مورد آزمایش قرار گرفته

تستیز، یک کمدی بی‌پروا درباره دو تنبل که از آزمایش داروهای تجربی امرار معاش می‌کنند، از ابتدا اهداف خود را آشکار می‌کند. فقط نام سریال را با صدای بلند بگویید. هنوز واضح نیست؟ خب، شرکتی که به پیتر (استیو مارکله) و ران (جف کسل) برای تحمل یک رشته طنز از عوارض جانبی غیرمعمول دستمزد می‌دهد، تستیکو نام دارد، بنابراین باید برای هر بیننده واضح باشد که آنها در انتظار تعداد زیادی جوک، برخی کمتر خنده‌دار از دیگران، در مورد عملکردهای بدنی، معمولاً با نوعی زاویه جنسی هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سبک طنز «شوکه‌کننده» این نمایش صحبت کنند. جذابیت این سبک کمدی چیست؟ به نظر شما مخاطب هدف کیست؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد آزمایش‌های پزشکی بحث کنند. شرکت‌های داروسازی باید قبل از فروش محصولات خود، آن‌ها را آزمایش کنند، اما آیا این نمایش به نظر شما تصویری واقع‌گرایانه از رابطه پزشک و بیمار را به تصویر می‌کشد؟ آیا عوارض جانبی ذکر شده قابل باور به نظر می‌رسند؟ آیا حاضر هستید برای پول دارو‌های آزمایشی را امتحان کنید؟ حتی برای پول زیادی؟

والدین باید بدانند که این سریال کمدی سطحی به شدت به شوخی‌های مبتذل و مرتبط با عملکردهای بدنی متکی است. شخصیت‌های اصلی داستان از طریق تست داروهای آزمایشی امرار معاش می‌کنند، که طیف وسیعی از عوارض جانبی غیرمعمول (از جمله باد شکم شدید، بزرگ شدن آلت تناسلی، ترشح شیر از پستان مردان و موارد دیگر) را به همراه دارد و ناراحتی‌های ناشی از این عوارض به عنوان عنصر خنده‌دار در سریال به کار گرفته شده است. در این سریال به میزان قابل توجهی به روابط جنسی پرداخته شده و حتی بیشتر از آن، بحث در مورد روابط جنسی، اندام تناسلی و عملکردهای بدنی وجود دارد، که در برخی موارد با زبان نامناسب و غیراخلاقی همراه است. در برخی از صحنه‌های مربوط به روش‌های پزشکی، تصاویر کوتاهی از برهنه‌گی نمایش داده می‌شود و در برخی صحنه‌ها نیز افراد در حال رفتن به دستشویی نشان داده می‌شوند. علاوه بر مصرف داروهای آزمایشی فراوان، شخصیت‌ها اغلب در حال نوشیدن الکل به تصویر کشیده می‌شوند.

مجموعه‌ای که بر آزمایش‌های پزشکی تمرکز دارد، باید فراتر از طنز آشکار و ساده‌ای که در عوارض جانبی عجیب و ناراحتی‌های جسمی وجود دارد، پیش برود. تستیز، با تهیه‌کنندگی اجرایی کننی هوتز نویسنده ساوت پارک (که همچنین خالق سریال زشت و زننده کننی در مقابل اسپنی است)، حتی تلاش هم نمی‌کند. این برنامه شوخی‌هایش را از قرار دادن سوژه‌های آزمایشی در بدترین و غیرمعمول‌ترین ناراحتی‌های جسمی که نویسندگان می‌توانند تصور کنند، استخراج می‌کند — از جمله ترشح شیر در مردان، باد شکم شدید و تورم شدید اندام تناسلی — و سپس می‌بیند که تا چه حد می‌توانند در نشان دادن این موارد در مقابل دوربین پیش بروند.در اینجا شوخی‌های زیادی وجود دارد که گاهی مرز باریک بین طنز سطح پایین و توهین را رد می‌کند؛ عاملی که بسیاری از این شوخی‌ها را از حد می‌گذراند، تأکید آنها بر تحقیر است. کافی نیست که شخصیت‌ها باید رنج بکشند؛ به نظر می‌رسد اربابان شرکتی آنها در تستیکو از تحقیر کردن آنها لذت می‌برند، مثلاً با کم گذاشتن ژل روان‌کننده هنگام تزریق داروی آزمایشی یا مجبور کردن آنها به التماس برای امتیاز خودآزاری. اگر به نظر می‌رسد که آنها بدن خود را می‌فروشند، خب، اینطور به نظر می‌رسد.