کم سن و سال ها

هاج مک‌گی (با بازی بوید کستنر) در فیلم حلقه‌های کوچک، جایگاهش را در تور گلف از دست داده، الکل زیادی مصرف می‌کند، در یک تریلر زندگی می‌کند و بیشتر درآمدش از کلاهبرداری از افراد ساده در بازی‌های پولی گلف به دست می‌آید. او و شریکش، بیگ ارل (با بازی راب مورو)، صاحب یک زمین گلف غم‌انگیز در بیابان کالیفرنیا هستند که در یک شرط‌بندی برنده شده‌اند. اما قرار است همه چیز برای هاج تغییر کند. بعد از یک درگیری با یک قلدر بدجنس، هاج ماشین آن مرد را با یک چوب گلف خرد می‌کند، توسط پلیس دستگیر می‌شود و در نهایت به ۱۰۰۰ ساعت خدمات اجتماعی محکوم می‌شود که شامل مربی‌گری پنج بچه‌ای می‌شود که می‌خواهند گلف بازی کنند. آنها چهار پسر و یک دختر هستند: یک بچه بامزه، یک بچه خوب، یک بچه باهوش، یک بچه پررو و یک ستاره گلف، هر کدام عضو یک کلاس هستند که هاج از آن متنفر است: بچه‌ها. تنها نکته مثبت در این معامله، کارمند خدمات اجتماعی است که آن را ترتیب می‌دهد؛ کریستن (با بازی ناتالی ایمبروگلیا) که پتانسیل دارد. چیزی که هاج را به جز خود بچه‌ها، انگیزه می‌دهد، تاد (با بازی جی. آر. فرگوسن، در حالت نفرت‌انگیز) است، یک مربی مخالف که تمام چیزهایی را که رقابت نباید باشد، تجسم می‌کند. وقتی هاج تلاش می‌کند تا به عنوان آخرین تلاشش به تور حرفه‌ای برگردد، اوضاع به اوج خود می‌رسد، اما برای اینکه این اتفاق بیفتد، باید بچه‌ها را ناامید کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت داستان‌های ورزشی که در آن یک مربی جدید به تیمی در حال مبارزه کمک می‌کند تا به موفقیت بزرگی دست یابد، صحبت کنند. چه چیزی در مورد این داستان‌ها وجود دارد که مخاطبان آن را بسیار جذاب می‌دانند؟ برخی از اجزای فیلم‌سازی که یک فیلم ورزشی خوب را از یک فیلم معمولی یا بد متمایز می‌کند، چیست؟
• در اصطلاحات سینمایی، «قابل پیش‌بینی» به چه معناست؟ چگونه این فیلم قابل پیش‌بینی است؟ چگونه می‌تواند فیلم اصلی باشد؟
• چرا پدر آرت نظرش را در مورد علاقه پسرش به گلف عوض کرد؟ آیا فکر می‌کنید انگیزه کافی برای الهام بخشیدن به این تغییر وجود داشت؟ آیا این وضعیت برای شما واقعی به نظر می‌رسید؟ چرا، یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که لیتل لوپرز فیلمی دیگر در ژانر ورزشی رایج و رو به رشد مربی شکست خورده و تیم ناشناخته است. در این داستان، ورزش مورد نظر گلف است؛ بچه‌ها گروهی آشفته از کم‌توان‌ها (به جز یک مورد، ستاره احتمالی) هستند؛ و مربی دوست‌داشتنی مردی شکست‌خورده و الکلی است که با کلاهبرداری در بازی‌های گلف امرار معاش می‌کند. کمی خشونت بازی را به جریان می‌اندازد، وقتی که قهرمان داستان درگیر یک نزاع مشت‌زنی می‌شود، با چوب گلفش شیشه ماشین را می‌شکند و به خدمات اجتماعی محکوم می‌شود. انتظار برخی الفاظ زشت و ناسزا (لعنتی، احمق، لعنتی، خر، آشغال) را داشته باشید، و در صحنه‌ای طولانی مردی را می‌بینید که روی توالت نشسته و در حالی که باد شکم می‌آورد و غرغر می‌کند، با تلفن صحبت می‌کند. فیلم شامل صحنه‌هایی از نوشیدن الکل، مستی و قمار است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

متاسفانه در این داستان ورزشی ناامیدکننده، نه سورپرایزی وجود دارد، نه ظرافتی، نه الهامی؛ کودکان و گلف شایسته بهتر از این هستند. علی‌رغم بازی گیرا و محکم بازیگر نقش اول، بوید کستنر در نقش ویلیام مک‌گی، فیلم به سادگی کار نمی‌کند. موقعیت‌ها کلیشه‌ای هستند، شخصیت‌ها یک‌بعدی و کارگردانی بدون خلاقیت است، جایی که جیم والدز انتخاب‌های هنری قابل‌تاملی دارد و به برخی از بازیگران اجازه می‌دهد بی‌رحمانه اغراق کنند. از طرف دیگر، والدز بازیگران شخصیت‌پردازی‌شده خوبی را برای فیلم استخدام کرده است: راب مورو و مارک موسز در نقش‌های کوچک بازی خوبی دارند. با توجه به تعداد داستان‌های ورزشی الهام‌بخش و سرگرم‌کننده‌ای که در مورد کودکان، نوجوانان و مربیان وجود دارد، این فیلم فقط وقت‌کشی است.