صبر سوزان

در سال ۱۹۶۹ در شیلی، فیلم سوزان صبر در جزیره‌ای روستایی به نام ایسلا نگرا شروع می‌شود. ماریو اعلام می‌کند که از تجارت خانوادگی ماهیگیری دست می‌کشد. او جوان حساسی است و احساس می‌کند که شعر در وجودش جوشش می‌کند، اما تا زمانی که پستچی محلی می‌شود و شغل اصلی‌اش رساندن نامه‌های ارسالی برای ساکن جدید، شاعر مشهور شیلیایی پابلو نرودا، می‌شود، این احساس در او آزاد نمی‌شود. طرح داستانی فیلم از یک رمان و دو فیلم قبلی اقتباس شده است، که جدیدترین آن فیلم پستچی در سال ۱۹۹۴ است. ماریو با قلبی باز با نرودا دوست می‌شود و درباره استعاره‌ها می‌آموزد، که نرودا در شعرهای عاشقانه‌اش به وفور از آن‌ها استفاده می‌کند. ماریو به نرودا اعلام می‌کند که عاشق شده و به نوشتن شعر تشویق می‌شود. الهام‌بخش او، بئاتریس (ویویان دیتز)، پیشخدمت محلی دوست‌داشتنی است. آن‌ها در حین آشنایی آهسته، به سرعت به یکدیگر علاقه‌مند می‌شوند. متاسفانه مادر بئاتریس، که در سن ۱۷ سالگی بچه‌دار شده و توسط پدر بچه رها شده است، هشدار می‌دهد که هوس دخترش فقط دردسر درست خواهد کرد. او دخترش را می‌فرستد و فاصله‌ای ایجاد می‌کند که باعث مکاتبه‌ای پرشور بین آن‌ها می‌شود. نرودای تاثیرگذار برای کمپین نامزد سوسیالیست ریاست جمهوری، سالوادور آلنده، می‌رود. پس‌زمینه فیلم، مبارزه بین کارگران شیلی و دولتی است که به نیازهای آن‌ها بی‌توجه است. ماریو رها می‌شود تا راهی به قلب بئاتریس و اعتماد مادرش پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایلی که مادر بئاتریس تمایل ندارد دخترش با پستچی معاشرت کند، صحبت کنند. چگونه فکر می‌کنید تجربیات مادر بر نحوه راهنمایی دخترش تأثیر می‌گذارد؟
• ماریو رمانتیک و پرشور در مورد شعر است اما کمی ساده لوح هم هست. چطور این فیلم به ما کمک می‌کند باور کنیم که او می‌تواند در مورد عشق خردمند باشد در حالی که در مورد چیزهای دیگر اطلاعات زیادی ندارد؟
• این داستان ایده‌ای را مطرح می‌کند که بیانگر این است که بئاتریس نیز شاعری توانا و پرشور است، درست مانند ماریو. این ایده چه چیزی به فیلم اضافه می‌کند؟

والدین باید بدانند که سوختن صبر فیلمی شیلیایی است در مورد رویدادهای داستانی در زندگی شاعر مشهور شیلیایی، پابلو نرودا، که برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۷۱ شد. این داستان بر اساس فیلمی به همین نام در سال ۱۹۸۳ توسط نویسنده شیلیایی آنتونیو اسکارمتا ساخته شده است، که بعداً رمانی بر اساس همان عناصر داستانی نوشت. همان طرح اصلی در سال ۱۹۹۴ تحت عنوان پستچی بازسازی شد و نامزد دریافت جوایز متعددی از آکادمی شد. استعاره‌های شعری فراوان هستند، بسیاری از آنها اشاره به اشتیاق جنسی دارند که از سر نوجوانان کم سن و سال خارج است، همانطور که بیشتر بقیه فیلم نیز از سرشان خارج است. دو بزرگسال که عاشق هم هستند، یکدیگر را می‌بوسند و شروع به درآوردن لباس‌هایشان می‌کنند، که نشان‌دهنده آماده شدن آنها برای رابطه جنسی است. زنی که باردار شد و در ۱۷ سالگی توسط معشوقش رها شد، نمی‌خواهد همان اتفاق برای دخترش بیفتد. زبان فیلم شامل کلمات "boobs" و "nipples" است. بزرگسالان سیگار می‌کشند و الکل می‌نوشند. زبان فیلم اسپانیایی است و زیرنویس انگلیسی دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اگرچه داستان مشابهی که در فیلم پستچی نقل شد در سال ۱۹۹۴ تحسین بین‌المللی و نامزدی اسکار را به دست آورد، اما بعید است که این نسخهٔ سوختن در انتظار چنین ستایش‌هایی را برانگیزد. این فیلم تأملی سرد بر شعر مردی معمولی است، دربارهٔ جوانی شیرین از طبقهٔ کارگر که تازه در حال یادگیری عشق است. این موضوع ممکن است برای شیلیایی‌ها، به‌ویژه کسانی که زمان‌های سیاسی پرتلاطم گذشته را به یاد می‌آورند، بسیار بیشتر از دیگران طنین‌انداز باشد.