پدر بزرگ، پسر بزرگ

مامور اف بی آی مالکوم ترنر (مارتین لارنس) روز خوبی را پشت سر می گذارد - پسر خوانده اش ترنت (براندون تی جکسون) نامه پذیرش دانشگاه دوک را دریافت می کند و کانتی (مکس کاسلا)، مخبر او در یک پرونده مهم، در حال پوشیدن یک سیم در یک جلسه با یک رئیس مافیایی است. اما اوضاع زمانی که ترنت در صحنه ظاهر می شود و شاهد قتل مخبر خود توسط رئیس مافیا چیرکوف روسی (تونی کرنان) است، تغییر می کند. ترنر تصمیم می گیرد یک بار دیگر خود را به عنوان مادربزرگ بزرگ (با ترنت به عنوان دختر بزرگش، شارمین) تغییر دهد تا بتواند در یک مدرسه دخترانه هنرهای نمایشی شرکت کند، جایی که کانتی یک درایو فلش حاوی مدارکی را علیه چیرکوف مخفی کرده است. در طول ماموریت، ترنت عاشق هیلی (جسیکا لوکاس)، خواننده ای زیبا و با استعداد می شود، در حالی که مادربزرگ بزرگ با افسر امنیتی مدرسه (فایزن لاو) که علاقه زیادی به زنان چاق دارد، رابطه برقرار می کند و ممکن است محل مخفی شدن درایو فلش را بداند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلیل محبوبیت کمدی‌های مربوط به لباس‌های مخالف صحبت کنند. چرا کمدی‌های دراگ با مردان لباس‌پوشیده به شکل زن، بسیار بیشتر از حالت برعکس آن است؟
• این فیلم نوجوانان دختر را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا داشتن اختلالات غذایی و برپایی مهمانی‌های پژاماپارتی که در آن لباس زیر به نمایش گذاشته می‌شود، میان دختران اینقدر رایج است؟ در مورد نظر ترنت درباره اینکه خرید کردن برای دخترها همانند ورزش کردن برای پسرهاست چه فکر می‌کنید؟
• اینکه ترنت لباس‌های دخترانه می‌پوشد چه چیزهایی دربارهٔ دخترها به او یاد می‌دهد؟ آیا این کار باعث می‌شود که او رفتار بهتری با دخترها داشته باشد؟
• درس این سوال چیست؟ آیا به کالج رفتن بهتر است یا آن را ترک گفتن و به دنبال رویاهایتان رفتن؟

در این قسمت که سومین قسمت از سری فیلم‌های "مامان بزرگ" است، برخلاف قسمت دوم که پر از شوخی‌های بی‌مزه و توهین‌آمیز بود، لحن ملایم‌تری دارد و از لحاظ شوخی‌های بی‌ادبانه و زننده، تعدیل شده است. با این حال، همچنان اشاره‌های جنسی (اگرچه بیشتر از طریق تعجب نوجوانان با کلماتی مانند "واو") و الفاظی مانند "احمق" و "خر" وجود دارد. شخصیت مامان بزرگ، تأثیر مثبتی بر دخترانی که تحت نظارت او هستند، می‌گذارد و سعی می‌کند آنها را تشویق کند تا با پسران بد، خداحافظی کنند، عادات غذایی سالم را یاد بگیرند و صادق باشند. با این حال، این فیلم بیشتر یک کمدی ساده و عامه‌پسند است تا یک فیلم پیام‌محور.

در این سه‌گانه که به‌طور واضح برای نوجوانان ساخته شده، شوخی‌های بی‌مزه کمتری نسبت به فیلم خانه مامان بزرگ 2 وجود دارد که این خبر خوبی است. علاوه بر این، چند صحنه موزیکال وجود دارد که در آن جکسون و دخترها ناگهان شروع به خواندن (و رقصیدن) می‌کنند. اما به جز یک صحنه احمقانه کوچک که جکسون و لارنس یک رقص کوچک را با آهنگ تمپتیشن اجرا می‌کنند، حتی بازی بازیگران هم تاثیرگذار نیست. این فیلم کاملا غیرضروری است.متاسفانه علی‌رغم اینکه جکسون بازیگر جوان و بااستعدادی است که در فیلم‌های متعددی از جمله تروپیک تاندر، پرسی جکسون و بلیت بخت‌آزمایی نقش‌های کمیک و طنز را بازی کرده، در این فیلم نتوانسته خود را به خوبی نشان دهد. او باید مانند جیمی فاکس، ویل اسمیت و حتی مارلون واینز در اوایل دوران حرفه‌ای خود، توانایی‌هایش را در نقش‌های متفاوت به چالش بکشد. استفاده از شخصیت‌های زن‌پوش در فیلم‌های کمدی روشی کلاسیک و امتحان‌شده است و در صورت اجرای درست می‌تواند نتایج درخشانی داشته باشد (مانند فیلم‌های بعضی‌ها داغشو دوست دارن، قفس پرنده و خانم داوت‌فایر). با این حال، این مجموعه خاص تنها یک نمایش خسته‌کننده است.