سافایرها

در استرالیا سال 1968، سه خواهر آوازه‌خوان بومی با استعداد و پرشور در یک نمایش استعداد یابی شرکت می‌کنند، جایی که مجری برنامه، دیو لاولس (کریس اودوود)، که از کارش خسته شده و نوازنده کیبورد است، آن‌ها را کشف می‌کند. خواهران تصمیم می‌گیرند برای یک اجرای پولی به عنوان سرگرم‌کننده سربازان در ویتنام تست بدهند و از دیو می‌خواهند که آن‌ها را همراهی کند. این موضوع آن‌ها را وادار می‌کند تا به دنبال دختر عموی گمشده‌شان، کی (شاری سببنز)، بروند که در کودکی از آن‌ها گرفته شده و در فرهنگ سفیدپوستان ادغام شده است. کی به گروه می‌پیوندد، اما تنش بین او و گایل (دبورا میلمن)، رهبر گروه، شروع به افزایش می‌کند. تنش بیشتر زمانی به وجود می‌آید که دیو عاشق گایل می‌شود. آیا این سرگرم‌کننده‌ها می‌توانند قبل از اتفاق افتادن اتفاقی وحشتناک برایشان، یاد بگیرند که با هم کنار بیایند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روابط عاطفی و صمیمی شخصیت‌های فیلم صحبت کنند. آیا این روابط بیشتر جنبه رمانتیک دارد یا جنبه شهوانی؟ آیا این روابط در فیلم از حد مجاز فراتر می‌رود؟
• فیلم چگونه رفتار سفیدپوستان با بومیان را به تصویر می‌کشد؟ آیا فکر می‌کنید دقیق است؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری به دست آورید؟ از این فیلم چه چیزی در مورد فرهنگ بومیان استرالیا یاد گرفتید؟
• جاذبه شهرت چیست؟ چرا این دختران به چنین مکانی خطرناک برای به دست آوردن آن رفته‌اند؟
• فیلم مصرف الکل را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای وجود دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم سافایرها، یک درام موزیکال بر اساس واقعیت است در مورد یک گروه خواننده بومی که در دهه ۱۹۶۰ به ویتنام رفتند تا برای سربازان اجرا کنند. علاوه بر موضوعاتی مثل کار تیمی و دنبال کردن رویاها، این فیلم با موضوع ناپسند جداسازی کودکان بومی با پوست روشن از خانواده‌هایشان توسط سفیدپوستان و تربیت و بزرگ کردن آن‌ها به عنوان سفیدپوست، سر و کار دارد. احتمالاً بزرگ‌ترین موضوع محتوایی این فیلم، مسائل جنسی است، هرچند بیشتر آن شامل فریب‌های عاشقانه و بوسیدن است و فقط یک صحنه با اشاره‌ای واقعی به مسائل جنسی وجود دارد. یک صحنه خشونت مرتبط با جنگ ویتنام با شلیک و انفجار وجود دارد، به علاوه کمی مبارزه و خون‌ریزی. در فیلم به ندرت از کلماتی مثل س--ت، ت--س و کلمه ن--ر استفاده شده است. شخصیت اصلی مرد، الکلی است و در بعضی صحنه‌ها مست می‌کند و از یک سر درد خنده‌دار رنج می‌برد. بسیاری از شخصیت‌ها سیگار می‌کشند (که برای آن دوره درست است). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

تونی بریگز، پسر یکی از اعضای واقعی گروه سافایرها، این فیلم را به‌طور مشترک نوشته است. سافایرها بازیگران و موسیقی فوق‌العاده‌ای دارد و در مرکز آن داستانی واقعی و شگفت‌انگیز قرار دارد. متاسفانه این داستان، اگرچه قطعا داستانی خوش‌بینانه است، در نهایت کلیشه‌ای به نظر می‌رسد. گاهی اوقات این داستان بیشتر شبیه داستانی است که قبلا شنیده‌اید تا اتفاقی که واقعا در زندگی واقعی افتاده باشد.در یک صحنه، دیو توضیح می‌دهد که موسیقی سول دربارهٔ از دست دادن و مبارزه برای ادامه دادن است. اما در صحنه‌ای دیگر، او برچسب‌هایی مثل «جذاب» و «رهبر رقص» را به چهار خواننده آویزان می‌کند. به سادگی، فیلم بیشتر دربارهٔ برچسب‌هایی مثل این‌هاست تا از دست دادن یا مبارزه یا ادامه دادن. فیلم دقیقا می‌داند که چه زمانی باید از آهنگ‌ها، مونتاژها، وقفه‌های دراماتیک و جشن‌های شاد استفاده کند، که هر کدام برای تحت تأثیر قرار دادن مخاطب طراحی شده‌اند. قطعا دکمه‌های بسیاری از مخاطبان فشار داده خواهد شد، اما متاسفانه فیلم The Sapphires با روح خود ارتباط بیشتری ندارد.