در جستجوی خوشبختی

بر اساس یک داستان واقعی و در سان فرانسیسکو سال 1981، تعقیب با مشکلات کریس گاردنر (ویل اسمیت) و همسرش لیندا (تاندی نیوتون) شروع می‌شود. او در هتل دو شیفت کار می‌کند؛ کریس تلاش می‌کند تا دستگاه‌های اسکنر تراکم استخوان (یعنی دستگاه‌های پزشکی تخصصی که، همانطور که کریس در صدای روی تصویر می‌گوید، برای بیشتر پزشکان گران هستند) بفروشد. وقتی لیندا خانواده را ترک می‌کند، کریس مصمم می‌ماند. او شش ماه به عنوان کارآموز بدون حقوق در دین ویتِر کار می‌کند تا کارگزار بورس شود. او باهوش و با اعداد خوب است، او این را ثابت کرده که با حل مکعب روبیک در مقابل یک کارگزار دین ویتِر. در حالی که کریس درس می‌خواند و با درآمد ناچیزش، به سختی هر هفته برای غذا پول درمی‌آورد، مطمئن است که موفق می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت داستان‌هایی مثل داستان کریس صحبت کنند. چرا مردم از داستان‌های موفقیت از صفر تا صد لذت می‌برند؟ چرا این داستان‌ها به عنوان مواد مناسبی برای فیلم‌ها در نظر گرفته می‌شوند؟ تا چه حد فکر می‌کنید نسخه سینمایی به داستان واقعی نزدیک است؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد خطراتی که کریس برای فراهم کردن زندگی بهتر برای پسرش متحمل می‌شود، صحبت کنند. فیلم چگونه نشان می‌دهد که کریستوفر کوچک هم از نداشتن جایی برای خوابیدن می‌ترسد و هم به پدرش به‌طور کامل اعتماد دارد؟ آیا این درست است که کریس در مقابل پسرش دروغ مصلحتی می‌گوید تا شغلش را حفظ کند؟
• فیلم چگونه تصمیم مادر کریستوفر برای ترک او را به تصویر می‌کشد؟ این انتخاب را از دیدگاه چه کسی می‌بینید؟

والدین باید بدانند که ویل اسمیت کودکان را به تماشای این فیلم جذب خواهد کرد. اما این فیلم نه یک اکشن است و نه کمدی اسلپ‌استیک، بلکه الهام‌بخش و اغلب احساسی و درگیرکننده است. این فیلم شامل صحنه‌های بسیار غم‌انگیز بین اعضای خانواده است، و همچنین چند صحنه ترسناک از نظر احساسی. مادر به دلیل ناتوانی شوهرش در تأمین معاش خانواده، آنقدر ناراحت می‌شود که او و پسرشان را ترک می‌کند. بعداً، پدر به دلیل یک موضوع جزئی به پسرش فریاد می‌زند و با او دعوا می‌کند، که باعث ترس پسر و گریه‌اش می‌شود. اگر فرزند شما در دوره‌ای از وابستگی شدید به شما قرار دارد، ممکن است این موضوع او را ناراحت کند. اشاره‌ای کوتاه به تأثیرات ترکیبی طبقه‌بندی و نژادپرستی بر پسر وجود دارد. گاهی اوقات ناراحتی پدر منجر به اشک ریختن و گاهی منجر به استفاده از الفاظ خشمگین (بیشتر لعنتی و آشغال) می‌شود. یک فحش روی دیوار باعث بحث کوتاهی در مورد آن کلمه می‌شود و پسر آن را بلند بلند تکرار می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

جادن اسمیت دوست داشتنی است؛ او در نقش پسر گاردنر، کریستوفر، بازی دلنشینی را به نمایش می‌گذارد، در فیلمی که در نهایت ساده، احساسی، اما الهام بخش است. این فیلم از زاویه‌ای خاص به رویای آمریکایی می‌پردازد و همانطور که از عنوانش برمی‌آید، بر حق قانون اساسی برای «دنبال کردن» خوشبختی تمرکز دارد، نه بر حق خوشبخت بودن. به این ترتیب، فیلم از تمرکز بر نژادپرستی نهادی و اینکه چگونه در دستیابی به رویا نقش دارد، اجتناب می‌کند. در عوض، رابطه پدر و پسر، با همه فراز و نشیب‌های نزاع خانوادگی و بی‌ثباتی اقتصادی، در مرکز توجه قرار می‌گیرد، و نتایج دلپذیری را به همراه دارد.