خیالی

در دنیای خیالی، آماندا (ریو سوزوکی) فرزند یک مادر مجرد است که بعد از فوت پدرش بیوه شده است. آماندا تخیلات بسیار قوی دارد و تمام روز را در اتاقش با دوست خیالی‌اش، رودجر (کوکورو ترادا)، بازی می‌کند. هیچکس به جز یک مرد ترسناک، آقای بانتینگ، نمی‌تواند رودجر را ببیند. آقای بانتینگ از کیلومترها دورتر می‌تواند وجود رودجر را حس کند و می‌خواهد او را به دست آورد. به نظر می‌رسد آقای بانتینگ از روح دوستان خیالی تغذیه می‌کند، که در نهایت بعد از اینکه فراموش می‌شوند توسط کودکان بزرگتر که آن‌ها را تصور کرده بودند، ناپدید می‌شوند. وقتی آماندا در یک تصادف قرار می‌گیرد، رودجر در مخفیگاه فراموش‌شده‌ها گیر می‌افتد و باید تصمیم بگیرد که آیا ارزشش را دارد که زندگی‌اش را در دنیای بیرون به خطر بیندازد، جایی که آقای بانتینگ به دنبال اوست، تا دوباره آماندا را پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم دوستان خیالی صحبت کنند، مثل دوست آماندا، رودجر، در کتاب «دوست خیالی». آیا شما در کودکی دوستان خیالی داشتید؟ آیا هنوز آن دوست را به یاد می‌آورید؟ با بزرگسالان زندگی خود در مورد تجربیاتشان صحبت کنید.
• از شخصیت آقای بانتینگ چه برداشتی داشتید؟ آیا او را ترسناک می‌دانستید؟ به نظرتان این فیلم برای چه رده سنی ساخته شده است؟ به نظرتان چه سنی برای تماشای آن مناسب است؟
• چگونه رودجر شهامت خود را در اعتقاد به زنده بودن آماندا و عزم خود برای رفتن به پیش او و کمک به او برای زندگی، علی‌رغم خطر برای خودش، نشان می‌دهد؟ اگر رودجر مرگ آماندا را می‌پذیرفت، داستان چگونه تغییر می‌کرد؟

والدین باید بدانند که فیلم تخیلی انیمیشنی است با پیام‌های زیبا در مورد قدرت تخیل کودکان، اما این فیلم همچنین دارای دو شخصیت شرور و صحنه‌های ترسناکی است که ممکن است برای بینندگان جوان‌تر بیش از حد ترسناک باشد. کودکان در خطر یا نزدیک به مرگ قرار می‌گیرند و توسط انسان‌ها و موجودات بد دنبال می‌شوند. صحبت از حملات و آدم‌ربایی‌ها وجود دارد و شخصیتی زندگی را از کودکان تخیلی می‌مکد، به‌طور واقعی آنها را از طریق دهان غول‌پیکرش فرو می‌برد. دستیارانش شامل دختری شبح‌مانند است که به دود سیاه تبدیل می‌شود و مار بزرگی که سعی در خفه کردن یک کودک دارد. کودکی توسط ماشین زده می‌شود و تصور می‌شود که مرده است، اما در کما بیدار می‌شود. او خاطراتی از پدرش دارد که درگذشته است. کودکی از نوشیدن آبجو توسط مادرش در نیمه‌های شب در دوره‌ای از غم و اندوه صحبت می‌کند. دوستان خیالی توسط کودکانی که بزرگ می‌شوند فراموش می‌شوند، اما آنها دنیای خود را از کتاب‌های کتابخانه پر از تخیل می‌سازند. شخصیت‌ها شجاعت نشان می‌دهند و از یکدیگر مراقبت می‌کنند. این فیلم در اصل به زبان ژاپنی فیلم‌برداری شده است، اما شخصیت‌ها به نظر آنگلو می‌آیند و مکان‌ها ظاهراً در انگلستان قرار دارند. دوبله انگلیسی آن بریتانیایی است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فراز و نشیب‌های این فیلم احساسات قوی و شگفت‌انگیزی را برمی‌انگیزد، اگرچه همین ویژگی ممکن است آن را برای مخاطبان جوان بیش از حد سنگین کند. این امر حیف است، زیرا پیام اصلی فیلم خیالی به نظر می‌رسد که ما باید از ظرفیت انسان برای تخیل، که بیشتر در کودکان طبیعی است، لذت ببریم. همچنین صحنه‌های الهام‌بخش و شگفت‌انگیزی در این فیلم وجود دارد، مانند خلق دنیای خیالی ساخته شده از کتاب‌های کتابخانه، یا راهی که "خیالات" به طور تصادفی در رویاهای بازی کودکان فرو می‌روند.این قطعا اولین فیلمی نیست که حول تخیلات زنده کودکان ساخته شده، اما سازندگان در خلق چنین ضدقهرمان ترسناکی زیاده‌روی کرده‌اند. او به طور ترسناکی نیروی حیات را از تخیلات می‌مکد، و وقتی که کودک دستیار خود را می‌بلعد، دود او را بیرون می‌دهد و فریاد می‌زند که مزه‌اش فاسد است. این خیلی زیاد است.