شهر امبر

بیش از ۲۰۰ سال از زمانی که شهر امبر در اعماق زمین بنا شد، می‌گذرد. هدف از ساخت این شهر محافظت از بخش کوچکی از بشریت در برابر روز قیامت قریب‌الوقوع در سطح زمین بود. در طول این مدت، راز خروج از شهر در زمان مناسب گم شد؛ اکنون، ژنراتور عظیم شهر در حال از کار افتادن است، منابع رو به اتمام است و هیچ‌کس نمی‌خواهد درباره‌ی آن‌چه در تاریکی فراتر از محدوده‌ی شهر وجود دارد فکر کند. هیچ‌کس، به جز نوجوانان کنجکاو لینا می‌فلیت (سیرشا رونان) و دون هارو (هری ترادوی) که مصمم هستند راهی برای خروج از امبر قبل از دیر شدن پیدا کنند. برای موفقیت، آن‌ها باید یک سند باستانی را حل کنند، از لوله‌کشی‌های فرسوده‌ی شهر عبور کنند و از هر چیزی، از یک موش کور عظیم‌الجثه تا شهردار مغرور شهر (بیل موری) دوری کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چرا بسیاری از بزرگسالان در امبر از پذیرفتن اتفاقاتی که برای شهر در حال رخ دادن بود، می‌ترسیدند یا مایل نبودند. چرا لینا و دون متفاوت بودند؟ آیا فکر می‌کنید این تفاوت‌ها بازتاب واقع‌گرایانه‌ای از تفاوت‌های بین بزرگسالان و کودکان است؟ اگر منابع شهر دچار مشکل نشده بود، فکر می‌کنید امبر می‌توانست به طور نامحدود دوام بیاورد؟ آیا امکان ایجاد یک جامعه منظم وجود دارد؟ خانواده‌هایی که کتاب را خوانده‌اند، همچنین می‌توانند در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های فیلم و کتاب بحث کنند. کدام را بیشتر می‌پسندید؟ چرا؟

والدین باید بدانند که این فیلم فانتزی، که بر اساس رمان محبوب نوجوانان با همین نام ساخته شده، از نظر محتوای جنسی، زبان، نوشیدن الکل و خشونت شدید، نگرانی زیادی ندارد. اما تنش مداوم و فضای اغلب تاریک آن - که درباره شهر زیرزمینی در حال فروپاشی است که برای اطمینان از بقای بشریت در پایان جهان ساخته شده - آن را برای بینندگان جوان بسیار پرتنش می‌کند. شخصیت‌های نوجوان اصلی با چالش‌هایی از مقامات فاسد تا یک موش کور غول‌پیکر گرسنه مواجه می‌شوند؛ و با پشتکار و هوشمندی از این مشکلات عبور می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

بر اساس رمان پرفروش ژان دوپرو، شهر امبر داستانی سرگرم‌کننده و با ریتم سریع دارد که مطمئنا طرفداران فانتزی نوجوانان را سرگرم می‌کند. دکور و لباس‌ها عالی هستند؛ در یک تغییر مثبت از داستان‌های آخرالزمانی پر از تکنولوژی، امبر یک فضای دیکنسی با خیابان‌های کثیف و بچه‌های ولگرد است. حتی با وجود تمام چراغ‌هایی که در بالا آویزان هستند، اینجا یک مکان تاریک و کثیف است.بازیگران نوجوان هم خوب هستند -- به خصوص رونان، که در فیلم جبران‌ناپذیر به یادماندنی بود -- حتی اگر فیلم به آن‌ها نقش زیادی نداده باشد، به جز دویدن از این‌جا به آن‌جا و ناگهان وقتی موقعیتی پیش می‌آید، با ایده‌های «آها!» از خود واکنش نشان دادن. شاید این بزرگ‌ترین ضعف شهر امبر باشد: در تلاش برای حفظ توجه بینندگان جوان با پیش بردن سریع داستان، از منطق داستان‌گویی صرف‌نظر می‌کند. اما احتمال دارد بچه‌هایی که می‌خواهند این فیلم را ببینند، بیشتر از هر چیز دیگری، صحنه‌ای را به یاد بیاورند که لینا و دون در آن از رودخانه‌ای خروشان عبور می‌کنند و این صحنه به یک سواری در پارک موضوعی تبدیل می‌شود.