عقد ازدواج وایلد

ویلد وِدینگ، داستان عروسی آخر هفته ایو وایلد (با بازی گلن کلوز)، بازیگر بازنشسته و سرشناس ۶۰ ساله را روایت می‌کند. او با هارولد آلکات (پاتریک استوارت)، رمان‌نویس بریتانیایی تحسین‌شده، ازدواج می‌کند که شوهر چهارم او خواهد بود. در جشن عروسی، سه پسر بزرگسال ایو (با بازی نوآ امریش، جک دانپورت و پیتر فاسینلی)، دو نوه نوجوان (با بازی گریس ون پتن و بریجت لاندی-پین) و دوستان سابق مورد علاقه‌اش، از جمله لارنس دارلینگ (جان مالکوویچ)، بازیگر تئاتر محترم و اولین همسر ایو و پدر بچه‌هایش، و پریسیلا جونز (مینی درایور)، سوپراستار پاپ-راک و عروس سابقش، حضور دارند. هارولد هم دو دخترش و یکی از بهترین دوستانشان را به جشن آورده است. در حالی که نوه ایو، مکنزی (ون پتن) تلاش می‌کند مستندی درباره عشق اول بسازد، جرقه‌هایی از عشق در همه جهات به چشم می‌خورد و روز عروسی پرتلاطمی را رقم می‌زند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مصرف الکل و مواد مخدر در فیلم عروسی وایلد صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید مصرف تفریحی مواد مخدر به صورت طنزآمیز به تصویر کشیده شده است؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا از نظر شما هر کدام از شخصیت‌ها الگو هستند؟ چه نقاط قوتی از خود نشان می‌دهند؟
• فیلم چه پیام‌ها و شوخی‌های درونی در مورد بازیگری دارد؟ آیا واقعا رقابتی بین بازیگران سینما و تئاتر وجود دارد؟ آیا فکر می‌کنید بازیگران تا این حد خودشیفته هستند که در فیلم نشان داده می‌شود؟
• چگونه طبقه اجتماعی، پول و شهرت در این فیلم نقش دارند؟

والدین باید بدانند که فیلم عروسی وایلد یک درام کمدی خانوادگی بالغ است در مورد یک ستاره بازنشسته سینما (با بازی گلن کلوز) که در آستانه ازدواج با همسر چهارم خود، یک رمان‌نویس برنده جایزه (با بازی پاتریک استوارت) است. همانند بسیاری از کمدی‌های خانوادگی ناکارآمد، این فیلم شامل زبان تند و تیز (فحش، کلمات زشت و غیره) و همچنین صحنه‌های جنسی (هرچند بدون برهنگی صریح) و مصرف مواد (هم الکل و هم مواد مخدر تفریحی: ماری‌جوآنا، کوکائین و قارچ‌های توهم‌زا) است. بستگان مست و سرخوش در این فیلم، مجموعه‌ای از انتخاب‌های نادرست انجام می‌دهند که منجر به خیانت، افشای اسرار و موارد دیگر می‌شود. با توجه به اینکه شخصیت‌های اصلی فیلم بالای ۶۰ سال سن دارند، بعید است که نوجوانان زیادی علاقه‌مند به تماشای آن باشند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در یک کمدی رمانتیک بزرگسالانه، حضور کلوز، مالکوویچ و استوارت رؤیایی به نظر می‌رسد، اما داستان کم‌مایه دیمین هریس دربارهٔ جابجایی بستر بستگان آینده، همچنان ناکام است. پسر ریچارد هریس، بازیگر فقید ایرلندی (که همسر اولش یک اشراف‌زاده ولزی و همسر دومش یک بازیگر/مدل آمریکایی بود)، هریس - که با یک بازیگر (پتا ویلسون) ازدواج کرده بود - به وضوح از نزدیک اوج‌ها و فرودهای دو نفر در شوی‌بیز که سعی در ساختن زندگی مشترکی دارند، آگاه است. موضوعات متعدد عروسی وایلد دربارهٔ شهرت در مقابل احترام انتقادی، شهرت در مقابل پول، منیت و خودستایی، همگی به نظر واقعی می‌رسند، و سه بازیگر محترم همگی به اندازه کافی برای بازی در نقش افرادی که تا حد زیادی شناخته‌شده هستند، آماده‌اند.مشکل در تمام شخصیت‌های دیگر است، از بچه‌های بزرگسال کودکانه‌ای که نمی‌توانند کمک کنند و می‌خواهند با خواهر و برادر ناتنی جدیدشان بخوابند تا نوه‌های نوجوان/جوان بالغی که یا رسوایی به بار می‌آورند (لارا لاندی-پین با یک دوست‌دختر جدید، بلند و وبلاگ‌نویس ظاهر می‌شود) یا بسیار صادق هستند (مکنزی، که می‌خواهد بداند عشق چیست، حتی اگر عشقی باشد که نسبت به پسرخاله‌اش احساس می‌کند). درایور به عنوان یک «الهه راک» کمی باور نکردنی جلوه می‌کند که مادر مکنزی و عروس سابق مورد علاقه ایو است. او بازسازی آهنگ «عروسی سفید» را با اشتیاقی می‌خواند که بیشتر به «کاباره» شباهت دارد تا «خواننده اصلی سالن»، اما حداقل می‌تواند بخواند. شخصیت‌های تصادفی دیگری ظاهر می‌شوند، بیشتر برای نشان دادن آشفتگی این افراد سفیدپوست ثروتمند، اما فیلم به جز بهانه‌ای برای دیدن تعامل سه نفر از بهترین بازیگران نسل خود، به چیز دیگری نمی‌پردازد.