هیولا

چارلز بارکر (پاتریک سوویزی) یک مامور مخفی اف بی آی است که از شکستن قوانین لذت می‌برد. او توجه کمی به سیاست‌های سازمانی یا ظرافت‌های اجتماعی دارد، اما روسای او رفتار او را تحمل می‌کنند چون کارش را به درستی انجام می‌دهد. شریک تازه‌کار او، الیس داو (تراوویس فیمِل)، با چالش دوگانه‌ای مواجه است: همگام ماندن با بارکر غیرمتعارف، هم در کار و هم خارج از کار، و تحمل آزار و اذیت مداوم از سوی کهنه‌کار. با وجود بدرفتاری، مامور تازه‌کار جز احترام چیزی برای بارکر ندارد، اما این تحسین زمانی به بوته آزمایش گذاشته می‌شود که او متوجه می‌شود مقامات ارشد سازمانی بارکر را به فساد مظنون می‌دانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد زیر پا گذاشتن قوانین صحبت کنند. بارکر به طور مرتب قوانین اداره را در تلاش برای دستگیری خلافکاران زیر پا می‌گذارد. آیا فکر می‌کنید زیر پا گذاشتن قوانین - یا حتی قانون - به منظور دستیابی به اهداف والاتر درست است؟ آیا اهداف، هرگز وسایل را توجیه می‌کنند؟ اگر همه این کار را انجام دهند، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا بارکر شبیه شخصیت‌های دیگر برنامه‌های پلیسی به نظر می‌رسد؟ چرا این شخصیت‌های پلیس سرکش اینقدر محبوب هستند؟ این برنامه به چه صورت شبیه و متفاوت از دیگر درام‌های جنایی است؟

والدین باید بدانند که شخصیت اصلی این درام جنایی بزرگسال، یک مامور مخفی اف بی آی است که حاضر است برای انجام کار، از قوانین سرپیچی کند. همکارانش به او احترام می‌گذارند و مافوق‌هایش رفتار او را تحمل می‌کنند، چون سابقه‌ی خوبی در دستگیری خلافکاران دارد. اما بعضی از اعمال او خیلی از حد مجاز فراتر می‌رود، مثل منفجر کردن ماشین همکارش با راکت انداز. بعضی از کارهایی که او انجام می‌دهد، بخشی از حفظ پوشش او است، اما به نظر می‌رسد از سوءاستفاده از قدرت خود لذت می‌برد، خواه در مورد آزار و اذیت یک همکار تازه‌کار باشد، خواه «امانت» سلاح از انبار اسلحه‌ی اداره بدون مجوز مناسب، یا منفجر کردن خودروها برای تحت تاثیر قرار دادن یک خریدار بالقوه در معامله‌ی اسلحه. انتظار برخی خشونت‌های شدید و واقعی، مقداری نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر، و همچنین فحاشی‌های سانسور نشده (از جمله «s--t») را داشته باشید.

بیست، یکی دیگر از مجموعه‌های درام پلیسی است که بر روی افسرانی تمرکز دارد که به قوانین پایبند نیستند و بر روی خطی بسیار باریک بین مجرمان و کسانی که به دنبال آن‌ها هستند، تعادل برقرار می‌کنند (همانطور که بارکر توضیح می‌دهد، "ما می‌دانیم از کجا عبور کنیم"). این یک طرح اصلی نیست، حتی با پیچشی که کبوتر خواسته است نقش دوگانه‌ای را بازی کند و تلاش می‌کند استاد را فریب دهد.سویزی جذابیت را به این مجموعه می‌آورد. او به عنوان یک پلیس فاسد باورپذیر است و زمانی که نقش مامور مخفی به شخصیتش آزادی بازی کردن نقش یک مجرم را می‌دهد، واقعا زنده می‌شود. بد است که فیمِل، مدل سابق، در این مجموعه به خوبی ظاهر نمی‌شود. خوشبختانه، تماشای بارکر که داو را در مورد جزئیات ظریف آموزش می‌دهد که می‌تواند یک مامور مخفی را در حین ماموریت زنده نگه دارد، لایه‌ای سرگرم‌کننده به این مجموعه استاندارد می‌افزاید.