پول

در اولین سفرشان به ایالات متحده، دو بریتانیایی به نام‌های گرِیم (با بازی سایمون پگ) و کلایو (با بازی نیک فراست) در تور گردشگری خود از کنوانسیون‌های کتاب‌های کمیک و مکان‌های فرود موجودات فضایی بازدید می‌کنند. در طول سفر، آنها با خودروی ون خود با یک ماشین تصادف می‌کنند و با پاول (با صداپیشگی ست روگن)، یک موجود فضایی فراری، آشنا می‌شوند. اگر پاول در زمان مشخصی به سفینه خود نرسد، مأموران آمریکایی قطعاً او را خواهند کشت، بنابراین این دو نفر باید از منطقه امن خود خارج شوند تا به او کمک کنند. در طول راه، آنها روت باگز (با بازی کریستن ویگ) را که در یک پارک تریلر کار می‌کند، «ربوده» می‌کنند و تعداد زیادی شخصیت تهدیدآمیز، مأموران مخفی و آدم‌های عجیب و غریب به تعقیب آنها می‌پیوندند. آیا پاول به موقع می‌رسد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد موجود فرازمینی، پل صحبت کنند. به نظر می‌رسد او راز زندگی را می‌فهمد، اما سیگار و ماری‌جوانا می‌کشد، مشروب می‌نوشد، فحش می‌دهد و بد رفتار می‌کند. او چه الگوی مناسبی است؟ آیا فکر می‌کنید قرار است او را به صورت مثبت یا منفی ببینیم؟
• آیا شما این نوع کمدی را اغراق‌آمیز می‌دانید؟ چرا؟ چه فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی دیگری سبک کمدی مشابهی دارند؟ آیا فکر می‌کنید اگر بیننده در آن سطح کمدی را درک نکند، خطری وجود دارد؟

والدین باید بدانند که این فیلم کمدی علمی-تخیلی از کارگردان فیلم Superbad به اندازه فیلم کمدی نوجوانان محبوب، خشن نیست، اگرچه شخصیت‌ها به طور مداوم فحش می‌دهند (از جمله استفاده‌های مکرر از کلمات فحش) و کنایه‌های جنسی بی‌پایان رد و بدل می‌کنند. شخصیت‌های اصلی معمولاً افراد خوش‌نیتی هستند، اما فیلم رفتارهای نامناسب را جشن می‌گیرد - از کشیدن ماری‌جوانا تا مستی و مسخره کردن دیگران. همچنین خشونت ملایمی وجود دارد، از جمله یک دعوای بامزه در بار و یک تیراندازی علمی-تخیلی که برای خنداندن تماشاگران طراحی شده است. در حالی که نوجوانان جوان‌تر ممکن است توسط داستان و تم‌های فیلم جذب شوند، محتوای آن برای سن آنها مناسب نیست. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

پگ و فراست فیلمنامه پل را نوشتند و بعد از تیزی دو فیلم اولشان، شاون مردگان و هات فاز، به نظر می‌رسد کمی نرم و لزج است، انگار عمداً ساده‌سازی شده است. به همین ترتیب، گرگ موتولا کارگردان، که فیلم‌های قبلی‌اش سوپربد و آدرنچرلند نمونه‌هایی از بلوغ احساسی در ترکیب با فقر کمیک بودند، به سطح کارهای قبلی‌اش نمی‌رسد.اما پل صمیمیتی واقعی و آرامشی دارد که در نهایت موثر است، هرچند که به‌طور کامل به پتانسیل خود نمی‌رسد. شوخی‌های «شوک‌آور» به‌تدریج نرم‌تر می‌شوند و با روند آرام داستان هماهنگ می‌گردند، که حضور بازیگران به آن کمک می‌کند. (سیگورنی ویور با بازی در نقش یک شخصیت مرموز دولتی، لحظات به‌یادماندنی و کمی از تاریخ علمی-تخیلی را به فیلم می‌آورد.) می‌توانست بهتر از این هم باشد، اما حداقل جذاب است.