دختران و پسران باکره

نیک (بلیک وب) و مری (سونیا دیویس) زوج مسیحی تازه ازدواج کرده‌ای هستند که تا به حال به دلیل اعزام نیک به افغانستان، از رابطه جنسی خودداری کرده‌اند، اما اکنون باید در شب عروسی عشق خود را کامل کنند. وقتی آنها به کلبه ماه عسل خود می‌رسند و در آستانه اولین رابطه جنسی هستند، یک مرد اسکاتلندی خارج از درشان کیسه‌نای می‌نوازد - شوخی از طرف برادر نیک - که باعث می‌شود نیک و مری از کلبه خود قفل شوند و جایی برای رفتن نداشته باشند. در حالی که آنها سعی می‌کنند جایی - هر جایی - برای داشتن رابطه جنسی پیدا کنند، نیک و مری باید با روابط خود با خانواده‌ها و بستگان خود کنار بیایند، زیرا شروع به پرسش از شعار اغلب تکراری خود می‌کنند: "خدا فراهم می‌کند." به زودی به نظر می‌رسد که احتمال کامل شدن رابطه جنسی آنها وجود ندارد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی رابطه‌ی جنسی و ازدواج صحبت کنند. این دو موضوع در این فیلم چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ اکثر فیلم‌ها چگونه این موضوعات را ارائه می‌کنند؟
• آیا کسی که خود را مسیحی نمی‌داند می‌تواند از این فیلم لذت ببرد و آن را دوست داشته باشد؟ چرا یا چرا نه؟
• این فیلم را در مقایسه با سایر فیلم‌هایی که با موضوع ایمان ساخته شده‌اند، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

عروسان" فیلمی مذهبی درباره زوج مسیحی تازه ازدواج کرده‌ای است که تلاش می‌کنند در شب عروسی، عشق خود را به یکدیگر اثبات کنند، اما با مجموعه‌ای از اتفاقات طنزآمیز مواجه می‌شوند، از جمله اینکه از کابین ماه عسل خود بیرون انداخته می‌شوند. در این فیلم، دعا و اراده خداوند به‌طور مکرر مورد بحث قرار می‌گیرد، اما برخی لحظات طنز ممکن است برای کودکان نامناسب باشد. برای مثال، مرد اسکاتلندی (که گاهی الفاظ نامناسبی به کار می‌برد) سعی در انتقام از رقیب پدرش که به تازگی درگذشته، دارد و سطل ادرار را روی او خالی می‌کند. فرزندان این رقیب نیز در پی او هستند و در نهایت سطل ادرار را روی سر مرد تازه‌داماد خالی می‌کنند. اگرچه دربارهٔ رابطه جنسی به‌طور مستقیم و در چارچوب طرح الهی صحبت می‌شود، اما صحبت‌های پدربزرگ با نوه تازه ازدواج کرده خود دربارهٔ روابط جنسی ممکن است برای برخی نامناسب یا حتی عجیب باشد. همچنین، این زوج که جایی برای رفتن ندارند، تلاش می‌کنند برای اولین بار در زیر صندلی‌های یک کلیسای خالی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. با این حال، دیدگاه فیلم دربارهٔ رابطه جنسی ممکن است برای کسانی که طرفدار پرهیز از رابطه جنسی قبل از ازدواج هستند، جذاب باشد، چرا که در این فیلم، جنسیت با باورهای آنها همسو است.

اگرچه تلاش‌هایی در زمینه کمدی برای متعادل کردن صحنه‌هایی که دعا، کتاب مقدس و پرهیزگاری در آنها مطرح است صورت گرفته، اما دشوار است که تصور کنیم مخاطبان غیرمذهبی چیز زیادی برای لذت بردن از این فیلم پیدا خواهند کرد. فیلم «باکره‌ها» به شیوه عجیب خود، به این پرسش پاسخ می‌دهد که "اگر جاد آپاتو و کسانی که معمولا در فیلم‌هایش هستند مسیحی بودند و می‌خواستند با استفاده از فرمول «کمدی اشتباهات» تا قبل از ازدواج پرهیزگاری کنند و قدرت دعا را تبلیغ کنند، چه می‌شد؟" دشوار است که فیلمی بر پایه ایمان مذهبی باشد، اما در عین حال، فیلمی پرهیزکارانه نباشد؛ از این رو، شوخی‌هایی درباره سطل‌های پر از ادرار وجود دارد، برای نمونه. اگرچه بازیگری، کارگردانی و تدوین بسیار بهتر از بیشتر فیلم‌های مذهبی موجود است، اما در نهایت، موقعیت‌های کمدی چندان خنده‌دار نیستند.خانواده‌های مسیحی که نوجوانانی دارند و به دنبال سرگرمی خارج از چهارچوب‌های مذهبی رایج هستند، ممکن است بحث‌های باز دربارهٔ جنسیت در مسیحیت و خوبی درک‌شدهٔ حفظ خود برای ازدواج را ارزشمند بدانند، مشروط بر اینکه بتوانند فراتر از موقعیت‌های کمدی احمقانه‌ای مانند زوج تازه‌ازدواج‌کرده که سعی می‌کنند در زیر صندلی‌های کلیسا رابطه جنسی برقرار کنند، زیرا جای دیگری برای رفتن ندارند، بنگرند.