نابغه

فیلم "استاد" رابطه‌ی پرشور میان مکسول پرکینز (کالین فرث)، ویراستار ادبی افسانه‌ای انتشارات اسکریبنر و پسران - که آثار اف. اسکات فیتزجرالد و ارنست همینگوی را منتشر کرده بود - و توماس ولف (جود لا)، نویسنده‌ی برجسته‌ی جنوبی در قرن بیستم را به تصویر می‌کشد. در سال 1929، یکی از همکاران پرکینز از او می‌خواهد تا نگاهی به یک دست‌نوشته‌ی حجیم بیندازد که همه‌ی انتشارات دیگر از چاپ آن امتناع کرده‌اند. پرکینز پس از خواندن بی‌وقفه‌ی آن، ولف بی‌اعتماد به نفس را به دفترش دعوت می‌کند تا پیش‌پرداختی به او بدهد، اما همچنین توضیح می‌دهد که رمان باید از 1000 صفحه‌ای که دارد، کوتاه‌تر شود تا به اندازه‌ی قابل قبولی برای بازاریابی برسد. این دو نفر بی‌وقفه روی ویرایش کار می‌کنند و جایی برای چیز دیگری در زندگی‌شان باقی نمی‌گذارند؛ تام به‌ویژه معشوقه و حامی‌اش، آلین برنستین (نیکول کیدمن)، طراح صحنه‌ی متأهل را نادیده می‌گیرد. پس از موفقیت انتقادی و تجاری رمان "نگاه کن به خانه، فرشته"، دومین دست‌نوشته‌ی ولف برای پرکینز حتی بزرگ‌تر از اولین آن بود - 5000 صفحه مطالب خودزندگی‌نامه‌ای. در حالی که این دو نفر بار دیگر بی‌وقفه برای ویرایش کلمات ولف تلاش می‌کنند، دوستان پرکینز شروع به مطرح کردن این موضوع می‌کنند که رابطه‌ی آن‌ها نمی‌تواند دوام بیاورد، چه از نظر حرفه‌ای و چه از نظر شخصی.

• خانواده‌ها می‌توانند دربارهٔ مصرف مواد (و سوءمصرف آن) در فیلم «استعداد برتر» صحبت کنند. رابطه بین هنرمندان و نوشیدن الکل به چه صورت به نظر می‌رسد؟ چرا فکر می‌کنید سیگار کشیدن در این فیلم بسیار رایج است؟ از زمان وقوع اتفاقات فیلم تاکنون چه چیزهایی تغییر کرده است؟
• آیا در این فیلم الگوهایی وجود دارد؟ آنها چه کسانی هستند و چگونه رفتار می‌کنند؟
• تقریبا تمام شخصیت‌های این فیلم آمریکایی هستند، اما همه آنها توسط بازیگران انگلیسی یا استرالیایی ایفا شده‌اند. آیا فکر می‌کنید شخصیت‌ها باید توسط کسانی که میراث مشابهی دارند، ایفا شوند؟ چه زمانی یا آیا اصلا مهم است؟
• در این داستان، زنان چه نقشی دارند؟ چه چیزی به داستان اضافه می‌کنند؟ آیا فکر می‌کنید که نمایندگی درستی از آنها شده است؟
• آیا این فیلم علاقه‌مندتان کرد به توماس ولف، اف. اسکات و زلدا فیتزجرالد یا ارنست همینگوی؟ درباره‌ی آنها و ویراستارشان، مکس پرکینز چه چیزهایی یاد گرفتید؟

نبوغ" یک درام زندگی‌نامه‌ای در مورد مکس پرکینز (کالین فرث)، ویراستار ادبی مشهور قرن بیستم و رابطه‌ی پیچیده و تقریباً پدرانه‌اش با توماس ولف (جود لا)، نویسنده‌ی افسانه‌ای است. با وجود ستارگان سرشناس، این فیلم احتمالاً موضوع بسیار آکادمیک برای جذب علاقه‌ی بیشتر نوجوانان دارد، اما دانش‌آموزان دبیرستانی که با ولف و یا هم‌عصران و پیشگامان ادبی‌اش ارنست همینگوی و اسکات فیتزجرالد آشنا هستند، ممکن است مجذوب شیوه‌ی به تصویر کشیدن همکاری هنری نزدیک بین نویسنده و ویراستار در فیلم شوند. در فیلم از کلماتی مانند "خدا لعنت کند"، "پسر زنا" و نظایر آن استفاده شده است و همچنین برخی صحنه‌های عاشقانه و اشاره‌هایی به فحشا و زنا وجود دارد. مضامینی چون الکلیسم (همه به‌طور افراطی الکل می‌نوشند)، اضطراب هنری و بیماری روانی در فیلم وجود دارد که بیشتر برای مخاطبان بالغ مناسب است.

اگرچه این نگاه پشت صحنه به یک ویراستار افسانه‌ای بیش از حد نمایشی است تا واقعاً به عنوان یک فیلم ماندگار باشد، اما بازی فیرث در نقش پرکینز قابل توجه است. فیرث با بازی در نقش شخصیت اصلی فیلم "استعداد ذاتی"، تصویری ظریف از مردی ارائه می‌دهد که برخی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم را منتشر کرده است. داستان آشنای او درباره یک کارمند وفادار شرکت است که عاشق کارش است اما بیش از همه عاشق همسر و پنج دخترش (!) است. دردآور است که درک کنیم پرکینز چگونه ولف عجیب‌الخلقه و پرحرف را مانند یک پسر دید.متاسفانه بازیگر نقش توماس ولف انتخاب مناسبی برای این نقش نیست. نه تنها ظاهر او شبیه نویسنده نیست، بلکه بازی او نیز شخصیت انسانی به ولف نمی‌دهد، بلکه او را تجسم این ایده نشان می‌دهد که هنرمندان باید برای خلق هنر خود به هر خودشیفتگی‌ای تن دهند. با وجود اینکه این فیلم یک داستان آمریکایی است، بازیگران آن به جز لورا لینی در نقش همسر مکس، به وضوح انگلیسی و استرالیایی هستند که این موضوع تا حدی حواس‌پرت‌کننده است. با وجود ضعف‌های کارگردانی، خود داستان بسیار جذاب و شایسته‌ی توجه در فرهنگ عامه است. امید است که تماشاگران فیلم، علاقه‌مند به خواندن آثار بزرگترین نویسنده‌ی کارولینای شمالی شوند.