زنگوله‌های کریسمس

اسکات (آر.جی میت) در کریسمس زنگ‌ها به‌قدری از گذشته‌اش ناراحت است که نمی‌خواهد هیچ ارتباطی با جشن کریسمس یا تولد داشته باشد. وقتی ۵ ساله بود، در روز تولدش (شب کریسمس) در یک تصادف وحشتناک اتومبیل والدین خوانده‌اش جان باختند. بعد از آن هرگز به فرزندی پذیرفته نشد و در خانه‌های گروهی و سرپرستی بزرگ شد. کریسمس برای او آن‌قدر سخت است که هر سال تا پایان آن خودش را از خانواده‌اش جدا می‌کند. او همچنین خشم و تلخی زیادی نسبت به مادر زایمانش (آندرا اف. فرایمن) که هرگز نشناخته، دارد. وقتی یک کارآگاه خصوصی استخدام می‌کند تا سعی کند او را پیدا کند، حقایق شگفت‌انگیزی در مورد شرایط قرار گرفتنش برای به فرزندی پذیرفته شدن می‌آموزد. اسکات مایل به مواجهه با حقیقت در مورد گذشته‌اش نیست، اما شاید این تنها راه برای حرکت به جلو باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد گنجاندن و تنوع در «زنگ‌های کریسمس» صحبت کنند. چرا نشان دادن انواع مختلف افراد و توانایی‌ها در رسانه‌ها مهم است؟ از آشنا شدن با انواع مختلف افراد و شخصیت‌ها چه چیزی می‌توانیم یاد بگیریم؟
• قبل از دیدن این فیلم، چه میزان در مورد فرزندخواندگی و سرپرستی موقت کودکان آگاهی داشتید؟ آیا چیزی جدید آموختید؟
• این فیلم چگونه اهمیت خانواده را در حمایت و درک از طریق سختی‌های زندگی نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که کارول زنگ‌ها یک داستان تعطیلات با مضامین قوی از فقدان والدین، فرزندخواندگی و خانواده است. تصادف خشونت‌آمیز اتومبیل با جزئیات نشان داده می‌شود، اما هیچ صحنه خونین، جراحت یا پیامد دیگری وجود ندارد. یک زوج متاهل در رختخواب در حالی که لباس خواب به تن دارند، همدیگر را می‌بوسند و در آغوش می‌گیرند. کلمه لعنتی یک بار استفاده شده است. بزرگسالان در یک مهمانی نوشیدنی‌های الکلی در دست دارند. تعداد زیادی الگوی مثبت و نمایش‌های مختلف از توانایی‌های رشدی و قومیت‌های متنوع وجود دارد. پیام‌های کلی بسیار مثبت در مورد رها کردن گذشته و اتحاد خانواده است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم خوش‌نیت و دلنشین شایسته تحسین است به خاطر بازیگران متنوع و فراگیرش که طیف وسیعی از مردم را به‌ویژه آن‌هایی که تفاوت‌های رشدی دارند، به تصویر می‌کشد. متأسفانه، کارول آو دِ بلز در بسیاری از جنبه‌های دیگر ناکام است و نمی‌تواند به یک درام واقعاً برنده تبدیل شود. چند مشکل آشکار در پیوستگی، خط زمانی را گیج‌کننده می‌کند. درست زمانی که فیلمنامه آماده به نظر می‌رسد تا جنبه‌ای جذاب از برخی مسائل مطرح‌شده را به تصویر بکشد، بدون مقدمه رها می‌شود و به سمت یک مسیر کمتر جالب توجه حرکت می‌کند. در اینجا ظرافت و زیرکی وجود ندارد، و همچنین فرصتی برای نگاهی چندوجهی به مسائل مطرح‌شده وجود ندارد.این فیلم آرام و آهسته است، که به خودی خود بد نیست، اما خیلی بیشتر از حد معمول در خشم اسکات و ناتوانی او در بخشیدن مادر زاینده‌اش فرو می‌رود. با این حال، پایان‌بندی قابل پیش‌بینی آن هنوز هم موفق می‌شود احساسات تماشاگر را برانگیزد. تفاوت‌های فیزیکی مورد توجه قرار نگرفته‌اند (هیچ‌کدام از شخصیت‌ها از هیچ دستگاه یا فناوری سازگاری استفاده نمی‌کنند)، اما خانواده‌هایی که به دنبال نمایش فراگیر تفاوت‌های رشدی هستند ناامید نخواهند شد.