رسول پطرس: رستگاری

در فیلم پتر: رستگاری، که سال‌ها پس از مرگ عیسی مسیح اتفاق می‌افتد، سلطه امپراتور روم، نرون (استفن بالدوین)، توسط مسیحیان تهدید می‌شود. پتر حواری (جان ریس-دیویس) رهبر مبدل‌شدگان است، بنابراین نرون او را زندانی و شکنجه می‌کند، در حالی که انتظار دارد او هم به آتش‌سوزی‌های اخیر در رم اعتراف کند و هم ایمانش را انکار کند. اما پتر استوار می‌ماند. سوزانا (بریتنی بریستو)، خدمتکار همسر نرون و خودش یک مسیحی مخفی، برای مراقبت از زخم‌های پتر فرستاده می‌شود و به متحد او تبدیل می‌شود. تنها امید آن‌ها مارتینیان (استیو بایرس) فرمانده گارد است، که به نظر می‌رسد علی‌رغم وفاداریش به نرون، مردی متفکر و اخلاقی است. با نزدیک‌تر شدن زمان جشنواره‌ای که مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدند، خطر برای نرون شرور بیشتر می‌شود. یا مسیحیان باید کلام عیسی را انکار کنند، یا به عنوان نمونه‌ای برای شهروندان رم اعدام شوند. در فضای آشفته مرگ و ویرانی که توسط اقدامات نرون به راه افتاده، هرچه بیشتر روشن می‌شود که او هیچ برابری با ایمان پتر و لژیون‌های رو به رشد پیروانش ندارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این واقعیت صحبت کنند که داستان‌های کتاب مقدس اغلب خشن و خونین هستند. در فیلم «پیتر: رستگاری»، فیلم‌سازان ترجیح داده‌اند که شکنجه و سوزاندن مسیحیان را به تصویر نکشند، اما به جای آن از صداهای مرتبط استفاده کرده‌اند. آیا فکر می‌کنید این تکنیک خشونت را کمتر آزاردهنده یا بیشتر آزاردهنده از نمایش واقعی رویدادها می‌کند؟ چرا؟
• مارتینیانی که از سرباز فرمانبردار به مسیحی درستکار تبدیل می‌شود، چگونه به فیلم‌سازان در رساندن پیامشان به مخاطب کمک می‌کند؟
• داستان در اینجا بر اساس متون باستانی شکل می‌گیرد و گسترش می‌یابد. رابطه عاشقانه بین سوزانا و مارتینیان، خلق و پردازش نویسنده است. این داستان چگونه به علاقه و لذت مخاطب از این اثر کمک می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید این عنصر داستانی موفق بوده است؟

والدین باید بدانند که پیتر: رستگاری، داستانی بلند است که در کاخ نرون، امپراتور روم، دهه‌ها پس از مرگ عیسی رخ می‌دهد. پیتر، اکنون مردی سالخورده، برجسته‌ترین "رابی" است که مسیحیت را موعظه می‌کند و گروهی رو به رشد از پیروان کلمات عیسی را رهبری می‌کند. اصول اخلاقی مسیحی بخش جدایی‌ناپذیر از داستان هستند. بر اساس نوشته‌های اولیه و مراجع کتاب مقدس، فیلم بر روی رویدادهایی از آغاز زندانی شدن پیتر تا مصلوب شدنش تمرکز می‌کند تا چالش‌هایی را که مسیحیان در تعهد به ایمان نو یافته خود با آن مواجه بودند، به تصویر بکشد. مجموعه‌ای از حوادث خشونت‌آمیز (شلاق زدن، مرگ با ضربات چاقو و همچنین دو مصلوب شدن خونین) برای نشان دادن احساسات ضد مسیحی و شرارت بی‌امان نرون به کار رفته‌اند. برخی از صحنه‌های اکشن (یعنی سوزاندن و شکنجه)، درست خارج از کادر دوربین اتفاق می‌افتند؛ برای روشن کردن رنج حاصل، صداهای ترس، درد و بی‌چارگی اغلب در پس‌زمینه شنیده می‌شوند. نرون همچنین در چندین صحنه به عنوان یک شکارچی جنسی به تصویر کشیده شده است، زیرا تلاش می‌کند تا دختری خدمتکار زیبا را فاسد کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

متأسفانه این تلاش ناقص و آماتوری برای روایت سال‌های پایانی و شهادت رسول پطرس، با پیام‌ها و ارزش‌های مسیحی محکم هم نجات پیدا نمی‌کند. با اینکه جان ریس-دیویس و بریتنی بریستو به‌عنوان سوزانا، بازی‌های خوبی ارائه می‌دهند، اما کارگردانی، نویسندگی، دکور، لباس و بازی‌های این تولید، همگی از پیام‌های مورد نظر فیلم کم می‌کنند. (نقش «نرون» استیون بالدوین از همان ابتدا آنقدر اغراق‌آمیز است که به‌طور ناخواسته خنده‌دار می‌شود.) خشونت خونین و صدای اغراق‌شده و نمایشی گریه و وحشت از دوربین، به این معنی است که حتی بچه‌هایی که از فیلم‌های مبتنی بر ایمان و داستان‌های کتاب مقدس لذت می‌برند، ممکن است آن را ناراحت‌کننده بیابند. توصیه نمی‌شود.