شوهر گمشده

بر اساس رمانی از کاترین سنتر، فیلم «شوهر گمشده» داستان لیبی (با بازی لسلی بیب) را روایت می‌کند که به تازگی بیوه شده و برای ساختن زندگی جدیدی برای خانواده‌اش به مزرعه بز عمه‌اش می‌رود. زندگی در مزرعه چالش‌برانگیزتر و مرموزتر از آن چیزی است که او انتظار داشت، از جمله اینکه مجبور است از جیمز اوکانر (با بازی جاش دوهامل)، مدیر بی‌رحم و بی‌تفاوت مزرعه، دستور بگیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم «حسرت بازماندگان» صحبت کنند. لیبی چگونه این حس را ابراز می‌کند؟
• زندگی عادلانه نیست، این جمله ای است که ما زیاد می شنویم - اما جمله «هر چه چالش سخت تر، پاداش بزرگتر» هم همینطور. داستان لیبی چگونه این موضوع را نشان می دهد؟ چرا تاب آوری یک مهارت مهم زندگی است؟
• شخصیت‌ها در مورد نحوه برخورد با قلدر بحث می‌کنند. نظر شما چیست؟
• لیبی به طور منظم قدردانی می‌کند. چرا قدردانی برای دهنده و گیرنده مفید است؟
• آیا این فیلم سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل را جذاب جلوه می‌دهد؟

والدین باید بدانند که فیلم «شوهر گمشده» یک فیلم عاشقانه است، اما بیشتر بر یادگیری نحوه حرکت به جلو پس از از دست دادن تمرکز دارد. شخصیت اصلی لیبی (لسلی بیب) باید کشف کند که او کیست، حال که دیگر همسر نیست و بودن یک مادر خانه‌دار دیگر امکان‌پذیر نیست. داستان از دید او روایت می‌شود، اما اندکی از درد و رنج احساسی فرزندانش در ارتباط با از دست دادن پدرشان نیز احساس می‌شود. دختر او در مدرسه جدیدش مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و بهترین راه برای برخورد با این موضوع مورد بحث قرار می‌گیرد: آیا باید مقابله به مثل کنید یا از کلمات استفاده کنید؟ اگر دومی، کلمات مناسب برای استفاده کدامند؟ مدیر مدرسه که سیاست عدم تحمل را اعمال می‌کند، به عنوان آدم بد داستان نشان داده می‌شود. شخصیت‌ها همچنین در مورد این که آیا دانشگاه ارزش هزینه‌اش را دارد یا نه بحث می‌کنند. یک شخصیت نامحبوب سیگار می‌کشد و شخصیت‌های بزرگسال الکل می‌نوشند. اما به طور کلی محتوای مبهم محدود است. دو کلمه فحش در یک نفس استفاده می‌شود و چند بوسه و لحظه‌ای از ایهام وجود دارد که در آن به طور ضمنی بیان می‌شود که یک زوج در حال «پنیرسازی» هستند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک درام عاشقانه سرگرم‌کننده و محکم است که برای کودکان مناسب نیست اما برای خانواده‌ها نسبتاً مناسب است. در نگاه اول، دومین فیلم نویسنده و کارگردان ویکی وایت به نظر می‌رسد تمام نشانه‌های یک فیلم هالمارک را به نمایش بگذارد. اما «شوهر گمشده» فراتر از آن است و از بازیگری محکم، داستانی پیچیده، موسیقی متن خارق‌العاده و عشقی که درباره رها کردن کامل کسی است که قبلاً دوستش داشتید و قبل از درگیر شدن با شخص دیگری، برخوردار است. از همان ابتدا غیرقابل پیش‌بینی و در عین حال قابل درک است: یک بیوه از طبقه متوسط بالا اما ورشکسته از کنترل مادر خودخواهش فرار می‌کند تا در مزرعه بزهای عمه دور از دسترس خود، زندگی جدیدی را آغاز کند، جایی که انتظار می‌رود کارهای طاقت‌فرسا و سخت زیادی انجام دهد. در سپیده‌دم. تمام روز. وقتی دوهمل وارد می‌شود، بلافاصله می‌دانید که اوکانر او، مورد علاقه (یا «کشاورز جذاب» به گفته زنان محلی) است، اما اوضاع بیشتر سرد و خشک است تا سرزنده و شاداب. و در حالی که از ابتدا می‌دانید چگونه قرار است پایان یابد، رسیدن به آن زمان زیادی می‌برد.فیلم از نظر سیاسی آگاهانه است و در عین حال از نظر سیاسی مبهم است. در تگزاس اتفاق می‌افتد، اما مشخص است که عمه ژان یک کشاورز لیبرال هیپی است (اجرای درخشان نائورا دان). و دوست‌پسرش یک وکیل و کارآفرین محافظه‌کار است. اوکامارا کامیونش را با برچسب‌های پیام‌دار می‌پوشاند، علیه کالج استدلال می‌کند و به بچه‌هایی که متعلق به خودش نیستند یاد می‌دهد که با یک ضربه به پلکسوس خورشیدی با قلدرها مقابله کنند. لیبی در مورد شناسایی موضع سیاسی خود تردید دارد، اما با مدیر مدرسه دولتی در مورد سیاست‌های عدم مدارا شاخ به شاخ می‌شود، چیزی که بسیاری از والدین با آن ارتباط برقرار می‌کنند، اما شاید بهترین نگرش برای نشان دادن به بچه‌ها نباشد، زمانی که احترام به اقتدار حیاتی است. موسیقی نیز لذتی غیرمنتظره است، ترکیبی از آهنگ‌های فراموش‌شده با آهنگ‌هایی از یکی از محبوب‌ترین موسیقی‌دانان آستین، باب اشنایدر، که برای بیشتر افراد جدید خواهد بود. این فیلم در واقع سفر خودشناسی لیبی است، مانند خوردن، دعا کردن، عشق ورزیدن با بودجه محدود، و رمانس فقط همانند شیرینی خوشمزه‌ای است که لیبی به آن استحقاق دارد. در حالی که همسر گمشده شما را شگفت‌زده نخواهد کرد، سرگرم‌کننده است اما شگفت‌انگیز نیست، اما باید به خاطر نیفتادن در دام بسیاری از فیلم‌هایی که در دسته‌بندی رمانس قرار می‌گیرند، مورد توجه قرار گیرد: نه شربت‌مانند است و نه شیرین. شاید، آن «اگاوه» است، کمی شیرین‌تر و سالم‌تر.