن الکل و صحنه‌ای از احتمال مصرف بیش از حد مواد مخدر است که ممکن است برای نوجوانان جوان سنگین باشد. همچنین در فیلم فحاشی زیادی وجود دارد، از جمله کلمات «---» و «---» و همچنین اجرای موسیقی‌های شگفت‌انگیز. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این ساید لیون دیویس شاهکاری در فیلمسازی است، که ملودی‌های ملایم موسیقی فولک را به نمایش می‌گذارد و آن را به عنوان یک عمل انقلابی آشکار می‌کند. نه فقط به این دلیل که موسیقی متن بسیاری از جنبش‌های اجتماعی بوده، بلکه برای جنبش‌های شخصی نیز بوده است. اسکار آیزاک در نقش لیون، آشکارکننده است، مردی خسته و استخوان‌دررفته، با استعدادی بی‌نظیر که شور و اشتیاق او برای ساخت موسیقی با سرسختی در برابر خواسته‌های صنعت و شیاطینش مبارزه می‌کند - یکی از آنها از دست دادن شریک موسیقی‌اش به دلیل خودکشی است. وقتی آیزاک می‌خواند، ما ابتدا به بارهای غبارآلود دهکده غربی در دهه 1960 و، مهم‌تر از آن، به جنگل دلسردی و سردرگمی که در آن زندگی می‌کند، منتقل می‌شویم. این یک اجرای قدرتمند است. از او یک گروه بزرگ حمایت می‌کنند، برخی از آنها تازه وارد خانواده برادران کوئن شده‌اند (تیمبرلیک، متشکرم که آرام و تقریباً در برابر دیگران مقاومت می‌کند) و برخی از کهنه‌کاران محبوب (گودمن).این فقط ایزاک و بازیگران نیستند که درون لوین دیویس را قابل توجه می‌کنند. موسیقی، با تی‌بون برنت در راس موسیقی متن، جایگاه اصلی خود را در مرکز قرار می‌دهد. و برادران کوئن داستان را به روشی باهوشانه و غیرمستقیم روایت می‌کنند که بی‌فایده بودن و جادوی آن دوران را به خانه می‌آورد. اما همه‌اش غم و اشک نیست. طنز منحصربه‌فرد کوئن‌ها در سراسر فیلم جاری است. بروید و آن را ببینید.