مردی که دن کیشوت را کشت

در فیلم مردی که دن کیشوت را کشت، فیلمساز توبی گریسونی (با بازی آدام درایور) در اسپانیا مشغول فیلمبرداری یک تبلیغ تجاری است که شامل شخصیت‌های ادبی دن کیشوت و سانشو پانزا می‌شود. بعد از یک روز بد در محل فیلمبرداری، یک کولی به او یک دی‌وی‌دی می‌فروشد که در واقع فیلم سیاه و سفید دانشجویی خود توبی از ۱۰ سال قبل است. او متوجه می‌شود که محل فیلمبرداری فعلی خیلی دور از جایی که آن فیلم را گرفته نیست و به دنبال بازیگر نقش اول زن سابقش، آنجلیکا (با بازی جوانا ریبیرو) می‌گردد. به جای آن، دن کیشوت قدیمی خود (با بازی جاناتان پرایس) را پیدا می‌کند که حالا متقاعد شده که خودش دن کیشوت واقعی است و به یک جاذبه توریستی تبدیل شده است. دن کیشوت فرار می‌کند و با این باور که توبی سانشو پانزا است، او را با خود می‌برد تا به دنبال ماجراجویی باشند. خیلی زود، مرز بین واقعیت و خیال شروع به محو شدن می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «مرد قاتل دن کیشوت» صحبت کنند. میزان شدت خشونت در فیلم چقدر است؟ آیا این صحنه‌ها خنده‌دار هستند یا تکان‌دهنده؟ فیلم چگونه به این تاثیرگذاری دست پیدا کرده است؟
• درباره شخصیت‌های دن کیشوت و سانشو پانزا در فیلم چه چیزی یاد گرفتید؟ آیا الهام‌بخش شما برای خواندن کتاب اصلی یا انجام تحقیقات بیشتر بود؟
• چرا فکر می‌کنید دن کیشوت چنین شخصیتی ماندگار است؟ او امروز چه حرفی برای ما دارد؟
• چرا ساخت این فیلم برای گیلیم اینقدر طول کشید؟ او چه موانعی را برای اتمام آن پشت سر گذاشت؟
• چگونه این فیلم به زنان نگاه می‌کند؟ آیا آنها نیاز به نجات دارند؟

والدین باید بدانند که مردی که دن کیشوت را کشت، پروژه‌ای است که تری گیلیام مدت‌ها رویای ساختن آن را در سر داشت و بعد از دهه‌ها تلاش، بالاخره به ثمر نشست. این فیلم عجیبی است که دشوار است آن را در یک دسته‌بندی قرار داد، اما در اصل یک ماجراجویی فانتزی تاریک با لحظاتی کمیک است که آن را برای طرفداران گیلیام و کسانی که کمی درباره دن کیشوت می‌دانند، عالی می‌کند، اما برای دیگران چالش‌برانگیز است. انتظار صحنه‌های خشونت شدید را داشته باشید، از جمله اسلحه و تیراندازی، مرگ، مبارزه، چاقو زدن، خفه کردن و کتک زدن با اشیاء تیز. زنی به عنوان برده نگه داشته می‌شود؛ او را کبود و کبود نشان می‌دهند و مجبورش می‌کنند تا غذای ریخته شده را از چکمه مردی لیسیده. مقداری خون نشان داده می‌شود و اجساد حیوانات مرده دیده می‌شوند. شخصیت‌ها همدیگر را می‌بوسند و زنی تلاش می‌کند تا ناموفق مردی را وسوسه کند، در حالی که نیمه برهنه است. همچنین نگاه‌های شهوانی، فریبندگی و گرفتن وجود دارد. زبان بسیار تند است و بارها از کلمات فحش استفاده می‌شود. شخصیت‌ها در جمع الکل می‌نوشند، یا به تنهایی و به طور مختصر، و مقداری سیگار کشیدن هم وجود دارد. آدام درایور و جاناتان پرایس در این فیلم بازی می‌کنند. برای اینکه از فیلم‌های مشابه بیشتر با خبر شوید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بالاخره پروژه‌ی رویاییِ تری گیلیام در این فیلمِ عجیب و غریب، شگفت‌انگیز، طولانی و سرگردان به ثمر نشست. این فیلم سرشار از امضای شخصی کارگردانش است و در عین حال به میگل د سروانتس، نویسنده‌ی کتاب، ادای احترام می‌کند. حقیقت این است که فیلم «مردِ قاتلِ دن کیشوت» احتمالاً برای تماشاگران معمولی مناسب نیست؛ تقریباً ضروری است که تماشاگر تا حدی با کتاب اصلی و همچنین با ماهیت کارهای گیلیام آشنا باشد. اما تماشاگرانی که از دیوانگیِ وحشی و بینش‌گسترِ فیلم‌های برزیل، ماجراهای بارون مونخاوزن، ترس و نفرت در لاس وگاس و نمایش دکتر پارناسوس لذت برده‌اند، در اینجا هم احساس راحتی خواهند کرد.گیلیام با مهارت به مضامین پیچیده سروانتس می‌پردازد، مانند نکوهش واقعیت و گرایش به ارزش‌های از دست رفته، و همچنین آگاهی تیزبینانه از مدرنیته. کارگردان این ایده‌ها و دیگر مفاهیم را با لایه‌های جدید سینمایی می‌پوشاند. فیلم هم خنده‌دار و هم غم‌انگیز است، هم بازی‌گوشانه و هم تاریک، هم امیدوارانه عاشقانه و هم دل‌شکسته، همگی در یک زمان. همچنین شتاب‌زده، دشوار برای درک و بدون خرید. مثل رویاهای دیوانه‌وار و توهماتی است که با تکه‌هایی از واقعیت برخورد می‌کنند. درایور بهترین تلاش خود را می‌کند تا همه چیز را ثابت نگه دارد، اما به درک، شخصیت او کمی در واکنش به اتفاقاتی که در اطرافش رخ می‌دهد، عجیب و غریب می‌شود. اما دیدن پرایس در کنار گیلیام فوق‌العاده است -- آن‌ها برزیل را با هم ساختند -- و به عنوان یک کوییکسیتو دوست‌داشتنی. مردی که دن کیشوت را کشت چالشی است، اما چالشی که ارزش تلاش را دارد.