کلیک و کلاک: ماجراهای دو برادر مکانیک

در نگاه اول، ممکن است «کلیک اند کلاک اس د ورنچ ترنز» را با برنامه رادیویی محبوب «کار تاک» اشتباه بگیرید، که یک برنامه گفتگوی آزاد غیرداستانی با مجریان محبوب تام و ری ماگلیوزی است. هر دو برنامه با صدای متمایز برادران ماگلیوزی اجرا می‌شود و گرایش سیاسی چپ‌گرایانه‌ای دارند. اما در حالی که برنامه رادیویی گفتگویی آزاد با شخصیت‌های جایگزین برادران ماگلیوزی، کلیک و کلاک، است، مجموعه انیمیشنی یک کمدی از ماجراهای طنزآمیز کلیک و کلاک در اداره یک تعمیرگاه خودرو است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سیاست صحبت کنند. رسانه‌ها چه نقشی در شکل‌گیری دیدگاه‌های سیاسی مردم دارند؟ آیا برای لذت بردن از یک برنامه تلویزیونی، باید با دیدگاه‌های سیاسی آن موافق بود؟ کلیک و کلاک نظرات زیادی در مورد ناکارآمدی دولت‌های بزرگ، اقتصاد و مشکلات افراد عادی دارند. آیا فکر می‌کنید دیدگاه آنها تحت تأثیر نقششان به عنوان صاحبان کسب‌وکارهای کوچک شکل گرفته است؟ آیا کارتون‌های دیگر نیز به مسائل سیاسی می‌پردازند؟ آیا فکر می‌کنید طنز سیاسی بزرگسالان می‌تواند در انیمیشن، که اغلب برای جوانان است، به خوبی کار کند؟

والدین باید بدانند که اگرچه این انیمیشن کمدی فاقد هرگونه الفاظ زشت، برهنگی، نوشیدن الکل و یا موارد مشابه است که آن را نامناسب برای کودکان کند، اما شوخی‌ها و مضامین سیاسی آن برای بینندگان بزرگسال در نظر گرفته شده است. این موضوع منطقی است، زیرا بزرگسالان احتمالا با ستاره‌های تام و ری ماگلیوتزی و برنامه رادیویی محبوب آنها در ان‌پی‌آر با نام «گفتگوی خودرو» آشنا هستند. با وجود شباهت‌های سطحی (مانند سیاست‌های چپ‌گرا، شوخی‌های دوستانه و غیره)، این مجموعه در واقع تفاوت زیادی با آن برنامه دارد و بر شیطنت‌های برادران (تخیلی) تمرکز دارد و نه بر تعمیرات واقعی خودرو.

علاوه بر کلیک و کلاک (به طور طبیعی با صدای ماگلیوزی‌ها)، این فروشگاه پر است از مکانیک‌های عجیب و غریبی که تعمیر خودرو را به عنوان یک فراخوان و استعاره‌ای کامل برای تقریبا هر مشکلی می‌دانند. در واقع، این مکانیک‌ها به وضوح ترجیح می‌دهند که به جای کار کردن، سخنرانی کنند—که این موضوع هم خوب است، زیرا شیطنت‌هایی که در حین اجتناب از کار انجام می‌دهند، تماشای آن‌ها سرگرم‌کننده‌تر است. این نمایش، یک سرگرمی آسان و سرگرم‌کننده با رویکرد ضد دولت بزرگ است.با این حال، مشخص نیست که این نمایش واقعاً برای چه کسی است. درست است که سریال‌های انیمیشنی دیگر فقط برای کودکان نیستند و طعنه‌های سیاسی این نمایش به وضوح برای بینندگانی نوشته شده است که درک پیچیده‌ای از مسائل جاری دارند. اما داستان‌ها نسبتاً ساده هستند و ممکن است عمق کافی برای حفظ علاقه طرفداران مسن‌تر که طرفداران برنامه رادیویی را تشکیل می‌دهند، نداشته باشند. به عبارت دیگر، افرادی که احتمالاً از یک سریال انیمیشنی بر اساس برادران مگلیوزی هیجان‌زده می‌شوند.