رالف پادشاه

در فیلم کینگ رالف، یک سرگرم‌کننده اهل لاس وگاس به نام رالف (جان گودمن) متوجه می‌شود که پادشاه بعدی انگلستان است. اما سبک زندگی رالف در کاخ باکینگهام جنجال به پا می‌کند و یک لرد حیله‌گر فرصتی برای تصاحب تاج و تخت برای خود می‌بیند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برخی از زبان‌ها در فیلم کینگ رالف صحبت کنند. آیا به نظر ضروری یا افراطی می‌رسید؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• برخی از شوخی‌های فیلم، مانند صحنه‌ای که رالف با پادشاه ملومبون ملاقات می‌کند، از کلیشه‌ها برای خنداندن تماشاگران استفاده می‌کند. چرا نمایش کلیشه‌ها می‌تواند مسئله‌ساز باشد؟ آیا فکر می‌کنید اگر این فیلم در زمان حال ساخته می‌شد، از همین شوخی‌ها استفاده می‌شد؟ چرا یا چرا نه؟
• چگونه زنان در این فیلم به تصویر کشیده شده‌اند؟ نقش آنها در داستان چه بود؟ چگونه کلیشه‌ها در فیلم‌ها و تلویزیون بر رشد کودکان تأثیر می‌گذارد؟
• شخصیت رالف را بررسی کنید. آیا او نقاط قوت شخصیتی خاصی را نشان داد؟ اگر این‌طور است، آن‌ها چه بودند؟

والدین باید بدانند که کینگ رالف یک کمدی برخورد فرهنگی است که شامل برخی الفاظ تند، کلیشه‌ها و اشاره‌های جنسی می‌شود. وقتی کل خانواده سلطنتی بریتانیا در حین یک جلسه عکس‌برداری دچار برق‌گرفتگی می‌شوند، یک سرگرم‌کننده آمریکایی به نام رالف (جان گودمن) خود را پادشاه انگلستان می‌یابد. صحنه برق‌گرفتگی کارتونی است و موهای قربانیان به حالت ایستاده نشان داده می‌شود. رالف به عنوان فردی نابالغ و بی‌ملاحظه به تصویر کشیده شده اما دارای اصول اخلاقی و وفادار به خود است. شرور فیلم، لرد گراوز (جان هارت) توطئه می‌کند تا جای رالف را بگیرد و به این منظور به دوست‌دختر رالف که یک رقصنده استریپ‌تیز است پول می‌دهد تا در مورد رابطه «رسوایی‌برانگیز» آن‌ها به عموم بگوید. یک صحنه شامل رقص استریپ‌تیز با برهنه‌نمایی است. الفاظ تند رایج شامل «s--t» و «bitch» و همچنین کلمات عامیانه بریتانیایی «wanker» و «toss» است. در بخشی از فیلم که کلیشه‌های مضر را تقویت می‌کند، رالف یک پادشاه آفریقایی را سرگرم می‌کند و به او با لهجه‌ای صحبت می‌کند که گاهی به آفریقایی-آمریکایی‌ها نسبت داده می‌شود. آن‌ها همچنین در یک مسابقه پرتاب نیزه شرکت می‌کنند. در فیلم سیگار کشیدن و مصرف الکل وجود دارد اما به صورت افراطی نیست. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم کمدی مودبانه‌ای است با شوخی‌های فراوان اما خنده‌های اندک. کمدی برخورد فرهنگ‌ها توسط افرادی مثل ساشا بارون کوهن در فیلم برات به اوج‌های عجیب و غریب رسیده است، پس بازی یک مرد آمریکایی به عنوان بازیکن کریکت به سبک بیس‌بال، به اندازه‌ای که در فیلم کینگ رالف نشان داده می‌شود، عجیب و غریب نیست. جان گودمن در نقش رالف، سرگرم‌کننده وگاس، با اشتیاق کافی، نقش کودک بزرگ دهه ۹۰ را بازی می‌کند تا بتواند فیلم را به دوش بکشد. اما به جای تکان دادن شخصیت‌های خشک و رسمی انگلیسی اطرافش، رالف درگیر خواسته‌های آن‌ها می‌شود. جان هارت نقش لرد گراوز شرور را با درخششی شیطانی و دلپذیر بازی می‌کند و پیتر اوتول در نقش ویلینگهام، دستیار مهربان، همدم خوبی است. به جز این‌ها، ساکنان متکبر کاخ باکینگهام و مجلس، همدم‌های خسته‌کننده‌ای هستند.داستان عاشقانه فیلم تا حدودی دلپذیر است. اما به دو شخصیت زن هیچ وظیفه‌ای جز اینکه نامزدهای ازدواج رالف باشند، داده نشده است. کامیل کادوری در نقش استریپر خجالتی، میراندا، شخصیتی ساده و دوست‌داشتنی دارد، در حالی که شاهزاده آنا فنلاند با بازی جولی ریچاردسون، قربانی شوخی زننده‌ای می‌شود که زنان با صدای بم را نامطلوب جلوه می‌دهد. با گذشت سال‌ها، فیلم کینگ رالف هرچه بیشتر به یک کمدی قدیمی و سطحی در ژانر برخورد فرهنگی تبدیل می‌شود.