خانواده آدامز

این فیلم که از شخصیت‌های کارتونی چارلز آدامز الهام گرفته شده و بر اساس مجموعه تلویزیونی کلاسیک دهه ۱۹۶۰ ساخته شده است، خانواده آدامز را به عنوان خانواده‌ای عجیب و غریب و شیطانی به دنیا معرفی می‌کند که به جنبه‌های غم‌انگیز زندگی علاقه دارند. این خانواده شامل پدری شبیه بچه‌ها به نام گومز (راؤول جولیا) که سیگار برگ می‌کشد؛ مادری شیک و جذاب به نام مورتیشیا (آنجلیکا هیوستون)؛ پسری عجیب به نام پاگزلی (جیمی وورکسمن) و دختری غمگین و ترسناک به نام وِدنزدی (کریستینا ریچی) است. با آنها در عمارت زندگی می‌کنند مادربزرگ (جودیت مالینا)، لارچ پیشکار (کارل استروکن) و دست بی‌جسم اما با شخصیتی مستقل. پس از شنیدن غم و اندوه گومز برای برادر دور از او، عمو فستر عزیز (کریستوفر لوید)، وکیل خانواده آدامز نقشه‌ای برای سرقت ثروت خانواده طراحی می‌کند. در نتیجه، خانواده در کلاهبرداری پر از بدبیاری و تفریحات شیطانی گرفتار می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روابط خانوادگی صحبت کنند. داشتن یک خانواده صمیمی چگونه است؟ رقابت بین خواهر و برادر تا چه حد می‌تواند پیش برود؟ چگونه اختلافات خانوادگی حل می‌شود؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد تفاوت‌هایی که در بازسازی مجموعه‌های تلویزیونی کلاسیک رخ می‌دهد، صحبت کنند. چرا برخی چیزها در خانواده آدامز یکسان باقی مانده در حالی که برخی دیگر به شکل متفاوتی ارائه شده‌اند؟

خانواده آدامز بر اساس مجموعه تلویزیونی کلاسیک دهه ۱۹۶۰ ساخته شده است، اما کمدی تاریک‌تری با شوخ‌طبعی پیچیده‌تر است. این فیلم سرگرم‌کننده است، اما حاوی تصاویر خشونت‌آمیز و کنایه‌های جنسی قوی است. همچنین شامل صحنه‌هایی است که در آن از سلاح‌ها و ابزارهای شکنجه مختلف استفاده می‌شود. لازم است والدین بدانند که اگرچه شخصیت‌ها دوست‌داشتنی هستند، اما گاهی رفتارهای آنها بدخواهانه است. طبیعت سادیستی وِندزدی آدامز کمی آزاردهنده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

خانواده آدامز یک خانواده صمیمی هستند که به وضوح به یکدیگر اهمیت می‌دهند، اما فاقد جاذبه و سخاوتی هستند که در مجموعه تلویزیونی اصلی سال ۱۹۶۴ به نمایش گذاشته شد. شخصیت‌ها، در حالی که به طرز شگفت‌آوری شبیه همتایان کلاسیک خود هستند، تاریک‌تر و در برخی موارد بدجنس به نظر می‌رسند. همچنین رفتارهای افراطی وندزدی در آزار برادرش، از جمله بستن او به صندلی الکتریکی و شادمانه روشن کردن آن، آزاردهنده است.در حالی که خانواده آدامز نتوانسته است عجیب و غریب بودن و جذابیت سریال تلویزیونی اصلی را بازآفرینی کند، در واقع تماشای آن سرگرم‌کننده است. دیالوگ‌ها بامزه و هوشمندانه هستند و لحظات خنده‌دار (هرچند ماکابر) زیادی وجود دارد. اما فیلم همچنین حاوی طنزهای جنسی، خشونت و تصاویر عجیب و غریبی است که برای بینندگان جوان نامناسب است.