درباره فیلم
مجموعه اکشن هیجانانگیز، پرسشهای عمیق هویتی را بررسی میکند.
تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: متوسط
ترس: متوسط
ناهنجاری اجتماعی: زیاد
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: متوسط
خلاصه فیلم
ویرایشاکو (الیزا دوشکو) چه کاری انجام داده مشخص نیست، اما حتماً کار بدی بوده که او را به خانه عروسکها فرستادهاند، جایی فوقالعاده غیرقانونی و مخفی. این پروژه تخصصش انتقال شخصیتهای کامل دیگران به ذهن عواملش (که به آنها "فعال" میگویند) است، شامل خاطرات، مهارتهای خاص، و حتی جزئیات روزمره مثل نیاز به عینک. هرچه قبل از فعال شدن بودهاند کاملاً پاک میشود، و آنها را به ظرفهای خالی تبدیل میکند که آماده فرستاده شدن برای انجام هر کاری که مشتری خواسته است، با هر استعدادی که برای هر ماموریتی لازم باشد. به یک مذاکرهکننده اسپانیاییزبان با سابقه در مواجهه با آدمربایان نیاز دارید؟ مشکلی نیست. یا یک فرمانده نظامی فوقالعاده آموزشدیده، یا یک دوستدختر موتورسوار با سلیقهای در بندانگشتی؟ خانه عروسکها هرچه مشتری بخواهد میتواند بسازد -- با هزینهای گزاف. نقطه ضعف -- و خیلی هم بزرگ -- این است که برای پذیرفتن یک شخصیت جدید، فعالها باید صفحههای خالی بمانند؛ بین ماموریتها، مثل بچههای معصوم در پایگاه بسیار راحتشان پرسه میزنند، کاملاً بیخبر از اینکه واقعاً چه کسانی هستند. شاید زندان نباشد، اما به نوعی خیلی بدتر است.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد هویت صحبت کنند. چه چیزی شما را به خودتان تبدیل میکند؟ اگر خاطرات و تواناییهای یک فرد را از او بگیرید، چه چیزی باقی میماند؟ اگر ناگهان خاطرات فرد دیگری را داشتید، چگونه این موضوع شما را تغییر میدهد؟ آیا این مفهوم قابل قبول به نظر میرسد؟ آیا فکر کردن به این موضوع که کل وجودتان از ذهنتان حذف شود، ترسناک است؟ چرا بسیاری از فیلمها و سریالهای علمی-تخیلی با ایده انتقال هویت یک فرد به بدن دیگری بازی میکنند؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که این مجموعه علمی-تخیلی/اکشن از خالق بافی قاتل خونآشام با مفهوم هویت بازی میکند. «فعالان» خانه عروسک شخصیت خودشان را ندارند؛ هر کدام به طور موقت با هویت دیگری قبل از ماموریتشان مهر میشوند. بین ماموریتها، بدون هیچ شخصیتی رها میشوند و مثل بچهها معصوم میشوند. این عناصر میتواند برای نوجوانان جذاب باشد، که هنوز در حال کشف خودشان و آنچه میخواهند باشند هستند-- اما این همچنین به معنی آن است که شخصیتها به اندازه کافی کشش ندارند تا الگو شوند. انتظار برخی فحاشی (مثل «سگ ماده»)، نوشیدن الکل در اجتماع، و رابطه جنسی (چیزی خیلی حساس نشان داده نمیشود) و خیلی خشونت (اما نسبتاً خون کمی ریخته میشود) را داشته باشید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
تمام اینها به یک مفهوم جذاب برای یک مجموعه تلویزیونی تبدیل میشود و به خالق آن، جاس ویدون، آزادی میدهد تا سریال را به هر سمتی که میخواهد ببرد، در حالی که هنوز هم یک چارچوب جذاب برای جذب بینندگانی را فراهم میکند که میخواهند بیشتر در مورد عملیات خانه عروسکی بدانند. و طرفداران تنها کسانی نیستند که این کار را میکنند: پاول بالارد، مامور افبیآی (تاهموه پنیکت) نیز در تلاش است تا خانه عروسکی را ردیابی کند، اگرچه مافوقهایش متقاعد شدهاند که او وقت خود را بر روی یک افسانه شهری هدر میدهد.اما افسانه نیست و ایده اینکه شخصیتها و تجربیات میتوانند آرشیو و در دیگران کاشته شوند به این معنی است که ویدون میتواند شخصیتهایش را در موقعیتهای هیجانانگیز زیادی قرار دهد در حالی که ذات انسان بودن ما را بررسی میکند. بسیاری از تهیهکنندگان از تمرکز بر روی امکانات اکشن راضی میبودند، که خانه عروسکی را به یک سریال جاسوسی دیگر با مفهومی منحصربهفرد تبدیل میکرد. اما ویدون سابقه خلق برخی از شخصیتهای کامل و اصلی را در سالهای اخیر دارد، که نشان میدهد او قصد دارد مقداری وقت صرف ارزیابی زیرساختهای فلسفی هویت و واقعیت کند. و او آن را واقعا جذاب خواهد کرد.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.