سوپر من

سانگ یو (تالو وانگ) در فیلم سوپر می، اجاره اتاق کوچک خود را پرداخت نکرده و در تلاش است تا فیلمنامه‌ای را که از یک آژانس سفارش گرفته، بنویسد. لپ‌تاپ او قدیمی است و به‌شدت گرسنه است، به‌طوری‌که فروشنده محلی (شی چیه کینگ) از ترحم به او غذا می‌دهد. بدترین مشکل او این است که به‌خاطر کمبود خواب نمی‌تواند بنویسد، زیرا هر شب توسط کابوس‌های وحشتناکی بیدار می‌شود که در آن‌ها هیولایی با سرپوش و دودآلود، سلاح‌های باستانی طلاکاری‌شده‌ای را در بدن سانگ یو دفن می‌کند. خون جاری می‌شود. سانگ یو با نفس‌نفس زدن بیدار می‌شود. اما نمی‌تواند چیزی بنویسد. فروشنده خیابانی به او توصیه می‌کند که وقتی خشونت در خواب خیلی واقعی به نظر می‌رسد، بگوید "من فقط خواب می‌بینم" تا از ترس رها شود. این استراتژی جواب می‌دهد. نه‌تنها یانگ شروع به فرار از هیولای بزرگ می‌کند، بلکه با سلاح‌های طلاکاری‌شده آن هیولا در دستش بیدار می‌شود. او اشیای عتیقه را می‌فروشد، هر شب اشیای جدیدی به دست می‌آورد و ثروت زیادی به دست می‌آورد. از قدردانی، یک کیسه پول برای فروشنده خیابانی می‌گذارد، به آپارتمانی مجلل با گنجینه‌ای از آثار موزه‌ای نقل مکان می‌کند و قلب دختری را که سال‌ها از دور پرستش می‌کرده (سونگ جیا) را تسخیر می‌کند. درست زمانی که به نظر می‌رسد او می‌تواند این الگو را برای همیشه حفظ کند، خشونت در خواب شروع به ورود به زندگی بیداری او می‌کند. صورت او ناگهان با بریدگی‌های خونی می‌شکافد. در حالی‌که در خیابان قدم می‌زند، از درد چاقویی که از هیچ‌جا به سمت او پرتاب می‌شود، فریاد می‌زند. به نظر می‌رسد که خواب و واقعیت در هم تنیده شده‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این واقعیت صحبت کنند که سانگ یو خانواده‌ای ندارد. به نظر شما نداشتن کسی برای تکیه کردن چگونه ممکن است او را به وضعیت خطرناکی که در ابتدای داستان با آن مواجه می‌شود، کشانده باشد؟
• فیلم نشان می‌دهد که اتفاقات عجیب و غریبی که سانگ یو تجربه می‌کند، برای دیگران هم اتفاق افتاده است. به نظر شما این چه معنی می‌دهد؟
• فردی سانگ یو را به دزدی متهم می‌کند. آیا موافقید؟ آیا می‌توان از رویاهای ساخته‌شده دزدی کرد؟ فیلم در مورد اخلاق، درست و غلط، و خوب و بد چه می‌خواهد بگوید؟

والدین باید بدانند که سوپر من فیلمی در ژانر سفر در زمان، علمی تخیلی و ترسناک است که پرسش‌هایی را مطرح می‌کند: واقعیت چیست، جریان زمان به چه ترتیب است و اخلاق چیست؟ این فیلم به زبان چینی (با زیرنویس انگلیسی) ساخته شده و از کلیشه‌های معمول این ژانرها بهره می‌برد، با پیچش‌های داستانی فراوان، اما همچنین این کلیشه‌ها را به شکلی غیرمنتظره به کار می‌گیرد تا غافلگیری ایجاد کند. صحنه‌های اکشن با لحظات شوک‌آور و ناگهانی خشونت شدید همراه است، اما در چارچوب یک رویا، صحنه‌های خونین و تهدیدکننده کمتر ترسناک و خشن به نظر می‌رسند، تا زمانی که دوباره داستان پیچشی پیدا می‌کند. افراد در فیلم مورد ضرب و شرب قرار می‌گیرند، با چاقو مجروح می‌شوند، با چوب مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، به دیوار کوبیده می‌شوند، ربوده می‌شوند، پرتاب می‌شوند، مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند، شکنجه می‌شوند و به شکل‌های مختلف مورد آزار قرار می‌گیرند. مردی ناگهان در حالی که در خیابان قدم می‌زند، درد شدیدی را تجربه می‌کند و زخمی خونین و بدشکل بر روی بدنش ظاهر می‌شود. الفاظ زشت و تند به ندرت استفاده می‌شوند، اما شامل کلماتی مانند "لعنتی"، "احمق"، "لعنتی" و "خر" می‌شود. بزرگسالان در فیلم سیگار برگ و سیگار می‌کشند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

سوپر من در بعضی مواقع شگفت‌انگیز، درخشان و دیوانه‌کننده است، چرا که از دنیای رویایی انسان‌ها به عنوان یک بستر غنی برای اکتشافات سینمایی بهره می‌برد. اما گاهی اوقات به نظر می‌رسد که ژانگ چانگ، نویسنده و کارگردان، یک فانتزی هوشمندانه را فراتر از توانایی خود برای حل مسائل مطرح شده در فیلم پیش برده است. او نتوانسته به یک پایان واحد برسد و در نتیجه، مخاطب را با چند پایان مختلف مواجه می‌کند که باعث سردرگمی و ورود به فضایی نامتجانس از تردید، جهان‌های موازی و ترکیب گذشته، حال و آینده می‌شود.با این حال، تصاویر شگفت‌انگیز، اتمسفر بازی ویدیویی غوطه‌ور و داستانی که به سادگی و پیچیدگی در هم آمیخته، این فیلم را به اثری با پتانسیل تبدیل شدن به یک فیلم کالت تبدیل می‌کند و قطعاً یک گزینه خوب برای دنباله‌سازی است. این فیلم به اندازه کافی گیج‌کننده و مبهم است تا به طور بی‌پایان، حدس و گمان‌ها و مهمانی‌های بازبینی مجدد را بین طرفداران برانگیزد، درست مانند فیلم ماتریکس و سایر آثار پادآرمان‌شهری که درباره طمع و قدرت‌طلبی انسان هستند. بینندگان ممکن است همچنان به عدم شفافیت و پیچیدگی داستان در طول فیلم اعتراض داشته باشند. منطق درونی فیلم بارها و بارها زیر و رو می‌شود. درست زمانی که فکر می‌کنید قوانین این دنیای عجیب را درک کرده‌اید، یک پیچش داستانی نتیجه‌گیری را نقض می‌کند. سوپر می کمی شبیه یک سواری تفریحی فلسفی است که سعی می‌کند برخی سوالات را بپرسد، اما به طور کامل در پاسخ دادن به آنها شکست می‌خورد.