خیابان‌های خاطره‌انگیز

جک هنری رابینز، فیلمساز جوان، دوربینش را به خیابان‌های پر داستان آمریکا می‌برد تا مشکل بی‌خانمانی در سراسر کشور را بررسی کند. فیلم رابینز با از بین بردن افسانه‌ها در مورد اینکه چه کسانی بی‌خانمان هستند، چگونه این افراد بی‌خانمان شده‌اند و چگونه می‌توانند یا نمی‌توانند از خیابان‌ها خارج شوند و سرپناهی پیدا کنند، امیدوار است نگاه ما به افراد بی‌خانمان، نحوه برخورد ما با آنها و کاری که می‌توانیم انجام دهیم را تغییر دهد، اگر نتوانیم به طور کامل این مشکل را حل کنیم، حداقل تعداد آنها را تا دو سوم کاهش دهیم.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه این کتاب، همدلی و دلسوزی نسبت به بی‌خانمان‌ها را پرورش می‌دهد. چه افرادی بیشتر جمعیت بی‌خانمان‌ها را تشکیل می‌دهند؟ ما به عنوان یک جامعه چگونه با آنها رفتار می‌کنیم؟
• درباره بی خانمانی چیزی آموختید که قبلا نمی دانستید؟ آیا چیزی شما را شگفت زده کرد؟ آیا افکار، احساسات یا نظرات شما بعد از دیدن این فیلم تغییر کرد؟
• آیا این فیلم الهام‌بخش شما برای انجام کاری در مورد بی‌خانمانی است؟ چه کارهایی می‌توانید انجام دهید یا از کجا می‌توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟

والدین باید بدانند که خیابان‌های پرقصه مستندی در مورد بی‌خانمانی از سال ۲۰۱۴ است که در ابتدا با عنوان این خیابان‌های پرقصه نامگذاری شده بود. این مستند با نشان دادن بی‌خانمان‌ها به عنوان افرادی مثل همه ما، و اینکه چقدر آسان و غیرمنتظره هر کسی ممکن است خانه‌اش را از دست بدهد، حس همدردی و دلسوزی را در بیننده برمی‌انگیزد. همچنین به بررسی نوع جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم می‌پردازد، از نوع جامعه‌ای که می‌خواهیم باشیم می‌پرسد، و رویکرد متفاوتی برای حل این مشکل ارائه می‌دهد. مصاحبه‌شوندگان در مورد خشونت‌هایی که شاهد و تجربه کرده‌اند صحبت می‌کنند، مانند کتک خوردن و ادرار کردن رویشان، و کلیپ‌های ویدیویی نوجوانانی را نشان می‌دهد که همین کارها را انجام می‌دهند و موارد دیگر. الفاظ زشت و رکیک نادر است اما شامل چند مورد از کلمات "ف---ینگ" و "ش--ت" می‌شود. الگو‌های مثبت، افرادی هستند که قبلا بی‌خانمان بوده‌اند و اکنون برای کمک به دیگران تلاش می‌کنند، و افرادی سخت‌کوش با شغل تمام وقت که هنوز هم نمی‌توانند مسکن تهیه کنند. بسیاری از افرادی که مصاحبه شده‌اند سیگار می‌کشند، و در پس‌زمینه فیلم هم سیگار کشیدن زیادی وجود دارد. این فیلم تأکید می‌کند که معتادان به مواد مخدر اقلیت کوچکی در جمعیت بی‌خانمان‌ها هستند، اما سه نفر از مصاحبه‌شوندگان به صراحت در مورد اعتیاد به مواد مخدرشان صحبت می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

جک رابینز کارگردان با رویکردی ثابت و بدون احساس پشت دوربین، استدلالی قدرتمند برای تغییر نحوه برخورد با بی‌خانمان‌ها و حل مشکل بی‌خانمانی ارائه می‌دهد. خیابان‌های پر داستان، مصاحبه‌ها با مددکاران را با داستان‌های شخصی و شرایط طیف وسیعی از افرادی که در آن زمان (۲۰۱۴) در خیابان‌ها یا پناهگاه‌ها زندگی می‌کردند، متعادل می‌کند. تأکید بر نابودی کلیشه‌ها در مورد بی‌خانمان‌ها است، نشان می‌دهد که اکثریت آن‌ها افراد معمولی هستند که در شرایط دشوار قرار گرفته‌اند.مخاطبان با داستان‌های تکان‌دهنده و گاهی وحشتناک بی‌خانمان‌ها که با سختی و تحقیر دست و پنجه نرم می‌کنند، همدردی خواهند کرد و دست‌کم الهام می‌گیرند تا با دیگران بهتر از حالت خصمانه یا بی‌تفاوتی رفتار کنند. این فیلم همچنین استدلال قوی‌ای برای تغییر روش حل این مشکل ارائه می‌دهد، با این پیشنهاد که منابع خود را به کمک به افرادی که اخیرا بی‌خانمان شده‌اند اختصاص دهیم، به جای افرادی که بیشترین نیاز را دارند و مدت طولانی‌تری بی‌خانمان بوده‌اند. اما فیلم، به جز اشاره به اینکه راه‌حل‌های فعلی ما کارآمد نیستند، به هیچ گزینه دیگری نمی‌پردازد. نوجوانانی که آماده‌اند نگاهی بی‌پرده به این مشکل در کشور ما و نحوه برخورد جامعه با آن، یا عدم برخورد، بیندازند، می‌توانند تشویق شوند تا این موضوع را بیشتر بررسی کنند و راه‌هایی را بیابند که می‌توانند کمک کنند.