اشتراک زمانی

پدرو (لوئیس جراردو مندز)، همسرش، اِوا، و پسر کوچک‌شان به تازگی در اقامتگاه تفریحی اِوِرفیلدز اتاق گرفته‌اند. اما خیلی زود همه چیز به هم می‌ریزد، وقتی مشخص می‌شود که اتاقشان دو بار رزرو شده و چون تمام اقامتگاه و منطقه اطرافش پر است، آن‌ها مجبور می‌شوند اتاقشان را با یک خانواده پنج نفره به اشتراک بگذارند، خانواده‌ای که پدرو از همان ابتدا از آن‌ها متنفر می‌شود. در همین حال، آندرس، که در زیرزمین اقامتگاه با ماشین‌های لباسشویی صنعتی کار می‌کند، روز به روز از همسرش، گلوریا، دورتر می‌شود. گلوریا در حال پیشرفت در سِمَت فروش اقامتگاه است و تام (آر. جی. میت) که آدمی صاف و ریاکار است، به او آموزش می‌دهد. هر دوی آن‌ها هنوز هم از مرگ فرزندشان چند سال پیش، غمگین و ناراحت هستند. در حالی که اِوا و پسرش، راتون، با خانواده دیگر ارتباط برقرار می‌کنند و از اقامتشان لذت می‌برند، پدرو به تدریج نسبت به همه چیز اطرافش بدبین و مشکوک می‌شود و گمان می‌کند که خانواده دیگر و خود اقامتگاه، مثل یک فرقه، سعی در جذب و تعهد بیشتر آن‌ها به «خانواده اِوِرفیلدز» دارند. بعد از اینکه پدرو به خاطر اتفاقی با مربی تنیس، مسکن تجویز شده مصرف می‌کند، شروع به توهم می‌کند و فلامینگو می‌بیند. آندرس هم که برای اضطرابش داروی مشابهی مصرف می‌کند، فلامینگو می‌بیند. وقتی پدرو با آندرس ملاقات می‌کند و آندرس اطلاعاتی ناراحت‌کننده در مورد انگیزه‌های اِوِرفیلدز به او می‌دهد، کار به اوج خود می‌رسد و پدرو باید راهی برای نجات خانواده‌اش پیدا کند، خانواده‌ای که به تدریج در حال جذب شدن به چیزهایی هستند که اِوِرفیلدز ادعا می‌کند به آن‌ها می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌هایی که حول تعطیلات می‌چرخند، صحبت کنند. آیا مثال‌های دیگری از فیلم‌هایی وجود دارد که در آن شخصیت‌ها به یک مقصد تعطیلات، یا یک اردوگاه، و یا حتی به یک سفر جاده‌ای می‌روند؟ چگونه این وقفه در برنامه‌های عادی آنها داستان را پیش می‌برد؟
• چگونه از رنگ در فیلم تایم شیر برای تعریف مکان‌ها و ایجاد حال و هوا استفاده شده است؟
• فیلم سبکی سورئال و آزاردهنده دارد. کدام فیلم‌های دیگری که دیده‌اید حس و حال مشابهی دارند؟

والدین باید بدانند که فیلم کمدی-درام «زمان مشترک» (با نام دیگر Tiempo Compartido) محصول ۲۰۱۸، درباره مردی است که خانواده‌اش را به یک استراحتگاه می‌برد و با بدشانسی‌هایی مواجه می‌شود که به نظر بخشی از یک نقشه شوم هستند. بیشتر دیالوگ‌های فیلم به زبان اسپانیایی است و زیرنویس انگلیسی دارد. الفاظ زشت و ناسزاهایی مانند لعنتی، آشغال، احمق و ... در فیلم به کار رفته است. دو نفر از شخصیت‌های اصلی فیلم در حال دست و پنجه نرم کردن با پیامدهای مرگ فرزندشان (که نشان داده نشده و نامشخص است) هستند. یکی از این شخصیت‌های اصلی در حالی که سعی دارد مسابقه‌ای را داوری کند، دچار حمله وحشت می‌شود. به دو نفر از شخصیت‌های اصلی دارویی تجویز می‌شود که باعث توهم فلامینگو در آن‌ها می‌شود. بینی یکی از شخصیت‌های اصلی توسط یک مربی تنیس پرخاشگر که توپ را به صورت او می‌زند، شکسته می‌شود. مردی دهان پر از خونش را روی یک مجسمه تف می‌کند. یکی از شخصیت‌ها به این معنی اشاره می‌کند که می‌خواهد با همسرش رابطه جنسی داشته باشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم «فاجعه تعطیلات» بهتر است که توسط طرفداران دیوید لینچ و فیلم‌هایی با سبک سورئال و آزاردهنده لذت برده شود. رنگ‌های پاستلی که در بسیاری از صحنه‌ها غالب هستند، تند و زننده، تضاد کامل با ناراحتی‌ای هستند که در هر گوشه‌ای کمین کرده است. در حالی که در مکزیک اتفاق می‌افتد، رنگ‌ها و هوای کلی از چیزی که در حال رخ دادن است، فضای مرکزی فلوریدا را به جهنمی تبدیل می‌کند. توریست‌های بی‌سلیقه در پس‌زمینه که کوکتل‌های مخلوط را می‌مکند، مربی تنیس پرمدعای فوق‌مردانه، دوگانگی شرکتی که قرار است به عذرخواهی نیمه‌جان تبدیل شود، همه این‌ها به واقعیت غیرواقعی کمک می‌کنند.داستان «تعطیلاتی که خراب شد» است، اما به زودی مشخص می‌شود که فیلم Time Share به چیزی فراتر از این موضوع می‌پردازد. پدرو کمی متکبر و مردسالار به نظر می‌رسد، اما نمی‌توان از همدردی با کسی که فقط می‌خواهد در تنها هفته‌ای که در سال از کار مرخصی دارد، با خانواده‌اش آرامش و استراحت داشته باشد، خودداری کرد. گلوریا نسبت به همسر سابقش بی‌تفاوت و نسبت به یک فروشنده فریبکار (با بازی ماهرانه آر جی میت، معروف به فلین از سریال بریکینگ بد) ساده‌لوح به نظر می‌رسد، اما نمی‌توان او را به خاطر تلاش برای بازسازی و ادامه زندگی پس از مرگ فرزندش سرزنش کرد. مضامین داده‌های کوچک تهاجمی که برای اهداف بازاریابی استفاده می‌شوند و رفتارهای شبه فرقه‌ای افرادی که به دنبال بهشت آماده‌سازی‌شده هستند، به حدی اغراق‌آمیز است که به طنز می‌رسد. کمی تلاش لازم است تا بفهمیم در داستان چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما این تلاش قطعاً ارزشش را دارد.