راه رفتن با دایناسورها ۳بعدی

در ابتدای فیلم، پسری نوجوان و خواهر کوچکش به دیدن پدرشان (کارل اربن) که دیرینه‌شناس است در آلاسکا می‌روند و دندانی دایناسوری در شاسی‌بلند او پیدا می‌کنند. وقتی پسر از همراهی با عمو در حفاری تحقیقاتی امتناع می‌کند، پرنده‌ای (جان لگویزمائو) شروع به صحبت می‌کند و اعلام می‌کند که «هر فسیل داستانی دارد.» او به پرنده‌ای پیشاتاریخی به نام الکسورنیکس (با نام الکس و با لهجه اسپانیایی، البته) تبدیل می‌شود و داستان فسیل را از دوره کرتاسه پسین بازگو می‌کند — درباره پاچیرینوسوروسی به نام پچی (جاستین لانگ). پچی کوچک‌ترین عضو گله‌اش است و تقریباً توسط شکارچی‌ای کشته می‌شود که سوراخی در تاجش ایجاد می‌کند. پچی توسط مادرش نجات می‌یابد و به جوانی بالغ تبدیل می‌شود و با ماده‌ای به نام جونپر (تیا سیرکار) از گله‌ای دیگر آشنا می‌شود. وقتی تغییرات آب و هوایی مهاجرت بزرگی را آغاز می‌کنند، شرایط پچی را مجبور به گذار به نقشی مسئولانه‌تر می‌کنند — برای گله‌اش، جونپر و خودش.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد علاقه‌مندی پایدار به دایناسورها صحبت کنند. چه نوع تحقیقات و پژوهشی برای ساخت این فیلم لازم بود؟
• آیا ترجیح می‌دهید یک مستند سنتی‌تر ببینید، یا این داستان‌پردازی درباره دایناسورها را دوست دارید؟ آیا با انسان‌انگاری حیوانات چیزی از دست می‌رود؟ آیا چیزی به دست می‌آید؟

والدین باید بدانند که راه رفتن با دایناسورها: فیلم، روایتی داستانی از زندگی یک گیاهخوار دوران پیشاتاریخ است که بخش‌های ترسناکی هم دارد. این فیلم به جای یک مستند با روایت، یک تولید فوق‌العاده واقع‌گرایانه کامپیوتری است که بیشتر شبیه عصر یخبندان است تا پارک ژوراسیک با یک قهرمان بازنده اما شجاع (یک پاخیرینوسوروس). خشونتی بین شکارچی و طعمه وجود دارد که باعث زخمی شدن و کشته شدن دایناسورها می‌شود (یک مرگ مهم خارج از صفحه نمایش اتفاق می‌افتد) که می‌تواند با فناوری سه‌بعدی تشدید شود. انتظار یک زیرداستان عاشقانه را داشته باشید که ممکن است بینندگان جوان را از تماشای فیلم منصرف کند. زبان فیلم شامل ارجاعات مدفوعی به مدفوع دایناسور و چند توهین است، اما همچنین شامل ارجاعات واضح به نام‌های هر حیوان پیشاتاریخی است که در فیلم نشان داده می‌شود. برای اینکه از فیلم‌های مشابه بیشتر با خبر شوید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

تماشاگران که انتظار یک مستند پرهزینه دایناسور با جلوه‌های بصری فوق‌العادی را دارند، اندکی ناامید خواهند شد. این یک مستند روایی مثل بیشتر تولیدات بی‌بی‌سی ارث یا مستند اصلی قدم زدن با دایناسورها نیست، که صدای کنت برانا را داشت. این اساساً عصر یخبندان با شیر شاه از طریق سرزمین قبل از زمان است، اما با مناظر و موجودات شگفت‌انگیز دیجیتالی (به جای انیمیشن) برای بازسازی جانوران و گیاهان ۷۵ میلیون سال پیش. طنز بی‌ادبانه (شوخی‌های زیادی در مورد مدفوع دایناسور)، عشق ناگهانی حیوانات، بازنده‌ای که روز را نجات می‌دهد، همه این‌ها در این مستند وجود دارد، از جمله یک زیرداستان عاشقانه قوی که موسیقی همراه آن آهنگ «می‌خواهم کمی بیشتر تو را دوست داشته باشم، عزیزم» از باری وایت بود!درباره موسیقی متن فیلم، باید گفت که واقعاً به یادماندنی است، از جمله آهنگ‌هایی از فلیت‌وود مک ("Tusk")، ماتیسایاهو ("Live Like a Warrior") و لرد هرون ("Ends of the Earth") که در صحنه‌های کلیدی فیلم پخش می‌شوند. این انتخاب‌ها کمی غیرمنتظره و گیج‌کننده هستند، حتی برای کودکان که احتمالاً منتظرند دایناسور سه‌بعدی از رویاپردازی درباره دختر آن گله دیگر دست بردارد. با این حال، بینندگان از تجربه غوطه‌ورکننده تصاویر سه‌بعدی لذت خواهند برد و مهارت خود را در نام‌گذاری دایناسورهای مختلف تقویت خواهند کرد. علاوه بر این، در دو صحنه از فیلم، کارل اربن حضور دارد. شاید علاقه‌مندان به دیرین‌شناسی بخواهند اطلاعات بیشتری به دست آورند، بنابراین می‌توانند به وب‌سایت فیلم مراجعه کنند که جزئیات بیشتری درباره دایناسورهای آن دوره ارائه می‌دهد.