سرزمین دگرگونی

در سرزمین تغییر، براندون (با بازی ست گرین) سالگرد ازدواجش است، اما او مشکوک است که همسرش به او خیانت می‌کند. او قصد داشت با یک سفر به تایلند او را غافلگیر کند. به جای آن، او تصمیم می‌گیرد دوست قدیمی‌اش دن (با بازی برکین مایر) را هم دعوت کند. دن به نظر می‌رسد همه چیز را فهمیده و براندون را تشویق می‌کند که ریسک کند و خودش فکر کند. اما براندون به نظر می‌رسد در افکار خودش گیر کرده، در مورد همه چیز بیش از حد فکر می‌کند و خیلی خوشحال نیست. وقتی به تایلند می‌رسند، یک تور قایق دوستان را به راهنمایان تور پن (با بازی برندا سانگ) و دوری (با بازی کلر گرانت) معرفی می‌کند. بعداً، یان (با بازی مکالی کالکین) که روحیه‌ای آزاد دارد، آنها را به یک بار ویژه بوکس تایلندی می‌برد، جایی که همه چیزهایی که براندون با آن دست و پنجه نرم می‌کند به اوج می‌رسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش نوشیدن الکل در فیلم چنجلند صحبت کنند. آیا این کار جذاب و فریبنده به نظر می‌رسد؟ آیا سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد؟ آیا عواقبی در پی دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• دوستی بین دو شخصیت اصلی چگونه است؟ آیا با هم ارتباط برقرار می‌کنند؟ آیا به هم اعتماد دارند؟ آیا دوستی‌شان در طول داستان پیشرفت می‌کند؟
• آیا سفر به یک مکان جدید می‌تواند به شناخت درونی ما کمک کند؟ در مکان‌های جدید چه چیزهایی می‌توانیم در مورد خودمان کشف کنیم؟

والدین باید بدانند که چنجلند یک درام کمدی در مورد مردی (ست گرین، که نویسندگی و کارگردانی فیلم را نیز بر عهده دارد) است که به همراه بهترین دوست خود (برکین مایر) به تایلند سفر می‌کند تا زندگی و ازدواج خود را مورد بازبینی قرار دهد. انتظار می‌رود نوشیدن الکل در اجتماع به میزان قابل توجهی وجود داشته باشد، گاهی اوقات به صورت افراطی (شخصیت‌ها در حالت مستی و خوشحالی دیده می‌شوند). همچنین کشیدن ماری‌جوانا به صورت مختصر، دادن آبجو به یک پسر زیر سن قانونی، تقلید تزریق با سرنگ توسط یکی از شخصیت‌ها، و شنیدن کلمات "هروئین" و "کوکائین" در متن آهنگ‌ها وجود دارد. الفاظ زشت شامل استفاده مکرر از کلمه "f--k"، "s--t" و "a--hole" است. شخصیت‌ها با یکدیگر معاشقه و بوسیدن می‌کنند. یک مسابقه کیوکوشین شامل مشت زدن و مبارزه است و شخصیت‌ها به صورت مختصر آسیب می‌بینند. گفتگوها شامل اشاره به والدین فوت شده و خودکشی است. این موضوع تا حدودی تکراری است، اما فیلم بسیار دوست‌داشتنی است و شخصیت‌های سه‌بعدی و کاملا انسانی دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

مارک گرین با نویسندگی و کارگردانی این درام کمدی دلپذیر، اولین حضور خود را در عرصه فیلمسازی رقم می‌زند. این فیلم با کاوش در تصاویر آرامش‌بخش و سرسبز خود، شخصیتی ساکن، درونگرا، اما در عین حال قابل ارتباط را به تصویر می‌کشد. فیلم‌های زیادی در مورد مردانی ساخته شده‌اند که در طول یک سفر و/یا با کمک دوستان برون‌گرا، دوباره انسانیت خود را کشف می‌کنند، اما فیلم «سرزمین تغییر» به‌طور غیرمعمولی صادقانه و حتی شجاعانه به نظر می‌رسد. گرین با خلق شخصیتی مردد و افسرده، ریسک می‌کند و فیلم را با نگاه خیره او به دوردست‌ها در حالی که به سمت فرودگاه می‌رود، آغاز می‌کند. اما بازی و فیلمسازی گرین، شخصیت براندون را سه‌بعدی و قابل لمس نشان می‌دهد.در عین حال، مایر یکی از آن شخصیت‌هایی را بازی می‌کند که همیشه به نظر می‌رسد می‌داند چه بگوید و چه کند و با این حال کاملاً انسان به نظر می‌رسد. (در طول فیلم، او برخی از رنج‌های خود را بررسی می‌کند.) شاید راز این باشد که گرین هرگز زیاده‌روی نمی‌کند. مانند فیلمبرداری آرام که از مناظر لذت می‌برد، فیلم‌نامه زمان خود را می‌گیرد و اجازه می‌دهد احساسات در گفتگوهای طبیعی جریان یابند. راز دیگر فیلم بازیگران دلپذیر مکمل آن است؛ در یک فیلم ضعیف‌تر، آن‌ها مانند ترفندهای داستانی به نظر می‌رسند، اما در اینجا به سرعت و راحتی خود را به عنوان انسان‌های دوست‌داشتنی و ناکامل معرفی می‌کنند. سرزمین تغییر یکی از نایابی‌های سینمای مستقل است: فیلمی که «عجیب و غریب» بودن را به نفع صداقت کنار می‌گذارد.