آرگو

فیلم با خبر ورود دانشجویان خط امام به سفارت آمریکا در تهران شروع می‌شود. «تونی مندز» که یک مأمور باسابقه‌ی سازمان سیا است و در فراری‌دادن آمریکایی‌ها و البته دوستانشان از کشوری چون ایران تجربه‌هایی دارد در جریانِ کار قرار می‌گیرد. شش نفر توانسته‌اند از در پشت سفارت فرار کنند و حدود سه ماه در منزل سفیر کانادا پنهان شوند. تصمیم گرفته می‌شود که آن‌ها با دوچرخه از مرز شمال غربی ایران خارج شوند، اما مندز پیشنهاد می‌دهد که به اسم تهیه‌کننده و فیلم‌ساز کانادایی برای فیلم‌برداری وارد ایران شود و با جعل هویت شش فرد فراری، به‌عنوان گروه فیلم‌سازان کانادایی، آن‌ها را از کشور خارج کند. فیلم روند این عملیات را با هیجان نمایش می‌دهد تااینکه در آخر می‌توانند با غفلت مأموران سپاه پاسداران، از ایران خارج شوند.

• بهتر است درمورد علّت انزجار مردم از آمریکا و حمله به سفارت با نوجوانان صحبت کنید. بیان مطالبی درمورد دخالت‌های آمریکا در ایران و نقش این کشور در کودتا علیه مصدق می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد. در این فیلم، هیچ صحبتی از زنان و سیاه‌پوستانی که پس از چند روز آزاد شدند نشد. در آخر فیلم هم تنها در حد چند خط به آزادشدن آمریکایی‌ها بعد از حدود 444 روز بسنده کردند. بهتر است قبل از تماشای این فیلم، نوجوانان اطلاعات درستی از ابعاد این واقعه و علّت آن داشته باشند. سوالاتی که می‌توانید از فرزندتان بپرسید: ماجرای تسخیر سفارت آمریکا چه بود؟ در این فیلم هیچ اشاره‌ای به ماجرای تسخیر سفارت آمریکا نمی‌کند و فقط روی فراری‌دادن 6 نفر از گروگان‌ها تمرکز دارد.  نقش آمریکا در کودتای 28 مرداد چه بود؟ نه تنها در این قضیه بلکه در بسیاری از موارد، کارکنان سفارت آمریکا در ظاهر، نقش دیپلمات داشتند، ولی امور دیپلماتیک پوششی برای اقدامات جاسوسی علیه ایران بود. اسناد لانه‌ی جاسوسی نشان داد آمریکا نه‌تنها در ایران که در دیگر کشورها نیز از سفارت‌های خود برای جاسوسی استفاده می‌کرد. چرا سازمان سیا از سازندگان این فیلم این اندازه حمایت کرده است؟ سازمان سیا برای سازندگان فیلم اجازه داده بود از مقر سیا بازدید کنند. فیلم‌های آرشیوی گسترده‌ای در اختیار «بن افلک»، کارگردان و  بازیگر اصلی فیلم قرار گرفته بود تا برای فیلمبرداری، دفتر سازمان را به سبک دهه‌ی هشتاد میلادی بازسازی کند. این درحالی است که کمتر فیلمی در طول تاریخ اجازه‌ی فیلم‌برداری در سازمان سیا را داشته است. خلاصه: بهتر است قبل از تماشای این فیلم، نوجوانان اطلاعات درستی از ابعاد این واقعه و علّت آن داشته باشند. بیان مطالبی درمورد دخالت‌های آمریکا در ایران و نقش این کشور در کودتا علیه دولت دکتر مصدق می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.

این فیلم که به ماجرای فراری‌دادن گروگان‌های آمریکایی پس از تسخیر لانه‌ی جاسوسی در سال 1358 می‌پردازد کاملاً ضد ایران ساخته شده و راست و دروغ را کنارِهم به مخاطب منتقل می‌کند. باید توجه داشت که دانسته‌های تاریخی نوجوانان هنوز به‌طورکامل شکل نگرفته و درنتیجه دریافت اطلاعات ناقص که آمیخته به تحریف تاریخی و دروغ است برای این رده‌ی سنی مناسب نخواهد بود و مطمئناً مخاطبان نوجوان به جمع‌بندی درستی از واقعیت نخواهند رسید. صحبت‌های رکیکی بین شخصیت‌های مثبت اثر (آمریکایی‌ها) ردوبدل می‌شود که البته این نوع ادبیات برای آمریکایی‌ها کاملاً عادی است یا در صحنه‌های پایانی و البته حساس، وقتی آمریکایی‌ها درحال خروج از مرز هوایی بودند، مهماندار این خبر را با سرو نوشیدنی‌های الکلی اعلام می‌کند. بهتر است قبل از تماشای این فیلم، حقایق این واقعه‌ی تاریخی به نوجوانان گفته شود و با او در این زمینه صحبت کنید. درمورد تاریخ، فیلم زیادی در دسترس نیست، ولی کتاب‌های زیادی وجود دارند که برای نوجوانان مناسب هستند، به ویژه کتاب‌های خاطرات دوران قبل یا بعد از انقلاب، جذّاب و سرگرم‌کننده هستند و می‌تواند برای افزایش اطلاعات تاریخی نوجوانان مؤثر باشد. دو کتاب از مجموعه‌ی «نیمه‌ی پنهان» به نام‌های «نقش‌آفرینان عصر تاریکی» و «رازهای دهه‌ی شصت» بااینکه به‌صورت خاطره نیستند ولی نسبتاً ساده بوده و اطلاعات مفیدی از دوران معاصر ایران به مخاطب منتقل می‌کنند. خلاصه: با توجه به اینکه دانسته‌های تاریخی نوجوانان هنوز به‌طورکامل شکل نگرفته، دریافت مطالب آمیخته به تحریف تاریخی و دروغ برای این رده‌ی سنی مناسب نیست و به درک تاریخی او آسیب خواهد زد.

افلک در مسیر تبدیل شدن به یک کارگردان استادانه است؛ با دستان ثابت و نگاهی مطمئن، آرگو را مانند یک رهبر ارکستر هدایت می‌کند. بازیگرانش عالی هستند؛ انتخاب بازیگران، به جز یک استثنای قابل توجه (در ادامه بخوانید)، نابغه‌وار است. (ارکین به ما یادآوری می‌کند که بازیگری چگونه باید باشد.) و ریتم فیلم فوق‌العاده است، یادآور کلاسیک‌هایی مانند بعد از ظهر سگی و مرد ماراتن.تصمیمات افلک، از تزریق رنگ و بوی دهه 1970 به آرگو تا ترکیب تصاویر خبری واقعی با صحنه‌های بازسازی شده، بی‌نقص است... به جز یک اشتباه فاحش: انتخاب خود او برای بازی در نقش اصلی. بازی او در این فیلم محکم و استوار است، اما فراتر از حد معمول نیست. و این برای فیلمی در این سطح قابل قبول نیست. آرگو به بازیگری نیاز دارد که بدون گفتن حتی یک کلمه، تاثیرگذار باشد. خط داستانی فرعی در مورد زندگی خانوادگی مندز، گرچه شیرین است، اما حواس مخاطب را پرت می‌کند. با این حال، آرگو یک فیلم مهیج است که تقریبا در سطح بهترین‌ها قرار می‌گیرد.