تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: متوسط
ترس: کم
ناهنجاری اجتماعی: زیاد
الگوی مثبت: کم
پیام مثبت: کم
خلاصه فیلم
ویرایشدر فیلم بوفالو، بدهی از زمان مرگ پدر پگ داهل (زویی دویچ) خانوادهاش را تحت تاثیر قرار داده است. او هدف زندگی خود را بر این قرار میدهد که از فقر خارج شود و ثروتمند شود، اما در این مسیر با مشکلات قانونی مواجه میشود. با این حال، او مصمم است از بدهی رها شود، حتی اگر به این معنی باشد که دیگران بدهیشان را پرداخت کنند.
درباره این موارد گفتگو کنید
- «خانوادهها میتوانند در مورد بحران بدهی آمریکا و برخی از دلایلی که بسیاری از آمریکاییها تلاش میکنند بدهی خود را مدیریت کنند، صحبت کنند. آیا به نظر شما نمایش طلبکاران و روشهای آنها دقیق است یا اغراقآمیز؟ آیا ساخت یک فیلم داستانی برای آگاهسازی بینندگان در مورد موضوعی که ممکن است خشک و خستهکننده باشد، موثر است؟»
- «فیلم بوفالو چگونه حس گریزناپذیر چرخه فقر را به تصویر میکشد؟ فقر چگونه به افزایش نرخ حبس منجر میشود؟»
- «آیا پگ به دلیل جوان و زن بودنش در تجارت وصول بدهی خود هدف قرار میگیرد، یا فکر میکنید یک مرد مسنتر هم به همین شکل با او رفتار میکرد؟»
- پگ دارای اراده و پشتکار است: او مصمم و مقاوم است. چگونه از این ویژگیهای شخصیتی خود به نفع خود استفاده کرد؟ آیا با انتخابها و روشهای او موافق هستید؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایش« والدین باید بدانند که بوفالو فیلمی کمدی در مورد کسب و کار وصول مطالبات است. این فیلم صنعت را به عنوان کاری کثیف، غیراخلاقی و فاسد به تصویر میکشد و بدهکاران را به عنوان قربانیان. زویی دویچ در نقش پگ دال، یک کلاهبردار زرنگ ظاهر میشود که پول را به عنوان آزادی میبیند. اما تلاش او برای به دست آوردن پول در واقع نتیجهای عکس دارد، حداقل در ابتدا: او به دنبال پول سریع است و در نهایت هزینه آن را میپردازد. پگ به عنوان زنی جوان در صنعتی مردسالار، از طریق رفتارهای جنسیتی زیادی پابرجا میماند. رقبای او به نظر میرسد مافیا هستند و او در تیررس اعمال انتقامجویانه و خشونت قرار میگیرد (فریادهای زیادی وجود دارد، مشت زدن به صورت و تخریب اموال). شخصیتها سیگار میکشند و میفروشند، اما سیگار کشیدن جذاب جلوه داده نمیشود. یک بار صحنه کلیدی است و شخصیتها به طور مکرر مشروب میخورند -- اما مشخص میشود که رانندگی در حالت مستی وجود ندارد. شخصیتها الفاظ زشتی به کار میبرند؛ انتظار کلمات رکیک زیادی را داشته باشید ("s--t"، "f--k"، "jagoff" و غیره). بزرگسالان در رختخواب در کنار هم نشان داده میشوند و برنامهریزی میکنند تا رابطه جنسی داشته باشند. برای آگاهی از فیلمهای مشابه بیشتر، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.»
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
«این کمدی جسورانه، پر سر و صدا و در عین حال جذاب است، درست مثل شخصیت اصلی آن، پگ: یک کلاهبردار که برای رهایی از فقر تلاش میکند. پگ دائماً در تلاش است تا بدهیهایش را پرداخت کند، چه بدهیهای خانوادگی، شهریه دانشگاه یا بدهیاش به جامعه. او باهوش و تیزبین است اما بیپروا و بدون در نظر گرفتن عمیق عواقب احتمالی، با اطمینان از نادانی خود پیش میرود. با این حال، در طول فیلم یادآوری میشود که پگ در تلاش است تا در دنیایی که با تبعیض جنسی مواجه است، رشد کند. آیا سرنوشت پگ شکست است چون زن است، بیاحتیاط است یا فاقد صداقت؟»عنوان فیلم به اندازه شخصیتهای پگ و دشمن او، ویز (جای کورتنی، با چهرهای همیشه اخمو) مستقیم و بیپرده است. این فیلم تمام تعاریف و کلیشههای مرتبط با «بافالو» را جمعآوری و تکرار میکند—حیوانی شبیه به بیزون، عمل تهدید و ارعاب از طریق قدرت، و البته، شهری که پگ میخواهد از آن فرار کند (و طبق فیلم، ظاهراً چیزی بیشتر از بالهای بوفالو و تیم بوفالو بیلز ندارد). شخصیتها عمدتاً نامحبوب و ناخوشایند هستند. ویز، طلبکار، شبیه اولین دشمن هر ابرقهرمانی است: بزرگ و احمقانه، که به سرعت شکست میخورد و کنار گذاشته میشود تا قهرمان به سراغ تهدید بزرگتر برود. شاید به همین دلیل است که پگ، ویز را دستکم میگیرد—اما این همان نکتهای است که فیلم میخواهد بگوید. این فیلم یک داستان هالیوودی نیست؛ بلکه داستانی از ایالت نیویورک است. در اینجا، ناعدالتیهای فراوانی وجود دارد، زیرا افرادی مثل ویز تجربه کافی برای شناخت راههای گریز از قانون را دارند. اگرچه شخصیتهای فیلم ممکن است آزاردهنده باشند، اما نکات قابل تأملی در آن وجود دارد. آرزوی همیشگی پگ این است که «فقیر بودن را کنار بگذارد و ثروتمند شود»، اما شرایط به گونهای است که کسانی که در چرخه فقر قرار دارند، با موانع زیادی روبرو هستند، و گاهی تنها راه رهایی از این چرخه، شکستن قوانین به نظر میرسد. فیلم به پایان رضایتبخشی میرسد، اما پایان آن نه فراخوانی برای اقدام است و نه قصد ایجاد خشم دارد، بلکه با آهی بر شانههای افتاده، به نابرابریهایی اشاره میکند که افراد عادی با آن مواجه هستند، کسانی که اغلب فقط سعی در گذران زندگی و انجام کار درست دارند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.