بازی زندگی‌شان

معجزه بازی داستان مسابقه دلهره‌آور جام جهانی ۱۹۵۰ را بین گروهی از آمریکایی‌های پراکنده و تیم بریتانیایی، که در آن زمان بهترین تیم جهان بود، روایت می‌کند. فیلم در محله ایتالیایی-آمریکایی سنت لوئیس به نام هیل شروع می‌شود. فرانک بورگی (جرارد باتلر)، فرانک "پی وی" والاس (جی رودان) و چارلی "گلاوز" کلمبو (کوستاس مندیلور) هسته اصلی لیگ فوتبال محلی را تشکیل می‌دهند. وقتی اعلام می‌شود که آزمون‌های تیم فوتبال جام جهانی آمریکا در سنت لوئیس برگزار خواهد شد، بچه‌ها هم هیجان‌زده و هم ترسیده‌اند. آنها نمی‌خواهند با باخت خود را خجالت‌زده کنند، اما همچنین از احتمال بازی کردن و برنده شدن در بازی که در زندگی آنها بسیار مهم است، هیجان‌زده هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه هر عضو خانواده چگونه به دنبال رویاهای خود است، صحبت کنند. وقتی ناامید می‌شوید، چه کاری انجام می‌دهید؟ فرانک، والتر، پی وی و گروهشان چگونه با ناامیدی‌ها کنار آمدند؟ این فرصت خوبی است تا با کودکان در مورد توهین‌های نژادی و فرهنگی و تحمل صحبت کنید. جو و فرانک چگونه اختلافات مذهبی خود را حل کردند؟

والدین باید بدانند که این درام فوتبال شامل تنش‌های نژادی است و شخصیت‌ها از عبارات تحقیرآمیز در مورد فرهنگ یکدیگر استفاده می‌کنند (از جمله «داگو»، «کروت» و «وودو-هاوند»). برخی سوت زدن و نگاه‌های شهوانی به زنان وجود دارد، اما مردان عمدتاً به زنان در زندگی‌شان احترام می‌گذارند. مسابقه نهایی شامل برخی از شدت‌های احساسی است که ممکن است برای بینندگان جوان بیش از حد استرس‌زا باشد. پیام اینجا مثبت است: به خودتان ایمان داشته باشید و به عظمت دست خواهید یافت. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

متاسفانه، مانند بسیاری از موارد در این فیلم، معجزه مسابقه به شدت بر میهن‌پرستی تاکید دارد و آن را خفه می‌کند. کل فیلم طوری طراحی شده است که شما را به گریه بیندازد. در عوض، خیلی زود به یک فیلم سطحی و احساسی تبدیل می‌شود. میهن‌پرستی وجود دارد. سخنرانی‌های تکراری و خسته‌کننده‌ای درباره فضایل بازی وجود دارد. (پاتریک استوارت به عنوان دنت مک‌اسکیمینگ می‌گوید: «این دموکراتیک‌ترین بازی‌هاست. این بازی مردم است. بازی مردم شماست.») سخنرانی‌های تکراری برای باور داشتن به خودشان وجود دارد. در حالی که فیلم با این ایدئولوژی‌ها شما را بمباران می‌کند، همزمان زندگی را از فیلم می‌گیرد و آن را فقط در مورد بازی نشان می‌دهد، نه در مورد افرادی که آن را بازی کردند.متاسفانه فیلمنامه هیچ تنشی در مورد اینکه آیا این افراد به تیم جام جهانی راه پیدا می‌کنند یا نه، ایجاد نمی‌کند. تعارضات سطحی وجود دارد - فرانک قرار است در هفته‌ی تورنمنت ازدواج کند و بازیکن دیگری از پرواز می‌ترسد - اما این تعارضات به سرعت حل می‌شوند، بنابراین بیشتر فیلم مثل نمایش قبل از بازی اصلی به نظر می‌رسد. بدون آن تنش، تماشای فیلم تا انتها بی‌فایده است - که حیف است، چون در آن قسمت، مسابقه معجزه‌آسا واقعاً درست است. بازی نهایی بسیار جذاب است - با ریتم خوب و فیلمبرداری فوق‌العاده، و با حضور غافلگیرکننده‌ی گاوین راسدیل، خواننده‌ی اصلی گروه بوش. و وقتی در پایان، بازیکنان واقعی ظاهر می‌شوند، لعنتی، اگر تماشاگران خودشان را در حال ریختن یک یا دو اشک نبینند. اما نویسندگی ضعیف و توسعه‌ی شخصیت، این فیلم را فقط برای طرفداران سرسخت فوتبال مناسب می‌کند که می‌خواهند در مورد تاریخ این بازی در آمریکا بدانند.