دختران انجمن دانشجویی

دختران انجمن یک برنامه واقع‌نما است که پنج زن آمریکایی را به تصویر می‌کشد که در تلاش برای راه‌اندازی اولین انجمن زنان در بریتانیا هستند. خواهران سیگما گاما، آملیا، آریانا، دوان، دومینیک و هانا از دانشگاه‌های مختلف آمریکا به شمال انگلستان سفر می‌کنند تا زنان جوانی را در دانشگاه لیدز پیدا کنند که پتانسیل پیوستن به سیگما گاما را داشته باشند. چهارده دختر پس از شرکت در مصاحبه‌ها و سایر فعالیت‌ها انتخاب می‌شوند تا به عنوان اعضای انجمن انتخاب شوند و به خانه سیگما گاما نقل مکان کنند. در آنجا، آن‌ها باید ثابت کنند که کلاس، استایل و رهبری مورد نیاز را برای عضویت کامل دارند. هر هفته اعضای انجمن مورد آزمایش قرار می‌گیرند و کسانی که نتوانند تأثیرگذار باشند، حذف می‌شوند. در پایان، تنها پنج زن جوان خواهر کامل انجمن خواهند شد و مسئولیت ادامه موفقیت آن را در بریتانیا بر عهده خواهند داشت.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد انجمن‌های برادری و خواهری صحبت کنند. برخی از کلیشه‌های رایج در مورد زنان عضو انجمن‌های خواهری چیست؟ آیا فکر می‌کنید برنامه‌هایی مثل این، به چالش کشیدن یا تقویت این کلیشه‌ها هستند؟
• برخی از پیام‌های این نمایش در مورد فرهنگ‌های مختلف چیست؟ در مورد نقش زنان در جامعه چه می‌گوید؟ در مورد تصویر و «مناسب بودن» چه نظری دارد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه تلویزیونی شامل خواهران یک انجمن دانشجویی در آمریکا است که دانشجویان بریتانیایی را در زمینه‌هایی مانند لباس، بهداشت، رفتار و موارد دیگر قضاوت می‌کنند. در حالی که این خواهران تلاش می‌کنند منصفانه رفتار کنند و رویکردی بی‌طرفانه نسبت به بریتانیایی‌ها داشته باشند، اما لحن کلی مجموعه انتقادی است. زنان و مردان جوان در این مجموعه الکل مصرف می‌کنند (شات‌های الکلی، نوشیدن شراب از بطری و غیره) و پیام‌های متناقضی در مورد نقش الکل در زندگی انجمن‌های دانشجویی وجود دارد. انتظار برخی الفاظ تند (مانند "pissed") و سانسور فحاشی را داشته باشید. در برخی موارد، داوطلبان بریتانیایی لباس‌هایی می‌پوشند که سینه و پشت آنها را نشان می‌دهد.

مجموعه مستند واقع‌نما نگاهی دارد به فرآیند عضویت و پذیرش در انجمن‌های خواهری آمریکا. با این حال، هدف این مجموعه مشخص نیست. در حالی که برخی از ارزش‌هایی که خواهران سیگما گاما به تازه‌واردان تحمیل می‌کنند، جهانی هستند (مانند لباس پوشیدن مناسب یا رفتار محترمانه)، بسیاری از آن‌ها به هنجارهای رفتاری بسیار آمریکایی متمرکز به نظر می‌رسند و برخی از جنبه‌های فرهنگ بریتانیایی را که می‌تواند این مبادله را جالب‌تر کند، کنار می‌گذارند.سیگما گاماهای آمریکایی به دلیل تمرینات بیش از حد و ظاهری کلیشه‌ای و سطحی، خسته‌کننده به نظر می‌رسند. در نتیجه، نمایش کمی کسل‌کننده است. کسانی که از سیستم یونانی قدردانی می‌کنند، ممکن است هنوز هم نمایش را سرگرم‌کننده یا نوستالژیک بدانند، اما بینندگانی که با آن آشنا نیستند یا منتقد آن هستند، احتمالاً با ارزش‌هایی که در اینجا ارائه می‌شود، مشکل خواهند داشت. برخی ممکن است ارائه زنان بریتانیایی را که مشتاقانه مایل به پذیرش این سنت دانشگاهی بسیار آمریکایی در کشور خود هستند، کمی مشکل‌ساز بدانند.