اتاق جنگ

زوج قدرتمند لیز (پراسیلا شیرر) و تونی جردن (تی.سی. استالینگز) ظاهرا همه چیز را دارند: خانه بزرگ، ماشین‌های خوب، شغل پردرآمد (او فروشنده است و لیز مشاور املاک). اما پشت این نمای براق، ازدواجی است که به سرعت در حال فروپاشی است. تونی بداخلاق و دور است و الیزابت همیشه عصبانی است. و دخترشان در میان این اختلافات گیر افتاده و شادی‌اش از بین رفته است. وقتی لیز با یک مشتری مسن، خانم کلارا (کارن ابرهارت) ملاقات می‌کند، او استراتژی خود را برای زندگی به اشتراک می‌گذارد - او اتاق دعا دارد که در آن با خدا درباره تمام چالش‌های زندگی صحبت می‌کند - لیز تصمیم می‌گیرد اتاق جنگ خود را با نتایج دراماتیک ایجاد کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چگونه اتاق جنگ یک خانواده را در حال گذر از مشکلات نشان می‌دهد، صحبت کنند. فیلم چگونه تاثیر مشکلات زناشویی والدین بر کودکان را بررسی می‌کند؟ آیا این موضوع قابل ارتباط و واقع‌گرایانه است؟
• این فیلم همچنین به بررسی فشارهای مالی می‌پردازد که خانواده‌ها در دنیایی با مصرف‌گرایی افسارگسیخته با آن مواجه هستند. این موضوع چگونه در فیلم پرداخته شده است؟
• آیا فکر می‌کنید فقط خانواده‌ها/بینندگانی که پیام‌های مبتنی بر ایمان فیلم را می‌پذیرند، آن را دوست خواهند داشت؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که اتاق جنگ، یک درام الهام‌بخش از تهیه‌کنندگان فیلم‌های شجاعانه، آتش‌نشان، و غول‌های روبرو است که داستان یک خانواده در حال گذر از دوران چالش‌برانگیز را دنبال می‌کند. به همین دلیل، مضامین فیلم به سمت موضوعات بالغانه‌ای مانند خیانت، بیکاری، و اختلافات زناشویی متمایل می‌شوند. اگرچه هیچ صحنه‌ای از زبان نامناسب، روابط جنسی، یا مصرف الکل/سیگار وجود ندارد، اما برخی صحنه‌ها مانند تلاش یک مرد برای سرقت با چاقو یا هل دادن یک زن توسط مرد دیگری، ممکن است برای بینندگان جوان ناراحت‌کننده باشد (همانند ایده‌ای که والدین با هم کنار نمی‌آیند). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در حالی که فیلمنامه این درام تازگی یا غافلگیری ندارد و برخی از توصیه‌ها به سمت کلیشه‌های جنسیتی متمایل می‌شوند، بازی‌های احساسی تا حدودی WAR ROOM را بالا می‌برند. تقریباً همه بازیگران قادرند به اصالت جذابی دست یابند که به صفحه نمایش منتقل می‌شود. و اگرچه آسان بود که کسانی را که به دیگران ظلم می‌کنند، بد جلوه دهند، اما همدلی برای همه شخصیت‌ها، حتی ناراضی‌ها وجود دارد. (اگرچه این امر نیز آنها را خیلی زود از مسئولیت رها می‌کند.)متاسفانه فیلم به سمت ساده‌سازی افراطی متمایل است (و تا حدودی القا می‌کند که یک زن باید در نحوه رفتار شوهرش با او مقصر باشد)؛ این فیلم مستحق فیلمنامه ظریف‌تری بود که پیام‌هایش را به صورت مستقیم به مخاطب القا نکند. خوشبختانه حس شوخ‌طبعی و لحظات شاد فیلم (از جمله بخش دو نفره هلندی که بسیار سرگرم‌کننده است) باعث می‌شود که ایراداتش تقریبا قابل بخشش باشد.