جنگجویان فضیلت: بازگشت به تائو

رایان جفرز نوجوان (ناتان فیلیپس) و بهترین دوستش چاکی برای شرکت در یک تورنمنت هنرهای رزمی به پکن می‌آیند. اما دوچرخه‌سواری در پکن رایان را به انباری متروکه‌ای می‌کشاند که با جنگجویان فضیلت تزئین شده و در آنجا به سرزمین تائو منتقل می‌شود. در تائو، او می‌فهمد که داگون شرور (کوین اسمیت) کنترل تائو را در دست گرفته است. رایان به پکن بازمی‌گردد، چاکی را به تائو برمی‌گرداند و با هم و با کمک یک رزمی‌کار زن به نام آمیثیس (نینا لیو)، باید داگون را برای همیشه در نبردی که از تائو به پکن و دوباره به تائو بازمی‌گردد، شکست دهند. فقط وقتی داگون شکست بخورد، نظم و صلح می‌تواند برای همیشه به تائو بازگردد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌های هنرهای رزمی صحبت کنند. این فیلم در مقایسه با فیلم‌های دیگر هنرهای رزمی چگونه است؟
• چرا فکر می‌کنید این فیلم دنباله نام گرفت، در حالی که شباهت کمی به فیلم اصلی داشت؟
• چطور این فیلم را بازسازی می‌کنید؟

والدین باید بدانند که جنگجویان فضیلت ۲: بازگشت به تائو فیلمی در سال ۲۰۰۲ است که در آن یک ورزشکار جوان هنرهای رزمی و بهترین دوستش به پکن سفر می‌کنند، اما به سرزمینی اسرارآمیز بازمی‌گردند که تحت محاصره رهبر شروری به نام داگون قرار دارد. اگرچه این فیلم به خشونت سایر فیلم‌های هنرهای رزمی نیست، اما همچنان مبارزات هنرهای رزمی قابل توجهی در قالب مشت زدن، لگد زدن و شمشیربازی وجود دارد. همچنین در صحنه‌ای نزدیک به پایان فیلم، کمی خون جاری می‌شود، زمانی که یکی از شخصیت‌ها چاقویی را روی گردن شخصیت دیگر قرار می‌دهد. شاید نگرانی بزرگ‌تر برای والدین و کودکانی که فیلم اصلی را دیده‌اند این باشد که عنوان فیلم گمراه‌کننده است: جنگجویان فضیلت از فیلم اول در اینجا یافت نمی‌شوند، که آن را تا حدودی دنباله‌ای بی‌هدف و کم‌هزینه می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اگرچه در بعضی از صحنه‌های هنرهای رزمی لحظات هیجان‌انگیزی وجود دارد، اما در نهایت، جنگجویان فضیلت ۲: بازگشت به تائو، دنباله‌ای بی‌هدف و کم‌هزینه است. جنگجویان فضیلت در فیلم اصلی، که کانگورو بودند، در این فیلم دیده نمی‌شوند. تقریباً همه دیالوگ‌ها کلیشه‌ای و تلاش‌ها برای طنز در این دیالوگ‌ها تکراری و خسته‌کننده است. اگرچه شخصیت‌ها باید در سرزمین تائو، در فضای باز باشند، اما سرزمین تائو شبیه انباری استودیویی ارزان‌قیمت با درختان پلاستیکی و نورپردازی ضعیف است. بهتر بود که از فرصت فیلمبرداری در لوکیشن پکن استفاده می‌کردند و همه صحنه‌ها را در آنجا فیلمبرداری می‌کردند.همچنین، پایان فیلم کپی‌برداری نزدیک از پایان فیلم جنگ ستارگان قسمت چهارم: امیدی تازه است. تمام هنرهای رزمی ماهرانه در جهان نمی‌تواند ضعف داستان، ارزش‌های تولید ارزان و بازی‌های ناهماهنگ در این فیلم را جبران کند.