نقطه شکست

جانی یوتا (با بازی لوک بریسی) یک علاقه‌مند به ورزش‌های خطرناک است، تا اینکه بهترین دوستش (مکس تیریوت) در حین انجام یک حرکت نمایشی فوت می‌کند. سال‌ها بعد، یوتا به اف‌بی‌آی می‌پیوندد و از گروهی از علاقه‌مندان به ورزش‌های خطرناک باخبر می‌شود که از مهارت‌های خود برای دزدی از بانک‌ها استفاده می‌کنند و سپس پول را به نیازمندان می‌دهند. یوتا برای تحقیق در این مورد فرستاده می‌شود و با بودی (با بازی ادگار رامیرز) همراه می‌شود، فردی که خود را وقف تکمیل "هشت اوساکی" کرده است: هشت آزمون تقریبا غیرممکن که برای ادای احترام به نیروهای طبیعت طراحی شده‌اند. وقتی یوتا بیشتر دربارهٔ جنبه‌های معنوی ماموریت بودی می‌فهمد و با سمسرا (با بازی ترزا پالمر) آشنا می‌شود، تکمیل ماموریتش به مرور دشوارتر می‌شود. بگذریم از اینکه ممکن است جانش را هم از دست بدهد.

• درباره خشونت در فیلم «نقطه شکست» می‌توان با خانواده‌ها صحبت کرد. چه چیزی باعث جذابیت ورزش‌های خطرناک می‌شود؟ آیا این فیلم آنها را جذاب یا باحال نشان می‌دهد؟ خشونت این فیلم چگونه با خشونت‌های اکشن دیگر رسانه‌ها مقایسه می‌شود؟ کدام یک تاثیر بیشتری دارد و چرا؟
• بودی چگونه تلاش می‌کند تا زمین را محافظت کند؟ آیا برنامه او عملی است؟ چه کار دیگری می‌توان انجام داد؟
• چگونه می‌توان این بازسازی را با نسخهٔ اصلی آن مقایسه کرد؟ چرا فکر می‌کنید هالیوود همچنان بازسازی‌های جدید ارائه می‌دهد؟
• چطور این فیلم سکس را به تصویر می‌کشد؟ چه تأثیری دارد؟ آیا فکر می‌کنید برای داستان ضروری است؟

درباره فیلم نقطه شکست: والدین باید بدانند که این فیلم بازسازی فیلم سال ۱۹۹۱ با همین نام است و مثل بیشتر بازسازی‌ها، ارزش چندانی ندارد. ممکن است برخی از نوجوانان، به‌ویژه علاقه‌مندان به ورزش‌های اکستریم، کنجکاو دیدن این فیلم باشند (به‌ویژه اینکه این نسخه برخلاف نسخه اصلی که درجه‌بندی R داشت، درجه‌بندی PG-13 دارد)، اما عمر مفید آن قطعاً کوتاه خواهد بود. انتظار صحنه‌های زیادی از حرکات خطرناک (که هیچ‌کدام نباید توسط غیرحرفه‌ای‌ها تکرار شود) را داشته باشید، شخصیت‌هایی که آسیب می‌بینند - صورت‌های خونین نشان داده می‌شوند - و می‌میرند. همچنین صحنه‌های مبارزه، تیراندازی، تعقیب و گریز ماشین و انفجار وجود دارد. شخصیت‌ها می‌بوسند و یک صحنه کوتاه رابطه جنسی دارند؛ آنها آشکارا بالاتنه برهنه هستند، اما هیچ صحنه حساسی نشان داده نمی‌شود. بسیاری از زنان بیکینی‌پوش در حال رقصیدن در مهمانی‌ها نشان داده می‌شوند. سیگارهای ماری‌جوانا به‌طور مختصر نشان داده می‌شوند، چندین شخصیت نوشیدنی‌هایی در مهمانی‌ها در دست دارند (اگرچه نشان داده نمی‌شود که نوشیدنی‌ها الکلی هستند) و چندین شخصیت سیگار معمولی می‌کشند. الفاظ نامناسب شامل "س--ت"، "ک--ش"، و "ا--ل" می‌شود.

این داستان ماجراجویانه، مانند بسیاری از بازسازی‌ها، بیشتر شبیه یک محصول بی‌روح کارخانه‌ای است، یک تلاش حساب‌شده برای کسب سودهای خارجی، تا اثری که کسی واقعاً بخواهد در آن مشارکت کند. فیلم "نقطه شکست" که بر اساس فیلم فوق‌العاده کاترین بیگلو در سال 1991 ساخته شده، ایده اصلی را کپی می‌کند اما بیشتر ظرافت‌ها و احساسات نسخه اصلی را حذف می‌کند. این فیلم سرسختانه ساده است و تصمیمات دشوار یا کشمکش‌های احساسی کمی در آن وجود دارد.حتی با همه‌ی این صحنه‌های اکشن—که با دوربین پرتحرک و آزاردهنده‌ای فیلمبرداری شده‌اند—احساس می‌شود که در این فیلم واقعاً چیز زیادی برای از دست دادن وجود ندارد. (پیش‌بینی زمان مرگ هر یک از شخصیت‌ها کار سختی نیست.) هیچ تعلیقی وجود ندارد؛ علاوه بر این، دیالوگ‌ها بیش از حد بر افشای داستان و اظهارات واضح متکی هستند و استفاده‌ی نامناسبی از موسیقی پاپ شده است. بازی رمی‌رِز قابل مقایسه با پاتریک سوِیزی در نسخه‌ی اصلی نیست؛ برِیسی حتی نزدیک کیانو ریوز هم نمی‌شود و پالمر طوری بازی می‌کند که گویی مغزش را کنار گذاشته و فقط روی جذابیت فیزیکی خود تکیه کرده است. واقعاً که این فیلم «بی‌فایده» است.