شوالیه‌های آخر

در آنچه به نظر دوران قرون وسطی می‌رسد، جنگجوی پریشان احوال رایدن (کلایو اوون) توسط استاد مهربان و نیکوکاری به نام بارتوک (مورگان فریمن) پذیرفته شده است. هنگامی که بارتوک به دیدن امپراتور (پیمان معادی) فراخوانده می‌شود، نه تنها از دادن رشوه به حاکم خودداری می‌کند، بلکه علیه بی‌عدالتی‌های امپراتور سخن می‌گوید. به پیشنهاد مرد دست راست انتقام‌جوی امپراتور، گزا مُت (آکسل هنی)، رایدن مجبور به کشتن بارتوک می‌شود. گزا مُت انتظار دارد که رایدن به دنبال انتقام باشد - و به آن وسواس پیدا می‌کند - اما رایدن ظاهراً روزهایش را با نوشیدن الکل می‌گذراند؛ حتی خبر می‌رسد که شمشیر خود را فروخته است. اما وقتی گزا مُت سرانجام مراقب خود را کنار می‌گذارد، رایدن و مردان او نقشه‌ای را که مدت‌ها در ذهن داشته‌اند، اجرا می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «شوالیه‌های آخر» صحبت کنند. آیا هیجان‌انگیز است یا آزاردهنده؟ تفاوت این دو چیست؟ آیا فکر می‌کنید همه صحنه‌های خشونت برای پیشبرد داستان لازم بوده‌اند؟
• آیا به نظر می‌رسد شخصیت اصلی مشکل نوشیدن الکل دارد؟ چگونه می‌توان فهمید؟ این موضوع چه تأثیری بر داستان دارد؟
• آیا فیلم در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد؟ چگونه فرهنگ‌های مختلف در این فیلم با هم تعامل دارند؟ آیا کلیشه‌ای را مشاهده کردید؟
• جاذبه و دلربایی داستان‌هایی که در دوره‌های "قرون وسطایی" رخ می‌دهند، چیست؟

والدین باید بدانند که "آخرین شوالیه‌ها" یک فیلم اکشن قرون وسطایی است که بر انتقام متمرکز است. در این فیلم مبارزات زیادی با شمشیر و کمان وجود دارد و همچنین زخم‌های خونین، بریدن گردن، گردن‌زنی و برخی خشونت‌ها علیه زنان به تصویر کشیده شده‌است. برخی صحنه‌های عاشقانه نشان داده می‌شود (شخصیت اصلی با زنی که همسرش نیست، می‌بوسد) و همچنین اشاره‌هایی به برهنگی و برخی کنایه‌های جنسی وجود دارد. گفته می‌شود شخصیت اصلی یک نوشیدنی در حال بهبودی است و به نظر می‌رسد که دوباره شروع به نوشیدن کرده است، اما ممکن است فریبکاری باشد (بخشی از یک طرح مخفی). برخی از صحنه‌ها در میخانه‌ها رخ می‌دهند که نوشیدن الکل در آنها رایج است. اگرچه بازیگران فیلم (که تنوع قابل توجهی دارند) عالی هستند، اما فیلم بسیار کسل‌کننده است و ظاهراً مدتی قبل از اکران در انتظار اکران بوده است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "فیلم خانوادگی شب جمعه" ثبت‌نام کنید.

«آخرین شوالیه‌ها» به کارگردانی فیلمساز ژاپنی کازواکی کیریا، شروع امیدوارکننده‌ای دارد و در سرزمینی اتفاق می‌افتد که فرهنگ‌های مختلف به راحتی با یکدیگر تعامل دارند. بازیگران این فیلم از کشورهایی مانند ایالات متحده، بریتانیا، ایران، اسرائیل، نروژ، نیوزلند و ... هستند. اما فراتر از ظاهر، این فیلم از تنوع خود به هیچ شکل معناداری استفاده نمی‌کند. در عوض، به یک تجربه کسالت‌بار و خسته‌کننده تبدیل می‌شود که بیش از حد خود را جدی می‌گیرد.مدتی بازیگران خوب این فیلم با بازی‌های خود توانستند فیلم را سرپا نگه دارند؛ به‌خصوص بین فریمن و اوون پیوند محکمی به نظر می‌رسید. اما وقتی فریمن از داستان خارج می‌شود، ریتم فیلم به‌شدت کند و کسل‌کننده می‌شود. فیلمسازان سعی کردند برنامه «درخشان» رایدن را از مخاطب پنهان کنند تا یک «غافلگیری» باشد، اما چون یک بازی انتظار است، فیلم کسالت‌بار می‌شود. سپس نبرد نهایی یک صحنه ماتم‌زده و خاکستری است. متاسفانه بازیگران خوبی مثل شوهره آغداشلو، کلیف کرتیس، معادی و دیگران در این فیلم کاری برای انجام دادن ندارند. مخاطب هم همین‌طور.