جاده به سوی ال دورادو

در جاده ال دورادو، کلاهبرداران اسپانیایی میگل (با صدای کنت برانا) و تولیو (کوین کلاین) خود را در ماجراجویی یک عمر می‌یابند، زمانی که نقشه‌ای به شهر افسانه‌ای ال دورادو برنده می‌شوند و به طور تصادفی سوار کشتی کونکیستادور اسپانیایی کورتس (جیم کامینگز) می‌شوند که در مسیر فتح دنیای جدید است. با کشف شهر، آن‌ها توسط کشیش دیوانه تزکل-کان (آرمند آسانته) و رئیس قبیله دوستانه (ادوارد جیمز آلموس) به عنوان خدایان اشتباه گرفته می‌شوند، اما با خطری که از درون شهر و فراتر از دیوارها کمین کرده است، آیا می‌توانند این نمایش را به اندازه کافی طولانی نگه دارند تا طلای افسانه‌ای را بدزدند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مقایسه انیمیشن جاده ال دورادو با دیگر ماجراجویی‌های انیمیشنی که دیده‌اند صحبت کنند. نظرتان در مورد دو شخصیت اصلی چیست؟ کدام لحظات برایتان برجسته بود و چرا؟
• درباره نمایش جمعیت بومی در فیلم چه فکری می‌کنید؟ چرا مهم است که بدانیم چگونه گروه‌ها و جمعیت‌ها را در فیلم‌ها به تصویر می‌کشیم؟ آیا فکر می‌کنید وقتی فیلمی بر اساس تاریخ ساخته می‌شود، این موضوع مهم‌تر است؟ چرا، یا چرا نه؟
• میگل و تولیو در ابتدا به عنوان کلاهبردار کار خود را شروع می‌کنند و از مردم ال دورادو سوءاستفاده می‌کنند. آیا فکر می‌کنید شخصیت‌های آنها در طول فیلم رشد می‌کند؟ آیا چیزی در مورد خودشان یا دیگران یاد می‌گیرند؟

والدین باید بدانند که جاده ال دورادو، انیمیشنی از دریم‌ورکس است که در اوایل قرن شانزدهم اتفاق می‌افتد و دربارهٔ دو کلاهبردار اسپانیایی (با صداپیشگی کنت برانا و کوین کلاین) است که شهر افسانه‌ای گمشده «شهر طلا» را پیدا می‌کنند و توسط مردم محلی به عنوان خدایان شناخته می‌شوند. نمایش بومیان این منطقه نژادپرستانه است، شخصیت‌های سفیدپوست به آداب و رسوم و مذهب آن‌ها توهین می‌کنند و یک کشیش بومی دیوانه به عنوان فردی بدتر از فاتح اسپانیایی که بر اساس شخصیت تاریخی کورتس است، به تصویر کشیده می‌شود. یک شخصیت زن بومی نیز به صورت کلیشه‌ای بیش از حد جنسی‌سازی شده است. در این انیمیشن صحنه‌های مبارزه فیزیکی و شمشیربازی، خون از بریدگی چاقو در دست کسی، صحنه‌های طوفانی در دریا و یک مجسمه غول‌پیکر که زنده می‌شود و شهر را وحشت‌زده می‌کند، وجود دارد. برهنگی مختصری از پشت در یک زمینه غیرجنسی نشان داده می‌شود و صحنه‌هایی از معاشقه و بوسیدن وجود دارد. گاهی از کلماتی مانند «جهنم» و «خراب» استفاده می‌شود. لحن کلی انیمیشن سبک و طنزآمیز است، اما به دلیل نمایش نژادپرستانه مردم و وقایع، والدین ممکن است بخواهند برخی از موضوعات و دقت تاریخی را با کودکان خود مورد بحث قرار دهند، در حالی که کودکان کوچکتر ممکن است صحنه‌های ترسناک را بیش از حد بترسند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم با گذشت زمان بدتر شده است. در حالی که برانا و کلاین انرژی و شخصیت فوق‌العاده‌ای را به نقش‌های صداپیشگی خود می‌آورند، و برخی پس‌زمینه‌های خیره‌کننده و صحنه‌های اکشن فراوان وجود دارد، نمی‌توان از عزم فیلم برای برخورد مستقیم با کلیشه‌ی نجات‌دهنده‌ی سفید چشم‌پوشی کرد. متاسفانه، زیرا دیالوگ‌ها باهوش، بامزه و به‌جا هستند، و دو نقش اصلی با یک قوس دوستی شیرین هدیه داده شده‌اند، اما نمایش‌های نژادپرستانه‌ی فیلم جاده‌ی ال دورادو از مردم بومی و بازنویسی استعمار اسپانیا در آمریکای جنوبی، بسیار جلوه‌ی آن را کم‌رنگ می‌کند. حتی موسیقی جان التون و تیم رایس هم ناامیدکننده است، و آهنگ‌ها به نظر می‌رسد که تا ابد ادامه دارند -- هیچ‌کدام به شکوه استاندارد شیر شاه، برنده‌ی اسکار، نزدیک نمی‌شوند. بچه‌ها احتمالاً از ماجراجویی سریع و لحظات احمقانه از شخصیت‌های دوست‌داشتنی لذت خواهند برد، اما والدین ممکن است بخواهند در طول مسیر در مورد برخی از تم‌ها و پیامدهای تاریک‌تر بحث کنند.