مسابقات جهانی سگ‌های داکسند

فیل جک (جیسون لندن)، پدر اسکپ، بریجت و دنی، درست زمانی که مسابقه بین‌المللی سگ‌های سوسیس در پیش است، باید سفری به اروپا داشته باشد تا از معشوقه‌اش خواستگاری کند. این تنها شانسی است که او دارد. اما اگرچه بریجت و دنی واقعاً می‌خواهند پدرشان خوشحال باشد، اما واقعاً نمی‌خواهند مسابقه در کالیفرنیا را از دست بدهند. مطمئن هستند که سگ نجات‌یافته محبوبشان شلی می‌تواند برنده شود. در هر صورت، شلی در مسابقات ملی برنده شد. و اگر آنها در مسابقه حاضر نشوند، خانم مرویدر (مورگان فایرچایلد، در نقش یکی از شخصیت‌های شرور) و سگ داکشاندش پرنسس به جای آنها وارد مسابقه می‌شوند. آنها هر کاری می‌کنند تا به کالیفرنیا برسند. وقتی آنها برادر بزرگترشان را در فریبکاری‌شان شریک می‌کنند، اودیسه بچه‌ها آنها را در حضور دزد سگ‌ها، هویت‌های اشتباه (سگ‌ها، البته)، یک شرکت‌کننده ژاپنی جوان بدجنس و توطئه‌ای از کلون‌سازی قرار می‌دهد. وقتی فیل متوجه می‌شود، به خانه پرواز می‌کند و در مسابقه سگ‌های سوسیس با اسکپ شرمگین در کنارش ظاهر می‌شود، هرج و مرج حتی بیشتر از داکشندهای کوچک لباس‌پوش در مسابقه بزرگ شتاب می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تصمیم اسکیت برای اجازه دادن به دنی و بریجت برای رفتن به مسابقه صحبت کنند. آیا با این تصمیم موافق بودید؟ وقتی یک برادر بزرگتر (یا خواهر) مسئول خواهر و برادرهای کوچکتر است، مسئولیت‌های اصلی او چیست؟ به جز عصبانی کردن پدرش، چه خطرات دیگری وجود داشت؟
• بیشتر بزرگسالان در این داستان، ابزارهای کمیک بودند، نه افراد واقعی. آنها بی‌خبر، بی‌مسئولیت و یا نالایق بودند. آیا به هیچ‌کدام از آنها اعتقاد داشتید؟ آیا فکر می‌کنید حتی در یک کمدی، مهم است که شخصیت‌ها حداقل کمی واقعی باشند؟
• اگر فیلم اول را دیده‌اید، نظرتان در مورد این فیلم چیست؟ آیا راضی بودید یا ناامید؟ اگر ناامید بودید، چه چیزی را از دست دادید؟

والدین باید بدانند که فیلم سگ‌های داغ وینر اینترنشنال دنباله‌ای بر فیلم سال ۲۰۱۳ با نام مسابقات ملی سگ‌های وینر است که داستان را به مسابقات بین‌المللی سگ‌های وینر می‌برد، مسابقه‌ای در آخر هفته که شرکت‌کنندگانی از سراسر جهان دارد. خانواده جک بار دیگر تلاش می‌کنند تا سگ تند و تیز خود شلی (که به این نام خوانده می‌شود زیرا از یک پناهگاه نجات پیدا کرده است) را در مسابقه‌ای که مطمئن هستند می‌تواند برنده شود، شرکت دهند. با این حال، این بار دو فرزند کوچک‌تر خانواده جک باید با برادر بزرگ‌تر خود همدست شوند تا از دستور پدر مهربان خود سرپیچی کنند و به صورت مخفیانه به مسابقه بپیوندند. به جز رستوران فست‌فود وینرشنیتزل، چیزی در این فیلم وجود ندارد که برای کودکان نامناسب باشد. با این حال، طرفداران فیلم اول که از داستان صادقانه خانواده جک در میان مضحک بودن آن لذت بردند، ممکن است از پیش‌فرض جعلی و اتفاقات خنده‌دار آن ناامید شوند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلمی با بودجه کم لزوماً سطحی نیست، اما این دنباله نمی‌تواند از داستان احمقانه، بازی‌های بزرگسالانه کمیک و انرژی اجباری آن فراتر رود. بازیگران کودک جولیان فدر در نقش دنی و کیتلین کارمایکل در نقش بریجت، بهترین تلاش خود را می‌کنند تا جرقه و احساسی به فیلم ببخشند، اما شکست می‌خورند، چون شخصیت‌های دیگر یک‌بعدی و سطحی هستند. خانواده واقعی که در فیلم اصلی به نمایش گذاشته شد و با مشکلات احساسی و اقتصادی خانواده تک‌سرپرست ارتباط برقرار می‌کرد، با پدری جایگزین شده که به میل خود در سراسر جهان سفر می‌کند، بچه‌هایی که در فریب‌های پیچیده شرکت می‌کنند و داستانی که بر رفتار عجیب و غریب همه افراد متکی است. دیدن مجموعه‌ای از سگ‌های داکسوند دوست‌داشتنی در لباس‌های بین‌المللی خنده‌دار که برای طلا می‌دوند (حدود پنج دقیقه برای مسافت بسیار کوتاه) و برخی شوخی‌های هویت اشتباه و دزدیدن سگ ممکن است برای بچه‌ها چند خنده به همراه داشته باشد، اما بازگشت کمی برای سرمایه‌گذاری ۹۴ دقیقه‌ای است.