زن دیگر

زندگی مشترک امیلیا (ناتالی پورتمن) با جک (اسکات کوهن) در این درام که بر اساس رمان عشق و تعقیب‌های غیرممکن اثر آیلت والدمن ساخته شده، به خوبی پیش نمی‌رود. همسر سابق جک، کارولین (لیزا کودرو)، تلخ است؛ پسر جوانش، ویلیام (چارلی تاهان)، بدبین و بی‌میل. شاید ویلیام امیلیا را مقصر پایان ازدواج والدینش بداند، یا شاید فقط او را دوست ندارد. اما امیلیا هم دچار تضاد است، مطمئن نیست چگونه باید نقش مادری ویلیام را ایفا کند، به خصوص از زمانی که او و جک نوزادشان را از دست دادند. آیا او می‌تواند بر مرگ نوزادش سوگواری کند و به موقع پیش برود تا رابطه‌اش را با ویلیام و جک نجات دهد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش روابط در فیلم، چه از نوع رمانتیک و چه خانوادگی، صحبت کنند. آیا شخصیت‌ها و نحوه تعامل آن‌ها با یکدیگر واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند؟
• آیا بزرگسالان در این فیلم به عنوان الگوهایی مثبت به تصویر کشیده شده‌اند؟ آیا آنها والدین موفقی هستند؟ چرا بله یا خیر؟
• فیلم چه پیام‌هایی در مورد خیانت به همسر دارد؟

والدین باید بدانند که در حالی که این درام خانوادگی صادقانه و با نیت خیر است، داستان مردی که همسرش را برای زن دیگری (ناتالی پورتمن) ترک می‌کند و سپس سعی می‌کند بعد از وقوع یک فاجعه، خانواده‌ای با پسرش و همسر جدیدش تشکیل دهد، برای نوجوانان و جوانان مناسب نیست. این فیلم موضوعاتی را شامل می‌شود - از جمله سقط جنین، خیانت و دشمنی بین والدین ناتنی و فرزندخوانده - که برای بینندگان جوان سنگین است. همچنین چند صحنه‌ی جنسی (هرچند بدون برهنگی) و همچنین فحاشی (گاهی در حضور کودک) و نوشیدن الکل وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

درامی که با مسائل مهمی سروکار دارد، زن دیگر به‌شدت بی‌روح است (گاهی به نظر می‌رسد که از صفحات والدمن به صفحه نمایش خزیده، نه اینکه جهیده باشد). یک لحظه به‌سختی از لحظه بعدی متمایز است، فارغ از اینکه اتفاقی که در حال رخ دادن است، چقدر غم‌انگیز، وحشتناک یا تکان‌دهنده باشد. دیالوگ‌ها توصیف می‌کنند، نه اینکه روشن کنند، سرنخ‌های گم‌شده با مقدمه‌چینی کمی به هم متصل می‌شوند و داستان‌گویی غافلگیرکننده نیست (وقتی ای‌بی به یک ابزار دراماتیک تبدیل می‌شود، می‌دانید که فیلم به پایان خود نزدیک می‌شود).این فیلم واقعاً هدر دادن یک تیم خوب است، نه فقط برای پورتمن. اگرچه او و کوهن شیمی زیادی با هم ندارند، اما او در فرم خیلی خوبی است، درست مثل کودرو و لورن امبروز از سریال شش فوت زیر زمین، که باید نقش‌های بهتری به آن‌ها داده می‌شد. با این حال، فیلم لحظات جالبی دارد، به‌خصوص یک صحنه خاص که در آن درد امیلیا توسط منبع غیرمنتظره‌ای تسکین می‌یابد؛ در دستان پورتمن، این صحنه ملموس و واقعی به نظر می‌رسد. واضح است که فیلم‌سازان قصد داشتند چیزی با مایه و محتوا بسازند. این ارزش‌هایی دارد، اما در نهایت کافی نیست.