دنیای من

الا دختر یک خانواده‌ی ثروتمند است که خانواده‌اش زمانی که او دو ساله است، متوجه می‌شوند نابینا و ناشنواست. هرچه الا بزرگ‌تر می‌شود رفتارهایش ناهنجارتر می‌گردد. تا اینکه پدرش تصمیم‌گیرد او را به تیمارستان منتقل کند. مادر الا با این کار مخالفت می‌کند و از همسرش می‌خواهد برای آموزش الا یک مربی استخدام کند. استاد ماهیر مسئولیت آموزش الا را بر عهده می‌گیرد اما سخت‌گیری بیش از حد او خانواده‌ی الا را نگران می‌کند. با اصرارهای استاد ماهیر آموزش ادامه پیدا می‌کند و در نهایت الا توانایی تشخیص کلمات را پیدا می‌کند. آموزش‌های استاد ماهیر اینجا تمام نمی‌شود! او قصد دارد الا ذرا به دانشگاه بفرستد و با پشتکار و تلاش بسیار اینکار را می‌کند. رفته‌رفته استاد ماهیر دچار آلزایمر می‌گردد و همچنان که الا در زندگی پیشرفت می‌کند، ماهیر پیر و پیرتر می‌گردد. در نهایت الا از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شود و با لباس سیاه فارغ التحصیلی به دیدار استاد ماهیر می‌رود.

• آیا سخت‌گیری‌های استاد ماهیر نسبت به الا درست و به جا بود یا نه؟ آیا مادر الا باید در مقابل سخت‌گیری‌های ماهیر می‌ایستاد و از دخترش محافظت می‌کرد؟ چه چیز باعث شد استاد ماهیر دست از تلاش نکشد؟ چرا خواهر الا به او حسودی می‌کرد؟ مقصر ایجاد این حس در او چه کسی بود؟ خلاصه: آیا استاد ماهیر یک انسان بی‌رحم و سنگدل بود یا نه؟ چرا؟

فیلم «دنیای من» یک فیلم ترکیه‌ای درباره‌ی دختری است که نه چیزی می‌شنود و نه می‌بیند. در میان تاریکی مسلط بر دنیای او، نورِ معلم می‌درخشد و استاد ماهیر وارد زندگی‌اش می‌شود تا همه‌چیز را تغییر دهد. حضور معلم سخت‌گیر مهربان در ابتدا کمی شوکه کننده است. ماهیر احساس ترحمی نسبت به الا ندارد و در ابتدا کمی خشونت کنترل‌شده را وارد روش آموزشی خود می‌کند. در این باره با فرزند خود صحبت کنید. به او بگویید مربی/ معلم بی‌رحم نیست. فقط گاهی برای آموزش باید از زیاده‌روی در محبت پرهیز کرد تا بتوان باعث رشد شاگرد شد. این فیلم به خوبی ساختار پیروزی و شکست را در هم می‌ریزد. در قسمتی از این اثر استاد ماهیر و الا شکست خود را جشن می‌گیرند. این روش می‌تواند برای جلوگیری از ناامید شدن به انسان کمک بکند. در بخش دیگری از داستان، توجه بیش از حد مادر و پدر به الا باعث شده بود دختر دیگرشان را نادیده بگیرند. باید توجه داشت که در موارد اینچنینی زیاده‌روی نکنیم. الا و استاد ماهیر نیز مانند بقیه‌ی انسان‌ها گاهی خسته می‌شدند، گریه‌ می‌کردند و به اصطلاح خودمانی‌تر کم می‌آوردند اما تفاوت آن‌ها با بقیه آدم‌ها این بود که آن دو علی‌رغم همه‌ی خستگی‌ها ادامه دادند و موفقیت را اگرچه دیر و سخت، به دست آوردند. در نسخه‌ی پالایش نشده‌ی این اثر شما شاهد صحنه‌های کوتاهی از خوردن مشروب، بوسه و لباس‌های کمی نامناسب خواهید بود. خلاصه: درباره‌ی تعادل در مهربانی و سخت‌گیری در آموزش با فرزندتان صحبت کنید.