نور را به دیگران برسانید.

استیو (با بازی کامرون پالاتاس) دانش‌آموز سال آخر دبیرستان است که تصمیم می‌گیرد برای کنگره نامزد شود، عمدتاً برای اینکه بتواند علیه فرانکلین باومن (با بازی جان گریس)، سیاستمدار کهنه‌کار محلی، کمپین راه بیندازد؛ کسی که کل کمپینش بر اساس تفسیر محافظه‌کارانه و تحت‌الفظی انجیل است و شامل محکوم کردن همجنس‌گرایان هم می‌شود. تلاش‌های استیو یک جنبش مردمی در مدرسه‌اش به راه می‌اندازد که به نام برنامه «نور را بگذران» شناخته می‌شود و هدفش تشویق مردم به مهربانی و عشق است؛ در مقابل پیام مخالفش. درحالی‌که استیو می‌داند از نظر قانونی خیلی جوان است که بتواند در انتخابات پیروز شود، اما این موضوع او را از امیدوار بودن به معجزه‌ای در روز انتخابات باز نمی‌دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌های مختلف نمایش ایمان در فیلم «گذر از نور» صحبت کنند. آیا هدف این است که یکی درست و دیگری غلط باشد؟ چگونه می‌توان فهمید؟ کدام یک را جذاب‌تر می‌یابید و چرا؟
• روش‌های دیگری که استیو می‌توانست پیام خود را منتقل کند چیست؟ چگونه افراد، حتی کودکان، می‌توانند تفاوت ایجاد کنند؟
• آیا برای لذت بردن از فیلم‌های مذهبی مثل «گذر از نور» باید مذهبی بود؟ چرا، یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که فیلم «گذر از نور» فیلمی خانوادگی با پیام مبتنی بر ایمان قوی است که تفسیر همجنس‌گراهراسانه کتاب مقدس را با نگرشی تحمل‌پذیرتر در کنار هم قرار می‌دهد. در این فیلم فحاشی، خشونت فیزیکی یا نوشیدن الکل وجود ندارد؛ اما اعضای خانواده با هم بحث می‌کنند و چند بغل و بوسه معصومانه کوتاه نیز وجود دارد، و همچنین صحبت‌هایی در مورد رابطه جنسی و ترس از بارداری. و یک شخصیت به طور مکرر اظهارات توهین‌آمیز می‌کند. اما بخش زیادی از فیلم شامل افرادی است که سعی می‌کنند تا حد امکان با یکدیگر مهربان باشند، حتی در برابر خصومت و تمسخر، و به طور کلی فیلم پیامی مثبت برای نوجوانان ارائه می‌دهد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

گذر از نور پیامی مهم دارد: با قرار دادن دو دیدگاه مبتنی بر ایمان در کنار هم، نشان می‌دهد که نفرت واقعا فضیلت مسیحی نیست. خود فیلم قابل قبول است؛ بازیگران جوان شیمی خوبی دارند و واقعا حس وحشت را منتقل می‌کنند که می‌تواند برای دانش‌آموزان دبیرستانی معمولی اتفاق بیفتد. یک لحظه کوچک از مهربانی می‌تواند تفاوت بزرگی برای بیشتر بچه‌ها ایجاد کند. با این حال، داستان نزدیک به مضحک است و پیچیدگی‌های آن به راحتی قابل تشخیص است. فیلم حس یک فیلم تلویزیونی خوب را دارد، اما هیچ نوآوری‌ای در آن نیست.