بانی و کلاید

بوني و كلايد داستان زوج جنایتکار بانی پارکر (هالی‌دی گرینجر) و کلاید بارو (امیل هرش) را روایت می‌کند که در دوران رکود بزرگ دست به جنایت‌های متعددی زدند و به شهرت رسیدند، اما در نهایت به دست قانون به قتل رسیدند. اما قبل از آن، بانی و کلاید فقط بچه‌های شهر کوچکی بودند که به دنبال ماجراجویی و شهرت بودند. بانی شعر می‌نوشت و امیدوار بود در هالیوود تست بازیگری بدهد؛ کلاید در تعمیر ماشین مهارت داشت. این دو با هم آشنا شدند و عاشق هم شدند، سپس دست به جرایم کوچک زدند. به زودی، آنها با بی‌پروایی به سرقت از بانک‌ها و کشتن افسران پلیس می‌پرداختند، و جرایم آنها موضوع مقالات روزنامه‌های هیجان‌زده‌ای شد که در ابتدا این زوج را به عنوان رابین هودهای رمانتیک می‌دیدند، اما بعد از افزایش تعداد قربانیان، علیه آنها موضع گرفتند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد بون و کلاید واقعی صحبت کنند. آنها چه کسانی بودند؟ چرا شهرت آنها در طول دوران رکود بزرگ افزایش یافت؟ دیدگاه عموم نسبت به این زوج چگونه بود؟ دیدگاه عموم چگونه و چرا با گذشت زمان تغییر کرد؟
• این مینی‌سریال را با فیلم Bonnie and Clyde محصول ۱۹۶۷ مقایسه کنید. شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو فیلم چیست؟ کدام رویدادها در این دو فیلم به‌طور متفاوتی به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا یکی از آنها واقع‌گرایانه‌تر به نظر می‌رسد؟
• آیا بیننده باید به بانی و کلاید احترام بگذارد؟ آیا ما باید از آنها خوشمان بیاید؟ از آنها بترسیم؟ از آنها متنفر باشیم؟

والدین باید بدانند که بانی و کلاید یک فیلم زندگی‌نامه‌ای است که بر اساس ماجراهای مجرمان واقعی ساخته شده است. این مجرمان توسط بازیگران جوان جذاب و دوست‌داشتنی ایفای نقش شده‌اند، و بینندگانی که این مینی‌سریال را تماشا می‌کنند ممکن است جرایم آنها را جذاب یا پرشکوه تصور کنند. قتل‌های متعدد این زوج به تصویر کشیده شده و بیننده اسلحه، شلیک، خون، زخم و اجساد را در صحنه‌های کوتاه مشاهده خواهد کرد. در یک صحنه، پسری جوان از گردن مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. همچنین محتوای جنسی وجود دارد، از جمله افرادی که در رختخواب در کنار هم به نظر برهنه، ناله‌کنان و در حال لذت بردن هستند. به نظر می‌رسد یک حمله جنسی مرد به مرد در زندان وجود دارد.

نسلی که نسخه اصلی فیلم Bonnie and Clyde را در سینما تماشا کرده، در حال حاضر در سن سالخوردگی هستند، بنابراین هیچ شرمندگی در بازگویی مجدد این داستان برای نسل جدید وجود ندارد. این بار، رشته‌ای از اتفاقات در چهار ساعت به جای دو ساعت روایت می‌شود؛ به طور قابل درک، مقدار زیادی از مواد به آن اضافه شده، هم خوب و هم بد. خوب: پرده اول طولانی و آهسته‌ای که سرآغاز حرفه جنایی این زوج را دنبال می‌کند. شناخت شخصیت‌های اصلی به عنوان انسان‌هایی قبل از اینکه به آیکون‌های پاپ مسلح به اسلحه تبدیل شوند، سرنوشت غم‌انگیزشان را بسیار تاثیرگذارتر می‌کند.با این حال، نکات منفی: در این فیلم، هیرش در نقش بارو، دارای قدرت پیش‌بینی آینده است که منجر به روایت‌های احمقانه‌ای از مرگ و بینش‌های ناقصی از آینده می‌شود. با توجه به اینکه همه ما پایان این داستان را می‌دانیم، این عنصر تاثیر چندانی در ایجاد تنش دراماتیک ندارد. با این حال، بازیگران جذاب هستند، و حضور یک شخصیت خبرنگار تبلوید (الیزابت ریسر) که زاویه رسانه‌ای را تقویت می‌کند، و همچنین جذابیت تاریخی این فیلم مشابه فیلم‌های موفق تاریخی دیگر مانند هتفیلدز و مک‌کویز، می‌تواند برای علاقه‌مندان به اقتباس‌های تاریخی جذاب باشد، به شرطی که جنبه‌های جنایی اغراق‌شده آن شما را آزار ندهد.