رز زرد

رز زرد یک درام در مورد رز گارسیا 17 ساله (اوا نوبلزادا) است، یک نوجوان فیلیپینی-آمریکایی با رویای تبدیل شدن به یک خواننده-ترانه‌سرای موسیقی کانتری به سبک الگوی او، پتسی کلاین. رز با مادر بیوه‌اش، پرسیلا (پرنسس پونزالان) در یک متل در یک شهر کوچک در تگزاس زندگی می‌کند، جایی که پرسیلا به عنوان نظافتچی کار می‌کند. روزی، رز با دوست فروشگاه گیتار خود الیوت (لیام بوث) به آستین می‌رود تا در یک نمایش در بروکن اسپوک شرکت کند. اما شب سرگرمی آنها با ترس و هرج و مرج به پایان می‌رسد، زمانی که آنها برمی‌گردند و ماموران اداره مهاجرت و گمرک را می‌بینند که پرسیلا را که مدارک ندارد، بازداشت کرده‌اند. در ابتدا رز، با گیتار خود، سعی می‌کند با خواهر دور افتاده و همگون مادرش، گیل (لیا سالونگا) بماند، که با یک مرد سفیدپوست بی‌تفاوت ازدواج کرده و از زندگی با "نوه غیرقانونی" گیل استقبال نمی‌کند. در نهایت رز در یک اتاق در بروکن اسپوک اقامت می‌کند، با تشکر از صاحب مهربان جولن (لیبی ویلاری). در آنجا، او با موسیقی‌دان واقعی دیل واتسون (خودش) می‌نوازد، که رز را مثل شاگرد خود رفتار می‌کند. در همین حال، زمان پرسیلا در مرکز بازداشت اداره مهاجرت و گمرک امیدوارانه به نظر می‌رسد، رز را در وضعیتی آسیب‌پذیر و بدون سرپرست رها می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن مسائل نژادی، قومی و مهاجرت در فیلم Yellow Rose صحبت کنند. چرا بحث در مورد نحوه برخورد با مهاجران مهم است؟ آیا مهاجران بدون مدرک که مرتکب جرم نشده‌اند، باید مانند مجرمان رفتار شوند؟ دیدگاه خانواده شما در مورد سیاست و اصلاحات مهاجرتی چیست؟
• کدام شخصیت‌ها را به‌عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ چه نقاط قوت شخصیتی را به نمایش می‌گذارند؟ نقش همدلی، همدردی و پشتکار در داستان چیست؟
• دربارهٔ مصرف مواد در این فیلم بحث کنید. آیا این موضوع برای داستان ضروری است؟ آیا مصرف الکل در فیلم پیامدهایی دارد؟ آیا تفاوتی بین نمایش مصرف الکل توسط افراد زیر سن قانونی و مصرف بیش از حد الکل توسط بزرگسالان وجود دارد؟
• درباره نام این فیلم صحبت کنیم. هم ادای احترامی است به آهنگ کلاسیک «رز زرد تگزاس» و هم اشاره‌ای است به توهین نژادی به آسیایی‌ها. رز در مورد هویت خود چه احساسی دارد؟ آیا پیشینه شما باید در نوع موسیقی که می‌خواهید اجرا کنید، مهم باشد؟

والدین باید بدانند که رز زرد یک درام تاثیرگذار در مورد یک نوجوان فیلیپینی-آمریکایی است که رویاهای او برای تبدیل شدن به یک خواننده موسیقی کانتری به نظر می‌رسد که با بازداشت مادر بدون مدرک او توسط اداره مهاجرت و گمرک آمریکا به بن بست می‌خورد. با بازی تحسین شده بازیگر برادوی اِوا نوبلزادا در نقش رز، برنده جایزه تونی لیا سالونگا در نقش عمه او، و خواننده کانتری واقعی دیل واتسون در نقش خودش، این فیلم یک تلاش قدرتمند و صدای خودی است، نوشته و کارگردانی شده توسط فیلمساز فیلیپینی-آمریکایی دایان پاراگاس، که فیلمنامه را بر اساس برخی از تجربیات خود او نوشته است. انتظار زبان قوی گاه به گاه (اغلب "s--t")، و همچنین چند بوسه، سیگار کشیدن و چند صحنه نوشیدن الکل (هم توسط شخصیت‌های زیر سن قانونی و هم بزرگسال) را داشته باشید. ماموران اداره مهاجرت و گمرک آمریکا در لحظاتی پرتنش و ناراحت کننده، افراد را بازداشت می‌کنند و تاسیسات و رفتار شبیه به زندان به تصویر کشیده می‌شود. این فیلم پایداری، همدلی و شفقت را ترویج می‌کند، و خانواده‌هایی که با نوجوانان خود این فیلم را تماشا می‌کنند، موضوعات زیادی برای بحث خواهند داشت، از سیاست‌های مهاجرتی تا نژادپرستی تا موسیقی کانتری. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

درخشش نوبلزادا در نقش اصلی، درام به یادماندنی دایان پاراگاس نویسنده و کارگردان، کاوش در هویت و مهاجرت است و همچنین ادای احترامی به قدرت موسیقی. علی‌رغم تجربه برادوی، نوبلزادا جاذبه ستاره‌ای خود را با رفتار نسبتا خجالتی رز کم‌اهمیت جلوه می‌دهد... تا زمانی که اعتماد به نفس خود را بالا می‌برد و شروع به خواندن بالادهای کانتری در مقابل تماشاگران می‌کند. و دستاورد بزرگی برای پاراگاس است که توانست سالونگا، اسطوره برادوی را برای بازی در نقش تیتا گیل رز استخدام کند. اگرچه او عمدتا دست‌کم گرفته شده است (با توجه به تحولات داستان قابل درک است)، سالونگا موفق به خواندن داهیل سا اییو، یک ترانه عاشقانه کلاسیک تاگالوگ می‌شود. این تقریبا صدای کافی او نیست، اما با حضور نوبلزادا، سالونگا و واتسون در گروه بازیگران، بیش از یک صدای شگفت‌انگیز در موسیقی متن وجود دارد که فوق‌العاده است.رز در جستجوی پناهگاه از مکانی به مکان دیگر می‌رود و به عنوان یک موسیقی‌دان رشد می‌کند اما مجبور است در خود فرو رود و از خود محافظت کند. با مادرش که در بازداشت است، برای رز دشوار است که واقعا احساس امنیت کند، حتی زمانی که دیگران به او شغل، خوابگاه و حتی فرصت رشد به عنوان یک موسیقی‌دان را پیشنهاد می‌دهند. الیوت بوث دوست و معشوقه‌ای ایده‌آل است؛ او به وضوح به رز علاقه دارد، اما متوجه می‌شود که رز مسائل مهم‌تری از یک رابطه عاشقانه در ذهن دارد. او دقیقا همان نوع ۱۸ ساله مهربان، سخاوتمند و پذیرا است که باید در فرهنگ عامه بیشتر از آن وجود داشته باشد. و واتسون با جدیّت تمام، نسخه‌ای بزرگ‌تر از زندگی واقعی خود را به نمایش می‌گذارد. برای لحظه‌ای کوتاه، تماشاگران ممکن است از انتظارات یک مرد مسن از یک زن جوان جذاب بترسند، اما -- خدا را شکر -- او صرفاً به عنوان یک پدرخوانده ظاهر می‌شود. در این فیلم لحظات غم‌انگیز زیادی وجود دارد، اما در نهایت درباره استقامت و یافتن راه خود است.