نورم خرس شمالی

نرمال قطب شمال با تلاش ناموفق خرس قطبی برای شکار فک آغاز می‌شود. وقتی به جای خوردن فک، آن را اسیر می‌کند، دلیل اینکه یک قاتل نیست را فاش می‌کند: نرمال (رب اشنایدر) توضیح می‌دهد که او، مثل پدربزرگ خردمندش، "پادشاه قطب شمال" (کلم مینی)، خرس قطبی کمیابی است که با توانایی صحبت به "زبان انسان" موهبت شده است. اما پدربزرگش ناپدید شده و کسی نمی‌داند کجا رفته است. یک روز، در حالی که در سرزمین‌های پدربزرگش کمین کرده بود، نرمال خانه‌ای را می‌بیند که متوجه می‌شود نمونه اولیه‌ای است برای پروژه خانه‌های لوکس پیشنهادی آقای گرین (کن جیونگ)، توسعه‌دهنده املاک و مستغلات شهر نیویورک. وقتی خانواده و دوستان نرمال او را به خاطر فکر کردن به اینکه انسان‌ها می‌خواهند به قطب شمال نقل مکان کنند دیوانه می‌دانند، او و سه همراهش به صورت مخفیانه سوار کشتی باری می‌شوند که به سمت نیویورک در حرکت است. در منهتن، دستیار توسعه‌دهنده، وِرا (هتر گراهام)، نرمال را (با این باور که او یک بازیگر با لباس خز واقعی است) استخدام می‌کند تا به عنوان سخنگوی توسعه پیشنهادی، به کسب تایید عمومی برای آن کمک کند. در حالی که نرمال محبوبیت پیدا می‌کند، با این موضوع دست و پنجه نرم می‌کند که چه زمانی هویت واقعی خود را فاش کند و به دنیا بگوید که اجازه ندهند طرح آقای گرین به قطب شمال آسیب برساند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های حیوانات سخنگو صحبت کنند. چطور «نرم از شمال» متفاوت است؟ چرا فکر می‌کنید این فیلم فقط دو شخصیت حیوانی دارد که می‌توانند با انسان‌ها صحبت کنند؟
• چرا فکر می‌کنید خیلی از فیلم‌های بچه‌گانه شامل شوخی‌های دستشویی می‌شوند؟ آیا این تنها راهی است که بچه‌ها را بخنداند؟ جذابیتش چیست؟
• بچه‌ها: آیا هیچ بخشی از فیلم شما را ترساند؟ بچه‌های کوچک تا چه حد می‌توانند صحنه‌های ترسناک را تحمل کنند؟
• چگونه فیلم نورم با فیلم مشابه پاهای شاد مقایسه می‌شود، که هر دو دربارهٔ فردی غریبه هستند که در نهایت زیستگاه جامعه‌اش را نجات می‌دهد؟
• آیا کمدی، پیام فیلم را مبهم می‌کند یا هنوز هم واضح است؟

والدین باید بدانند که نورم آف د نورث یک انیمیشن ماجراجویی در مورد یک خرس قطبی به نام نورم (با صدای راب اشنایدر) است که می‌تواند با انسان‌ها ارتباط برقرار کند و به همین دلیل به نیویورک سفر می‌کند تا مردم را متقاعد کند که یک پروژه ساخت و ساز پیشنهادی را در خانه قطبی خود بنا نکنند. خانواده‌هایی که با فیلم‌هایی مثل هپی فیت و هووت آشنا هستند، بلافاصله انتظار خواهند داشت که مضامین محیط زیستی واضحی را مشاهده کنند... و همچنین شوخی‌های دستشویی زیادی برای خنداندن بچه‌ها. علاوه بر شوخی‌های دستشویی بی‌مورد، که ممکن است برخی والدین را ناراحت کند، شوخی‌های زیادی هم وجود دارد، کمی کنایه، یک شوخی کلیشه‌ای بر اساس عبارت «بیرون آمدن»، برخی صحنه‌های ترسناک احتمالی با تفنگ بیهوش‌کننده، و یک مرگ آشکار. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

خانواده‌ها بهتر است از تماشای این فیلم بی‌رمق و پر از شوخی‌های توالت پرهیز کنند و به جای آن فیلم‌های بهتری با موضوع دوستی با محیط زیست مثل هپی فت و هووت را تماشا کنند. نورم قطعاً قصد بدی نداشته، و فیلم واقعاً بد نیست، اما قطعاً بهتر است آن را در خانه تماشا کنید تا اینکه برای تماشایش بلیط بخرید. متاسفانه، هیچ میزان پیام‌رسانی در مورد حفاظت از محیط زیست نمی‌تواند انیمیشن فراموش‌شدنی و قدیمی، نویسندگی ضعیف و شوخی‌های سطح پایین آن را جبران کند (واقعاً کسی لازم است که لمینگ‌ها را در آن تعداد ثانیه در حال ادرار کردن در یک آکواریوم تماشا کند؟).یکی از مشکلات آشکار فیلم استفاده کلیشه‌ای آن از نیویورک است. اگرچه پل بروکلین و چند صحنه از تایمز اسکوئر را نشان می‌دهد، اما در غیر این صورت می‌توانست در هر جای دیگری اتفاق بیفتد. برخلاف ماداگاسکار یا بی مووی، نرِم مکان‌های واقعی را ذکر نمی‌کند یا مکان‌های مشهور را برجسته نمی‌کند، و به جز یک منظره شهری کلیشه‌ای با «آسمان‌خراش‌ها و تاکسی‌های زرد قدیمی»، حس مکان خاصی را القا نمی‌کند. با این حال، استعداد صداپیشگان قابل قبول است، به ویژه جئونگ، که گرین را به عنوان یک توسعه‌دهنده دروغین زن (با دم اسبی تقلبی و غیره) که از روند «سبز» سود می‌برد، به درستی بی‌شرمانه جلوه می‌دهد، در حالی که او فقط به دنبال پول در جیب خود است.