آقای ترنر

مایک لی کارگردان، در فیلم زندگینامه‌ای خود، آقای ترنر، به بررسی چند دهه‌ی آخر زندگی جی.ام.دبلیو ترنر، نقاش مشهور انگلیسی می‌پردازد. اگرچه ترنر به خاطر مناظر رمانتیک خود که نویدبخش ظهور جنبش امپرسیونیسم بودند، شهرت داشت، اما تیموتی اسپال بازیگر، در این فیلم به بررسی زندگی شخصی این هنرمند پرداخته و تصویری از یک انسان تندخو، پیچیده و بی‌ادب ارائه می‌کند که کم‌تر صحبت می‌کند، فرزندانش را رها کرده، از خدمتکاران خود سوءاستفاده می‌نماید، همکاران نقاش خود را بدنام می‌کند و به‌طورکلی فردی ناخوشایند است، جز زمانی که این‌گونه نیست. او به نقاشی‌هایش متعهد است، اما دنبال کردن هنر بسیار ساده‌تر از روابط اوست.

• درباره هنرمند جی.ام.دبلیو ترنر می‌توان با خانواده‌ها صحبت کرد. چه چیزهایی درباره زندگی او از آقای ترنر آموختید؟ آیا قبل از دیدن فیلم از او اطلاع داشتید؟ فکر می‌کنید این فیلم تا چه اندازه دقیق است؟ چرا فیلمسازان ممکن است حقایق را در فیلم‌هایی که بر اساس داستان‌های واقعی هستند، تغییر دهند؟
• نظر شما در مورد رویکرد فیلم به موضوع چیست؟ آیا ریتم فیلم به درک بهتر شما از فرآیند آهسته خلق هنر کمک کرد؟ اسپال چگونه این شخصیت را زنده و باورپذیر نشان می‌دهد؟
• این سکس در فیلم چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا رمانتیک است؟ چه کارکردی برای شخصیت‌ها دارد؟

«آقای تِرنر» فیلمی بیوگرافی و تاریخی دربارهٔ زندگی ج. اِم. و. تِرنر، نقاش مشهور انگلیسی است که مناظر طبیعی نقاشی‌های او راه را برای جنبش امپرسیونیسم هموار کرد. مایک لی، کارگردان، در این فیلم زندگی چند دههٔ آخر زندگی ترنر را به تصویر می‌کشد و عمق استعداد و پیچیدگی زندگی شخصی او را نشان می‌دهد. شخصیت‌های این فیلم جذاب اما کندرو، اغلب شراب می‌نوشند و گاهی سیگار می‌کشند (که برای آن دوره رایج بوده است) و برخی صحنه‌ها نیز شامل روابط جنسی است که در یکی از آن‌ها، پشتِ برهنهٔ یک شخص در حال حرکت دیده می‌شود. با وجود همهٔ استعداد ترنر، او شخصیت چندان قابل تحسینی نیست، اما پیام فیلم دربارهٔ وفادار ماندن به هنر خود، ارزش فکر کردن را دارد.

آقای ترنر" فیلمی چشم‌نواز و فراتر از انتظار در کاوش و نمایش هنر نقاش بزرگ است و آن را با نور و انرژی که آثار او شناخته‌شده است، پر می‌کند. بااین‌حال، این فیلم در به تصویر کشیدن شخصیت او گیج‌کننده است. بی‌تردید، بخش زیادی از این موضوع به خود ترنر برمی‌گردد که کودکی پیچیده و دشوار داشته و به فردی پیچیده و سخت‌گیر تبدیل شده است. اما همچنین تا حدی به نحوه شخصیت‌پردازی او در فیلم برمی‌گردد. بازی اسپال به‌عنوان ترنرِ زمخت و عجیب‌وغریب لذت‌بخش است، اما شخصیت او مبهم باقی مانده و اگرچه در نشان دادن جزئیات موفق است، اما در قابل‌فهم کردن شخصیت هنرمند برای بیننده کم آورده است.احتمالاً این مسئله به خود داستان برمی‌گردد که لحظاتی طنز و نکات تاریخی دارد و لی به خوبی توسط لی هدایت شده است، اما طولانی است و فیلم جذاب درباره مرد جذابی را سنگین و کسل‌کننده می‌کند. شبیه به شیوه ارتباطی ترنر، کم‌تر بودن، بیشتر بود.