خانواده تو یا من؟

در سریال کمدی سی دقیقه‌ای خانواده شما یا من، زوج جوان الیور (کایل هاوارد) و کلی (کت فاستر) زمانی خوشحال هستند که در خانه با دو دخترشان تنها باشند. مشکلات زمانی شروع می‌شود که آنها یکی از بازدیدهای مکرر خود را از خانواده‌های گسترده و عجیب و غریب خود انجام می‌دهند. والدین کلی، گیل (اد بیگلی جونیور) و جَن (سینتیا استیونسون)، افرادی احساساتی، از طبقه متوسط و بسیار احساساتی هستند؛ والدین الیور، لوئیس (ریچارد درایفس) و ریکی (جوبت ویلیامز)، از طبقه متوسط رو به بالا و محافظه‌کارتر هستند. برای پیچیده‌تر شدن اوضاع، کلی دو خواهر و الیور دو برادر دارد که هر کدام با ویژگی‌ها و پیچیدگی‌های خاص خود همراه هستند.

• نظر شما در مورد سریال خانواده شما یا من چیست؟ آیا این سریال واقع‌گرایانه است؟ زوج‌های جوان تازه ازدواج کرده معمولاً چه مشکلاتی با خانواده‌های همسرشان دارند؟
• شما فرض می‌کنید که یکی از خانواده‌های معرفی‌شده سه خواهر و دیگری سه برادر دارد؟
• نمایش در یک اثر مکتوب، اطلاعات پس‌زمینه‌ای در مورد شخصیت‌ها یا یک موقعیت را ارائه می‌کند. آیا می‌توانید خطوطی را در «خانواده شما» یا «خانواده من» پیدا کنید که نمایش باشند؟ آیا هم نمایش و هم جوک هستند؟

والدین باید بدانند که سریال خانواده شما یا من، یک سریال کمدی درباره زوج جوانی است که به طور مکرر از خانواده‌های عجیب و غریب خود دیدن می‌کنند. طنز این سریال از نوع کمدی‌های تلویزیونی است و شامل شوخی‌های ملایم و خنده‌دار درباره اشتباهات شخصیت‌ها می‌شود، اما در عین حال شوخی‌های تند و غیرمنتظره‌ای درباره مسائل جنسی، اندام‌های بدن، پورنوگرافی و خیانت نیز وجود دارد. در این سریال شوخی‌های زیادی درباره سینه‌ها، باسن و عملکرد و مایعات بدن وجود دارد و همچنین کلمات رکیک و چهار حرفی مانند «لعنتی» و «س--ت» به کار رفته است. در این سریال از الفاظ زننده و زن‌ستیزانه‌ای مثل «سگ ماده» و «فاحشه» نیز استفاده شده است. با وجود اینکه این سریال درباره خانواده‌ای پیچیده اما دوست‌داشتنی است، اما شوخی‌های سطح پایین و بی‌مزه و عدم هماهنگی بازیگران، آن را تضعیف می‌کند.

با حضور تهیه‌کننده اجرایی، گرگ مالینز (سازنده سریال‌های دوستان، آشنایی با مادر، ویل و گریس)، واضح است که شبکه TBS به دنبال جادوی کمدی‌های کلاسیک بود. متأسفانه، سریال خانواده تو یا من، بازگشت به گذشته‌ای است در بدترین معنای کلمه، با ارائه همان شوخی‌های تکراری و قابل پیش‌بینی - تنها نکته شگفت‌انگیز، تعداد اندک شوخی‌های موفق در آن است. یک نقطه عطف داستانی در قسمت آزمایشی سریال، حول محور ریکی (جو بث ویلیامز، در بهترین بازی خود) می‌چرخد که یکی از نقاشی‌های دختر کلی را به اشتباه به عنوان درخواست کمک از یک کودک مورد آزار و اذیت تفسیر می‌کند؛ وقتی ریکی این موضوع را با کلی مطرح می‌کند، کلی به اشتباه فکر می‌کند ریکی در مورد بازگشت اخیر خود به کار صحبت می‌کند. "البته، در دفعات اول که این کار را انجام دادم، گریه کردند"، او می‌گوید، بی‌توجه به نگاه شوکه‌شده خانواده همسرش، همان‌طور که فقط یک شخصیت سریال کمدی می‌تواند باشد. "اما من پول خوبی برای انجام این کار می‌گیرم!" اوه. بیا. طرح‌های سریال‌های کمدی که بر اساس سوءتفاهم یک شخصیت از اعمال یا انگیزه‌های شخصیت دیگر بنا شده بودند، در دهه 1950 بسیار رایج بودند! ایده سریال منحصر به فرد است، و دیدن خانواده‌هایی که انتخاب می‌کنند وقت خود را با یکدیگر بگذرانند (هر هفته الیور و کلی از یک زوج والدین دیدن می‌کنند) جالب است، اما اجرای آن ناامیدکننده است. واقعاً حیف است، زیرا انتخاب بازیگران سریال عالی است. بازیگران قدیمی و حرفه‌ای مانند ویلیامز، درایفوس و بگلی شایسته بهتر از این هستند. و بینندگان نیز شایسته بهتر از این هستند.